Στα σενάρια για το χτύπημα-απάντηση του Ισραήλ στο Ιράν αναφέρεται δημοσίευμα των New York Times στο οποίο επιχειρείται να εξηγηθεί γιατί αν και υπάρχει ανησυχία για επίθεση σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, αυτό δεν φαίνεται πιθανό σε αυτή τη φάση της έντασης στη Μέση Ανατολή.
Ξεκινώντας από την περιγραφή μιας άσκησης που έκαναν πριν από δύο χρόνια δεκάδες ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, προσομοιώνοντας ένα χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, οι New York Times σημειώνονουν ότι «ο σκοπός της άσκησης δεν ήταν απλώς να εκφοβίσει τους Ιρανούς. Σχεδιάστηκε επίσης για να στείλει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση Μπάιντεν: Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εκπαιδεύονταν να διεξάγει την επιχείρηση μόνη της, παρόλο που οι πιθανότητες επιτυχίας θα ήταν πολύ μεγαλύτερες αν οι Ηνωμένες Πολιτείες -με το οπλοστάσιό τους από «bunker busters» 30.000 λιβρών- συμμετείχαν στην επίθεση».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρώην και νυν ανώτεροι ισραηλινοί αξιωματούχοι εξέφρασαν αμφιβολίες για το αν το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σημαντική ζημιά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες ημέρες, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου αναρωτιούνται σιωπηλά αν οι Ισραηλινοί ετοιμάζονται να το κάνουν μόνοι τους, αφού κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να μην ξαναζήσουν μια τέτοια στιγμή» συνεχίζουν οι ΝΥΤ.
Στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζουν αφενός τις προειδοποιήσεις Μπάιντεν προς το Τελ Αβίβ να μην πλήξουν πυρηνικές ή ενεργειακές εγκαταστάσεις, λέγοντας ότι οποιαδήποτε απάντηση θα πρέπει να είναι «ανάλογη» με την ιρανική επίθεση στο Ισραήλ και αφετέρου την σαφή τοποθέτηση του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, προς τον Ισραηλινό όμόλογό του ότι οι ΗΠΑ ήθελαν το Ισραήλ να αποφύγει αντίποινα που θα οδηγούσαν σε νέα κλιμάκωση από τους Ιρανούς.
Οι πυρηνικοί στόχοι έχουν «κρατηθεί για αργότερα»
Κατά τους New York Times «είναι πιθανό ότι τα πρώτα αντίποινα του Ισραήλ κατά του Ιράν θα επικεντρωθούν σε στρατιωτικές βάσεις και ίσως σε κάποιες τοποθεσίες πληροφοριών. Τουλάχιστον αρχικά, το Ισραήλ φαίνεται απίθανο να κυνηγήσει τα πυρηνικά του Ιράν. Μετά από συζήτηση, οι στόχοι αυτοί φαίνεται να έχουν “κρατηθεί” για αργότερα, εάν οι Ιρανοί κλιμακώσουν με δική τους αντεπίθεση»
Στο δημσίευμα σημειώνετα, ωστόσο, ότι «υπάρχει μια αυξανόμενη συζήτηση στο εσωτερικό του Ισραήλ, που απηχεί και ορισμένους στις Ηνωμένες Πολιτείες, να αξιοποιήσουν τη συγκυρία και να πάνε πίσω για χρόνια ή και περισσότερο τη δυνατότητα του Ιράν να βρίσκεται στο κατώφλι παραγωγής μιας πυρηνικής βόμβας. Ενώ μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης έχει επικεντρωθεί στο γεγονός ότι το Ιράν θα μπορούσε σχεδόν σίγουρα να αυξήσει τον εμπλουτισμό για την παραγωγή ουρανίου ποιότητας βόμβας μέσα σε λίγες εβδομάδες, το πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι οι Ιρανοί μηχανικοί θα χρειάζονταν μήνες ή ίσως περισσότερο από ένα χρόνο για να μετατρέψουν αυτό το καύσιμο σε ένα όπλο που θα μπορούσε να παραδοθεί».
Αμερικανοί αξιωματούχοι, με πρώτο τον Τζο Μπάιντεν παλεύουν να αφαιρέσουν τέτοια πλήγματα από το τραπέζι, λέγοντας ότι πιθανότατα θα ήταν αναποτελεσματικά και θα μπορούσαν να βυθίσουν την περιοχή σε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας, σημειώνουν οι ΝΥΤ.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, μέχρι το 2021 και την πρωθυπουργία του Ναφτάλι Μπένετ, το Ισραήλ δεν είχε πραγματικό σχέδιο για να επιτεθεί στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αντ’ αυτού εστίαζε στη Χεζμπολάχ. Εκείνος ήταν ο οποίος είχε ζητήσει «νέες ασκήσεις για την προσομοίωση πτήσης μεγάλων αποστάσεων προς το Ιράν και να διατεθούν νέοι πόροι στις προετοιμασίες».
Οι επόμενες κινήσεις του Ιράν
Ανεξάρτητα του αν το Ισραήλ θα χτυπήσει ή όχι τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, υπάρχουν, κατά τους ΝΥΤ, νέοι λόγοι ανησυχίας για το πυρηνικό μέλλον της Τεχεράνης.
Η πρώτη ανησυχία είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν έχει επανειλημμένα υποστηρίξει τις τελευταίες εβδομάδες, ότι η Ρωσία μοιράζεται τεχνολογικά θέματα με το Ιράν για τα πυρηνικά. Αξιωματούχοι περιγράφουν τη βοήθεια ως «τεχνική βοήθεια» και λένε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι παρέχει στο Ιράν το υλικό που χρειάζεται για να κατασκευάσει μια κεφαλή. Όμως, μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ρωσία είχε συνεργαστεί με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για να περιορίσει το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ακόμη και να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις του 2015 στο πλευρό των δυτικών εθνών. Τώρα, εάν οι αμερικανικές αναφορές είναι σωστές, η ανάγκη της Ρωσίας για ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλα όπλα σημαίνει ότι θα μπορούσε να επιταχύνει την πρόοδο του Ιράν προς την κατασκευή πυρηνικής συσκευής.
Η δεύτερη ανησυχία είναι ότι η ζημιά που προκλήθηκε στη Χεζμπολάχ τις τελευταίες εβδομάδες, συμπεριλαμβανομένου του αποκεφαλισμού της ηγεσίας της, θα μπορούσε να κάνει το Ιράν να αισθάνεται ευάλωτο. Δεν μπορεί πλέον να υπολογίζει στην ικανότητα της τρομοκρατικής ομάδας να χτυπήσει το Ισραήλ. Η κίνηση για την απόκτηση πυρηνικού όπλου μπορεί να γίνει ο μόνος πραγματικός τρόπος για να αποτρέψει το Ισραήλ.
Και τέλος, η τρίτη ανησυχία είναι ότι το ιρανικό πρόγραμμα θα γίνει πιο δύσκολο να χτυπηθεί. Πριν από αρκετά χρόνια, υπό το άγρυπνο βλέμμα των αμερικανικών και ισραηλινών δορυφόρων, το Ιράν άρχισε να σκάβει ένα τεράστιο δίκτυο σήραγγας ακριβώς νότια του Natanz. Δεν είναι ακόμη σε λειτουργία. Στο παρελθόν – όταν το Ισραήλ κατέστρεψε μη ολοκληρωμένους ακόμη πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Ιράκ το 1981 και στη Συρία το 2007 – ήταν ακριβώς η στιγμή που επέλεξε να πραγματοποιήσει προληπτικές επιθέσεις.
