Νέα συγκλονιστικά στοιχεία έρχονται στο φως για τα βασανιστήρια που περνούσαν οι ανήλικοι τρόφιμοι στις δομές της «Κιβωτού του Κόσμου» υπό τη διεύθυνση του πατρός Αντωνίου και των στενών συνεργατών του. Ηχομονωμένο δωμάτιο, στο οποίο κλείδωναν απείθαρχα παιδιά για να τα τιμωρήσουν, εντόπισαν οι Αρχές στον Πειραιά. Έβαζαν τα ανήλικα να εργάζονται για 0,70 ευρώ την ημέρα.
Τα ευρήματα που προκύπτουν από την έρευνα των Αρχών στη μη κυβερνητική οργάνωση, αναφορικά με τη διαβίωση των φιλοξενούμενων παιδιών, είναι πραγματικά σοκ και παραπέμπουν σε συνθήκες… φυλακής! Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να περιγράψει κανείς τα δωμάτια που χρησιμοποιούσε η προηγούμενη διοίκηση για την τιμωρία της «απομόνωσης», όπως ονομαζόταν, των «άτακτων» παιδιών. Μια καθημερινή πρακτική που ισοδυναμούσε με πραγματικό εφιάλτη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα παιδιά κλειδώνονταν για ώρες, ακόμη και για ημέρες, σε ένα δωμάτιο λίγων τετραγωνικών που διέθετε μόνο ένα κρεβάτι.
Φωτογραφικό ντοκουμέντο
Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, δωμάτια απομόνωσης είχαν όλες οι δομές κατ’ εντολή του πατρός Αντωνίου, που φρόντιζε με αυτόν τον τρόπο να «συνετίσει» τους ανυπάκουους προς παραδειγματισμό. Προκειμένου, μάλιστα, να μη γίνονται αντιληπτές οι έντονες αντιδράσεις και οι φωνές των παιδιών, όπως αποκαλύπτεται, στη δομή του Πειραιά η διοίκηση είχε περάσει… ηχομόνωση στους τοίχους, σαν αυτή που εγκαθίσταται σε δωμάτιο για πρόβες μουσικής ή ραδιοφωνικά στούντιο.
Η ηχομόνωση, ωστόσο, δεν ήταν απαραίτητη στις εγκαταστάσεις της «Κιβωτού» στην περιφέρεια, όπως στην περίπτωση της Πωγωνιανής Ιωαννίνων ή της Χίου, που ήταν μακριά από κατοικημένες περιοχές. Αντίθετα, στον Πειραιά, η δομή της «Κιβωτού» βρίσκεται σε πυκνοκατοικημένο σημείο. Προφανώς, κάποιοι θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο δωμάτιο πρέπει να μονωθεί, ώστε να μην ακούγονται οι φωνές των παιδιών, τα οποία, όπως έχει καταγγελθεί, υφίσταντο ακόμα και ξυλοδαρμούς από τους εργαζομένους της «Κιβωτού».
Στο φωτογραφικό ντοκουμέντο που παρουσιάζει η Realnews, φαίνεται η ειδική ηχομόνωση του τοίχου στο Σπίτι Φιλοξενίας Παιδιών στον Πειραιά, καθώς και το κρεβάτι στο οποίο τα παιδιά που τιμωρούνταν έπρεπε να περάσουν αρκετές ημέρες και νύχτες.
Στη δομή που λειτουργεί από το 2012, σήμερα φιλοξενούνται, όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα της οργάνωσης, 32 κορίτσια κατόπιν αιτημάτων φιλοξενίας που έχουν απευθύνει στη διοίκηση οι Εισαγγελίες Ανηλίκων, οι δικαστικές Αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες δήμων, νοσοκομείων Παίδων κ.ά.
Το τετραώροφο οίκημα δωρίστηκε στην «Κιβωτό του Κόσμου» από την οικογένεια Κοντοπούλου εις μνήμην της κόρης τους Δέσποινας, η οποία έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Η ίδια η Δέσποινα είχε εκφράσει την επιθυμία το κτίριο να διατεθεί για τα παιδιά της οργάνωσης.
