Συνεχίζονται οι κατάθεσεις στο μικτό ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας για την πολύκροτη υπόθεση της Πάτρας.
Στη σημερινή δικάσιμο εξετάζονται τρεις νοσηλεύτριες της εντατικής παίδων του Νοσοκομείου του Ρίου, καταθέτοντας όσα έζησαν στο πλευρό της μικρής Τζωρτζινας.
Καταπέλτης για την κατηγορούμενη ήταν τα όσα είπε η Πηνελοπη Φίφη, για τη συμπεριφορά της μητέρας τη στιγμή που οι γιατροί αποσωλήνωσαν το παιδί.
«Εγω είδα τότε μια συμπεριφορά που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Ήταν αναστατωμένη αγχωμένη. Η μητέρα καθόταν στο κάτω μέρος του κρεβατιού και ήταν εμφανώς αγχωμένη. Σε αυτή τη φάση περιμένουμε να δούμε τη χαρα με την αγωνία της επιτυχούς έκβασης της κατάστασης. Είναι μια νίκη. Δεν είδα κάτι τέτοιο. Δεν εστίαζε καθόλου στο παιδί και παρακολουθούσε τις αντιδράσεις τις δικές μας. Υπήρχε και δεύτερη προτροπή να της πιάσει το χέρι να της μιλήσει. Το έκανε αλλά όχι με τον τρόπο που θα περίμενα.»
Στη συνέχεια η μάρτυρας έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για τη συμπεριφορά της μητέρας, με τις ερωτήσεις της έδρας να εστιάζουν σε αυτή.
Πρόεδρος: Μήπως ήταν αγωνία για την έκβαση της αποσωλήνωσης;
Μάρτυρας: Όχι δεν ήταν αυτή η αγωνία.
Πρόεδρος: Τι ήταν το διαφορετικό;
Μάρτυρας: Δεν πλησίαζε δεν εστίαζε στο παιδί δεν πλησίαζε το παιδί της. Μπορεί να υπάρχει φόβος και συνήθως ρωτάνε μπορώ να το ακουμπήσω; Μπορώ να του πιάσω το χερακι; Αυτό δεν το είδα. Το είδα στην πορεία όταν της ασκήθηκε πίεση από εμάς. Τότε κάτι ψέλλισε στο παιδί αλλά ο πατέρας ήταν αυτός που μιλούσε. Για μένα ήταν πολύ σημαντική στιγμή μου έκανε τρομερή εντύπωση. Αυτό το συζήτησα με τον κ. Ηλιαδη επειδή μου έκανε φοβερά μεγάλη εντύπωση.
Πρόεδρος: Λέτε ότι κοίταζε συνεχώς γύρω της και προσπαθουσε να καταλάβει αν παρατηρούσαμε τις αντιδράσεις της. Τι είδατε ακριβώς;
Μάρτυρας: Η μητέρα κοίταζε εμένα, τον γιατρό, με αγωνία, τους νοσηλευτές και τους γιατρούς. Εκείνη την ώρα ο γονιός είναι στο παιδί του, δεν κοιτάει κάτι άλλο εκείνη την ώρα. Αυτό φαινόταν με τα μάτια της, δεν έκανε κάποια κίνηση. Δεν έχω δει άλλον γονιό να κάνει έτσι.
«Αγωνιούσε αν θα μιλήσει το παιδί»
Σε άλλο σημείο της κατάθεσης της η νοσηλεύτρια τόνισε ότι η μητέρα ήταν τυπική και διεκπεραιωτική στα επισκεπτήρια. Η μάρτυρας συνέχισε να αναφέρεται στην περίεργη, για την ίδια, συμπεριφορά της μητέρας την κρίσιμη στιγμή της αποσωλήνωσης του παιδιού.
Σύνεδρος: Το άγχος και η αγωνία της μητέρας την ώρα της αποσωλήνωσης που επικεντρώθηκε;
Μάρτυρας: Ένιωσα ότι όλη της η αγωνία εκείνη την ώρα ήταν μήπως η τζωρτζινα μιλήσει. Κατάλαβα ότι είχε επικεντρωθεί πανω σε αυτό. Αυτή ήταν η δίκη μου αίσθηση.
Σύνεδρος: Ευθέως σας ρώτησε ποτε αν θα μιλήσει;
Μάρτυρας: Εμένα όχι.
Από την πλευρά του συνηγόρου υπεράσπισης της κατηγορίας, Δημήτρη Γεωργακοπουλου η μάρτυρας ρωτήθηκε για την εκπαίδευση της μητέρας πάνω στη γαστροστομια του παιδιού:
Δ.Γ: τι περιλαμβάνει η εκπαίδευση για τη χρήση της γαστροστομιας;
Μάρτυρας: Ξεκινάμε από το τι είναι γαστροστομια, πως είναι ο καθετήρας, δειχνουμε τα φάρμακα, αν είναι σκόνες, αν είναι ταμπελετες, εξηγούμε και αυτό πως γίνεται. Πως διαλύονται σε ένα ποτηράκι, μπαίνει σε ειδική σύριγγα και εγχυουμε όλο το φάρμακο και στη συνέχεια χορηγούμε νερό για να ξεπλύνουμε. Το ίδιο γίνεται και με το φαγητό. Πάντα στο τέλος βάζουμε νερό.
Δ.Γ: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη γαστροστομία οτιδήποτε χωρίς αυτή τη σύριγγα;
Μάρτυρας: Εννοείτε κάποιος μέσα να ρίξει κάτι έτσι; Νομίζω κάποια ποσότητα θα χαθεί αν γίνει έτσι.
Δ.Γ: Την ώρα της αποσωλήνωσης θυμάστε η τζωρτζινα να έχει κάποια αντίδραση;
Μάρτυρας: Δεν παρατήρησα κάτι
Δ.Γ: Από ποιο σημείο και μετά θυμάστε την τζωρτζινα να βλέπει παιδικά;
Μάρτυρας: Αυτό που θυμάμαι είναι ότι σταδιακά κάθε μέρα κατακτούσε κ κάτι. Αρχικά άκουγε τον ήχο από τα βίντεο, όμως προς το τέλος της νοσηλείας της αντιδρούσε σε όλα τα αστεία και στο άκουσμα της φυσικοθεραπεύτριας. Επειδή ηταν μια δύσκολη διαδικασία για την τζωρτζινα όταν άκουγε τη φωνή της να έρχεται γκρίνιαζε και δυσανασχετουσε. Επίσης γελούσε σε όλα τα αστεία που της καναμε εμείς και χαμογελούσε όταν της λέγαμε Ποσο όμορφη είναι.
Η διαδικασία διακόπηκε για μισή ώρα για την προσέλευση του Αλέξη Κουγια, ο οποίος ζήτησε να εξετάσει ο ίδιος – και όχι συνεργάτιδα του – τη συγκεκριμένη μάρτυρα.
