Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ζωή μας καθορίζεται από γεγονότα, πράξεις ή παραλείψεις, που επιδρούν στην ατομική και συλλογική μας καθημερινότητα. Υπάρχει όμως και ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούμε και το οποίο καθορίζει εν πολλοίς τις πράξεις μας την αίσθηση δικαίου και ικανοποίησης, την αίσθηση ότι ανήκουμε σε μια ομάδα, σε μια κοινωνία τις Αρχές της οποίας αποδεχόμαστε, σε ένα Έθνος , την αίσθηση ότι έχουμε ρίζες, παράδοση και ιστορία. Το πλαίσιο αυτό αν και αποτελείται από ιδέες και μόνο, είναι ο οδηγός της ύπαρξης μας καθώς «ουκ επ΄ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος». Όλο αυτό εκφράζεται μέσα από σύμβολα που όλοι αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε. Οι Κρατικές οντότητες αναρτούν στους Δημόσιους χώρους τα σύμβολά που εκφράζουν την κοινωνία και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά δηλώνοντας έτσι ότι η συγκεκριμένη Πολιτεία λειτουργεί με αυτές τις Αρχές, τα Πιστεύω και την Ιδεολογία. Με άλλα λόγια κάθε σύμβολο Εθνικό, Θρησκευτικό, Πολιτικό συμπυκνώνει την κοσμοθεωρία και τους κυρίαρχους συνολικά αποδεκτούς κανόνες της εκάστοτε Πολιτείας. Κατάργηση ή σιωπηλός παραγκωνισμός των συμβόλων αυτών, ειδικά όταν προέρχεται από τους κυρίαρχους θεσμούς της χώρας, Πολιτικούς ή Πολιτειακούς, σηματοδοτεί την επιβεβλημένη από τα πάνω επιθυμία και σχέδιο για την ακύρωση, μεταβολή και υποκατάσταση της κοσμοθεωρίας των Αρχών και της Πίστης της κοινωνίας.
Αφορμή για την παραπάνω μακροσκελή εισαγωγή απετέλεσε η δημόσια διαμαρτυρία της μείζονος αντιπολίτευσης της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων προς το Προεδρείο της Ένωσης σχετικά με την αφαίρεση της Εικόνας του Χριστού από το κεντρικό σημείο της αίθουσας συνεδριάσεων και την μεταφορά της σε άλλο, μη εμφανές σημείο της αίθουσας, και την αντικατάστασή της από ζωγραφικό πίνακα με θέμα την Γάζα.
Η ενέργεια αυτή από το Προεδρείο συλλογικού οργάνου ενός εκ των συνταγματικά καθορισμένων Πυλώνων του Πολιτεύματος προφανώς δεν είναι τυχαία. Αποσκοπεί κάπου και αυτό το κάπου θα πρέπει να το διευκρινίσει ο υπεύθυνος ή οι υπεύθυνοι και οι συναινέσαντες στην ενέργεια αυτή.
Στην απάντηση τους οι «δράστες» αναλώνονται σε μια προσπάθεια να μας πείσουν για το νομιμοφανές της πράξης τους. Αστεία πράγματα. Θα πίστευε κανείς ότι το προεδρείο της Ένωσης δικαστών και Εισαγγελέων θα προχωρούσε σε κίνηση που θα ήταν καταφανώς παράνομη; Είναι σαφές ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εύρισκαν μια νομιμοφανή δικαιολογία. Αν δεν εύρισκαν θα έπρεπε να αλλάξουν επάγγελμα. Να γίνουν ίσως αγροφύλακες.
Προφανώς λοιπόν το ερώτημα δεν είναι αν είναι νόμιμο ή νομιμοφανές. Το ερώτημα είναι το γιατί αποφασίστηκε να υποβαθμιστεί στον χώρο των λειτουργών της Δικαιοσύνης ένα από τα βασικά σύμβολα της Πολιτείας και της Ελληνικής κοινωνίας.
Μια απάντηση θα ήταν ότι η εικόνα του Χριστού προσέβαλε την αισθητική του Προεδρείου και των συν αυτώ. Δηλαδή οι εν λόγω να ξύπνησαν ένα πρωί και να είπαν, υποθετικά, «Δεν αντέχω άλλο να βλέπω αυτό, ας βάλουμε στην θέση του κάτι που να θυμίζει την Γάζα και τα δεινά των Παλαιστινίων» . Μία άλλη απάντηση ότι εικόνα του Χριστού και η μετακίνησή της σε άλλη μη εμφανή θέση αντί του κέντρου της αίθουσας που βρισκόταν ήταν μείζον θέμα του κλάδου και το προεδρείο συσκέφθηκε και αποφάσισε να την μετακινήσει μετά από μακρά συζήτηση ή αντίθετα, πλέον ο κλάδος έχει λύσει όλα τα άλλα προβλήματα και ασχολήθηκε με το θέμα της αναδιάταξης του χώρου συνεδριάσεων και το Προεδρείο, εν είδει Μαρέβας, ανανέωσε τον χώρο μετακινώντας την εικόνα.
Μπορούμε να υποθέτουμε επί μακρόν και να μην ανακαλύπτουμε τις πραγματικές αιτίες και τα κίνητρα. Το καλύτερο λοιπόν είναι οι ενεργήσαντες να διευκρινίσουν οι ίδιοι το γιατί το έκαναν, την στόχευση αυτής της ενέργειας, αν ήταν δική τους πρωτοβουλία ή την επέβαλε κάποιος άλλος, και τέλος να μας εξηγήσουν την συμβολική σημασία της.
Σημειώνουμε ότι δεν πρόκειται για την αλλαγή διακόσμησης στο σπίτι κάποιου ιδιώτη. Πρόκειται για παραγκωνισμό Συμβόλου σε Δημόσιο Οίκημα. Πόση αριστεία απαιτείται να έχει κάποιος για να το κάνει ;
