Ένα νέο είδος δεινοσαύρου που ήταν τόσο μεγάλο όσο ένας αμερικανικός βίσονας έχει ανακαλυφθεί στο Isle of Wight – και είναι το «πιο ολοκληρωμένο» απολίθωμα που ανακαλύφθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο εδώ και έναν αιώνα.
Τα λείψανα ενός χορτοφάγου δεινόσαυρου που εκτιμάται ότι έζησε πριν περίπου 125 εκατομμύρια χρόνια εντοπίστηκαν στο νησί Γουάιτ στην Αγγλία. Αυτός ο χορτοφάγος δεινόσαυρος, που ζύγιζε όσο ένας μεγάλος αρσενικός αμερικανικός βίσονας, περίπου 900 κιλά, πιθανόν ζούσε σε αγέλη, δήλωσε ο Τζέρεμι Λόκγουντ, υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ που συμμετείχε στις ανασκαφές.
«Ο Νικ είχε χάρισμα να ανακαλύπτει οστά δεινοσαύρων (…) πρόκειται για ένα φοβερό εύρημα», σχολίασε ο Λόκγουντ. «Μας βοηθά να κατανοήσουμε περισσότερα πράγματα για τους διάφορους τύπους δεινοσαύρων που ζούσαν στην Αγγλία την πρώιμη κρητιδική περίοδο», εξήγησε.
Στο ίδιο νησί εντοπίστηκαν το 2022 τα λείψανα ενός σαρκοφάγου δεινόσαυρου, μεγαλύτερου από οποιονδήποτε άλλο έχει βρεθεί σε όλη την Ευρώπη, που επίσης έζησε στην κρητιδική περίοδο.
Ο δεινόσαυρος ανήκει σε μια ομάδα φυτοφάγων γνωστών ως ιγκουανόδοντιοι – μεγάλα, ογκώδη πλάσματα που συχνά περιγράφονται ως «αγελάδες της Κρητιδικής περιόδου» από τους παλαιοντολόγους.
Ο Τζέρεμι Λόκγουντ, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ, ο οποίος έχει περάσει χρόνια αναλύοντας τα οστά, είπε: «Αυτό το ζώο θα ζύγιζε περίπου έναν τόνος (1.000 κιλά), περίπου όσο ένας μεγάλος αρσενικός αμερικανικός βίσονας. Τα στοιχεία από ίχνη απολιθωμάτων που βρέθηκαν κοντά δείχνουν ότι ήταν πιθανό να πρόκειται για ζώο βοσκής, έτσι πιθανώς μεγάλα κοπάδια αυτών των βαρέων δεινοσαύρων μπορεί να φώναζαν αν τα τρόμαζαν αρπακτικά στις πλημμυρικές πεδιάδες πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια».
Για τη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Systematic Palaeontology, οι ερευνητές ανέλυσαν κάθε μέρος του απολιθώματος, συμπεριλαμβανομένων του κρανίου, των δοντιών, της σπονδυλικής στήλης και των οστών των ποδιών καθώς και ένα ηβικό οστό του ισχίου «περίπου στο μέγεθος ενός πιάτου για φαγητό».
Ο κ. Lockwood είπε ότι δεν είναι σαφές γιατί αυτό το οστό του ισχίου, που βρέθηκε στη βάση της κοιλιάς, ήταν τόσο μεγάλο, αλλά πρόσθεσε: «Πιθανώς ήταν για μυϊκές προσκολλήσεις, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι ο τρόπος κίνησής του ήταν λίγο διαφορετικός ή θα μπορούσε να ήταν για να υποστηρίξει το περιεχόμενο του στομάχου πιο αποτελεσματικά, ή ακόμα και να συμμετείχε στον τρόπο με τον οποίο ανέπνεε το ζώο, αλλά όλες αυτές οι θεωρίες είναι κάπως εικασιακές».
Όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το Comptonatus, το δείγμα θεωρήθηκε ότι ήταν διαφορετικός τύπος δεινοσαύρου που ονομάζεται Mantellisaurus, φυτοφάγοι με τρία δάχτυλα που έζησαν στη Βρετανία πριν από περισσότερα από 120 εκατομμύρια χρόνια.
Αλλά ο κ. Lockwood είπε ότι το Comptonatus διέφερε από το Mantellisaurus λόγω των «μοναδικών χαρακτηριστικών στο κρανίο, τα δόντια και άλλα μέρη του σώματός του».
«Η κάτω γνάθος του έχει μια ευθεία κάτω άκρη, ενώ οι περισσότεροι ιγκουανόδοντιοι έχουν μια σιαγόνα που καμπυλώνει προς τα κάτω».
Η Dr Susannah Maidment, ανώτερη ερευνήτρια και παλαιοντολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, είπε ότι η εργασία θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν πώς τα οικοσυστήματα ανακτήθηκαν μετά από ένα γεγονός εξαφάνισης στο τέλος της Ιουρασικής Περιόδου, πριν από 200-149 εκατομμύρια χρόνια. «Το Comptonatus είναι ένα φανταστικό δείγμα δεινοσαύρου – ένα από τα πιο ολοκληρωμένα που έχουν βρεθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο εδώ και έναν αιώνα», πρόσθεσε.
Το απολίθωμα ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2013 από τον Chase, ο οποίος πέθανε από καρκίνο λίγο πριν από την πανδημία Covid-19.
Ωστόσο, επειδή το απολίθωμα του δεινοσαύρου ήταν σχεδόν ολοκληρωμένο, χρειάστηκαν στον Λόκγουντ και τους συναδέλφους του αρκετά χρόνια για να μπορέσουν να προετοιμάσουν το δείγμα για ανάλυση. Οκτώ εξαφανισμένα είδη από το Isle of Wight έχουν ονομαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια.