«Η φιλοσοφία τους στην ‘‘Κιβωτό’’ ήταν να κλειδώνουν τα παιδιά σε ειδικά δωμάτια για παραδειγματισμό και «αυτοβελτίωση”’. Για να καταλάβουν τα λάθη τους, έτσι υποστήριζαν. Εκτός από τον Πειραιά, τέτοιο δωμάτιο υπήρχε και στη Χίο, αλλά και στον Βόλο», αναφέρει καλά ενημερωμένη πηγή. Και συνεχίζει: «Θεωρούσαν ότι τα παιδιά δεν ήταν απαραίτητο να μορφωθούν. Προορίζονταν για εργάτες γης, εργάτες κτηνοτροφίας. Χειρωνάκτες. Πήγαιναν σε απομακρυσμένα μέρη για να εγκλωβίζονται τα παιδιά, άρα η εργασία και η παρακολούθηση να είναι πιο ελεγχόμενες».
Σύμφωνα με τις καταγγελίες των ίδιων των παιδιών που έζησαν τον εφιάλτη κατά τη φιλοξενία τους στη ΜΚΟ, οι τιμωρίες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι είχαν και ειδικό όρο που χρησιμοποιούσαν για την τιμωρία των «άτακτων» παιδιών, ονομάζοντάς τη «συνέπεια». Οι βαριές τιμωρίες και η απομόνωση κρατούσαν για εβδομάδες, ακόμη και μήνες, όπως έχει καταγγελθεί. Πολλές φορές ο περιορισμός στα δωμάτια εναλλασσόταν με άοκνη εργασία σε διάφορα πόστα, ανάλογα τη δομή, και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείτο ένας φαύλος κύκλος.
Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια 16χρονης πρώην φιλοξενούμενης: «Ουσιαστικά εκεί βάζουν τιμωρίες, σε βάζουν να δουλεύεις με το ζόρι και, αν δεν το κάνεις, δεν σου δίνουν φαγητό ή απλά σε κλείνουν σε ένα δωμάτιο της απομόνωσης. Έχει πολλά σπιτάκια, όπου σε κλείνουν μέσα και καμιά φορά ξεχνούν να σου δώσουν φαγητό. Αυτό μπορεί να γίνει και για μήνες».
Τις κακοποιητικές συμπεριφορές σε βάρος παιδιών, που δέχονταν σωματική, ψυχολογική και λεκτική βία, έχουν επιβεβαιώσει πρώην εργαζόμενοι της «Κιβωτού», καταθέτοντας ενώπιον των εισαγγελικών Αρχών, στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργείται για την υπόθεση.
Άοκνη εργασία
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της δομής στην Πωγωνιανή Ιωαννίνων, όπου η διοίκηση της «Κιβωτού» είχε εγκαταστήσει, μεταξύ άλλων, μονάδα παρασκευής τυριού, με την υποστήριξη μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών, που κάλυψαν το κόστος αγοράς και εγκατάστασης του εξοπλισμού για την αποκαλούμενη Γεωργική Σχολή της οργάνωσης.
Εκεί, η εργασία των παιδιών ήταν εντατική, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, χειμώνα και καλοκαίρι. Εφόσον οι ανήλικοι εργάζονταν και τις επτά ημέρες της εβδομάδας, λάμβαναν ως χαρτζιλίκι 5 ευρώ την εβδομάδα, ένα ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 70 λεπτά την ημέρα και είναι μικρότερο ακόμα και από τις αμοιβές που λαμβάνουν εργάτες σε εργοστάσια χωρών της Ασίας.
Η τυροκομική μονάδα, που ιδρύθηκε το 2015, διαφημιζόταν ότι κάλυπτε τις ανάγκες του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας και Προστασίας, ενώ το πλεόνασμα, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, διετίθετο προς πώληση εξασφαλίζοντας και άλλα έσοδα. Στο τυροκομείο παρασκευάζονταν προϊόντα, όπως φέτα, γραβιέρα, μυζήθρα, φορμαέλα, χαλούμι και ανθότυρο, τα οποία μπορούσαν να βρουν οι ενδιαφερόμενοι στα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά και σε διαδικτυακά καταστήματα. Παράλληλα, στη δομή λειτουργούσε μελισσοκομείο, με την παραγωγή ιδιαίτερων ποικιλιών μελιού και κηραλοιφών, θερμοκήπιο, εργαστήριο παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων, φάρμα κ.ά.
