Ο Αντιδήμαρχος Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Μελετών Έργων Πρασίνου, Καθαριότητας, Ανακύκλωσης και Μηχανολογικού Εξοπλισμού, κ. Νικόλαος Ασπράγκαθος, πραγματοποίησε σήμερα, 30 Ιουνίου 2022, παρέμβαση στο σεμινάριο με θέμα «Προώθηση Χρηματοοικονομικών Εργαλείων για την Περιβαλλοντική Ευθύνη», που διοργανώνουν το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ο Αντιδήμαρχος, στην παρέμβασή του, είπε τα εξής:
«Το θέμα του σημερινού σεμιναρίου είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί αφορά στο περιβάλλον που ζούμε σήμερα και θα ζήσουν οι μελλοντικές γενιές.
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι θέμα πολιτικό και κοινωνικό και όχι οικονομοτεχνικό, όπως αντιμετωπίζεται από την κυρίαρχη λογική. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα και οι επιπτώσεις είναι φανερές και πολλές φορές καταστροφικές. Όμως, δεν αρκούν οι διαπιστώσεις, είναι ανάγκη να βρούμε τις αιτίες. Σίγουρα δεν ευθυνόμαστε όλοι, όπως συνήθως διατυπώνεται στο δημόσιο λόγο όσων θέλουν να αθωώσουν την αντιπεριβαλλοντική πολιτική των κυβερνήσεων, που σκοπό έχει τη διασφάλιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.
Η περιβαλλοντική ευθύνη αντιμετωπίζεται τόσο σε θεσμικό όσο και σε επίπεδο εφαρμογής, υπό το πρίσμα της διασφάλισης της κερδοφορίας των κεφαλαίων που επενδύονται, σε αντιπαράθεση με την προστασία του περιβάλλοντος. Όλες οι κυβερνήσεις, παράλληλα με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, προωθούν νομοθετικές παρεμβάσεις, με στόχο τη διευκόλυνση των επενδύσεων πράσινης ανάπτυξης, πολλές φορές με σοβαρές αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον. Για παράδειγμα, η νομοθεσία για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρεί δάση, εθνικούς δρυμούς και άλλες προστατευόμενες περιοχές για εγκατάσταση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.
Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η Περιβαλλοντική Ευθύνη, όπως ρυθμίζεται με την κοινοτική οδηγία που έχει ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία. Η πρόληψη περιορίζεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως στην αντιμετώπιση της «άμεσης απειλής περιβαλλοντικής ζημιάς». Προβλέπονται πολλές εξαιρέσεις, όπως αν η περιβαλλοντική ζημιά οφείλεται σε αναπότρεπτα φυσικά φαινόμενα και περιορίζεται μόνο σε σκόπιμες ενέργειες ή σε αμέλεια.
Με την υποχρεωτική υπαγωγή σε σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας για τον περιβαλλοντικό κίνδυνο, το κόστος αυτό μετακυλίεται στα λαϊκά στρώματα, αφού ενσωματώνεται στην τιμή του πωλούμενου εμπορεύματος ή της υπηρεσίας. Προωθείται η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, αντί για την εφαρμογή μέτρων πρόληψης και προστασίας.
Όμως, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να παίζονται στο χρηματιστήριο, όπως γίνεται με την εμπορία ρύπων, σε εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», που μπορεί κάλλιστα να αναστραφεί στο «αν κερδίζω μπορώ και να ρυπαίνω». Αυτή η ανάπτυξη υπονομεύει την ισόρροπη σχέση, που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα για την εκπλήρωση των λαϊκών αναγκών και στη φύση.
Είναι σαφές ότι απαιτείται μια άλλη πολιτική κατεύθυνση, με αξιοποίηση της τεχνολογίας, για την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων, την αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και όχι για τα κέρδη των λίγων.
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και εύχομαι οι εργασίες και τα συμπεράσματα του σημερινού σεμιναρίου να συμβάλουν στην προστασία και αναβάθμιση περιβάλλοντος».
