Την αναγκαιότητα ενός αποτελεσματικού ευρωπαϊκού χρηματοδοτικού εργαλείου ενίσχυσης των δημοσίων επενδύσεων στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες για την ενίσχυση του οικονομικού μετασχηματισμού τους πρότεινε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης, κατά την τοποθέτηση του, με θέμα «40 χρόνια Ελλάδα – Ε.Ε.» στο 9ο Συνέδριο για την Περιφερειακή Ανάπτυξη, (Regional Growth Conference), οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν σήμερα Σάββατο 5 Ιουνίου 2021 στο ιστορικό οινοποιείο της Αχαΐα Κλάους, στην Πάτρα.
Κατά τη συζήτηση ο κ. Φαρμάκης παρατήρησε πως παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές περιφέρειες ωφελήθηκαν σημαντικά από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, ωστόσο χαρακτήρισε οξύμωρο το γεγονός να διατίθενται τόσοι πόροι για την περιφερειακή σύγκλιση, αλλά ο στόχος να απομακρύνεται, καθώς μεγάλος αριθμός ευρωπαϊκών περιφερειών, ανάμεσά σε αυτές και το σύνολο σχεδόν των ελληνικών περιφερειών, αποκλίνει αντί να συγκλίνει.
Οι συμμετέχοντες στη συζήτηση Δημήτρης Παπαδημούλης Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι ευρωβουλευτές Μανώλης Κεφαλογιάννης, Νίκος Ανδρουλάκης συμφώνησαν ότι στη διάρκεια των 40 χρόνων μεγάλωσαν οι ανισότητες μεταξύ των χωρών – μελών, με αποτέλεσμα σήμερα η Ελλάδα να είναι από τα πιο φτωχά κράτη στην Ευρώπη των 27.
Κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στα οφέλη, ο Περιφερειάρχης προχώρησε σε μια προσωπική κατάθεση, σημειώνοντας: “Γεννήθηκα ευρωπαίος. Ένας Έλληνας στα 41 του, είμαι ένας άνθρωπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας, αισθανόμενος όχι μόνο πολίτης της Ελλάδας, αλλά και πολίτης της Ευρώπης. Για εμένα και τη γενιά μου, όπως και για τις γενιές μετά τη δική μου, δυνατότητες όπως η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και προϊόντων και η συνύπαρξή μου ως ισότιμος συνομιλητής με τους πολίτες των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, θεωρούνται αυτονόητες”.
Αναφερόμενος σε υποδομές που διαμορφώθηκαν κι ενισχύθηκαν με ευρωπαϊκούς πόρους, ο κ. Φαρμάκης έφερε ως παράδειγμα τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου που κατασκευάστηκε χάρη στις δυνατότητες χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. “Αν δεν υπήρχε η Ε.Ε. ενδεχομένως αυτό το έργο να μην το είχαμε δει ακόμα στον τόπο μας” τόνισε. Συνεχίζοντας επεκτάθηκε στην συμβολή της ΕΕ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, φθάνοντας ως το Ταμείο Ανάκαμψης, για να παρατηρήσει: “Θέτει δύο «υπαρξιακά» ζητήματα για την Πολιτική Συνοχής. Πρώτον, επιβάλει την αναζήτηση συνεργειών για να προσθέτουμε λιθαράκια στο συνολικό οικοδόμημα και δεύτερον, επιβάλλει να εξεταστούν πολύ σοβαρά οι διαδικασίες εφαρμογής των Διαρθρωτικών Ταμείων που είναι απίστευτα γραφειοκρατικές και κοστίζουν σε χρόνο και ουσία”.
Τόνισε ότι οι περιφερειακές πολιτικές πρέπει να μετουσιωθούν σε κεντρική ευρωπαϊκή στρατηγική και έκλεισε την συζήτηση μιλώντας για τη Δυτική Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον: «Το δικό μας στοίχημα είναι να ανέβουμε κατηγορία με άλματα!»
