Ο Ντένις Νίλσεν υπήρξε ένας από τους πιο ειδεχθείς serial killers των τελευταίων 50 ετών. Δολοφόνησε πολλούς νέους άνδρες στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές του ’80, τα σώματα των οποίων τα έκρυβε κάτω από το πάτωμα του σπιτιού του και στην συνέχεια τα διαμέλιζε και τα πετούσε στην αποχέτευση.
Οι σωλήνες της αποχέτευσης σε ένα μικρό συγκρότημα διαμερισμάτων στην συνοικία Muswell Hill στο Βόρειο Λονδίνο, κάποια στιγμή βούλωσαν, και ένας από τους κατοίκους κάλεσε μια υπηρεσία για να τους ξεβουλώσει. Οι υπάλληλοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα αποτρόπαιο θέαμα, καθώς βρήκαν ότι στους σωλήνες είχε κολλήσει μια μάζα ανθρώπινης σάρκας και οργάνων. Αμέσως κάλεσαν την αστυνομία που επιβεβαίωσε τις υποψίες των εργατών και ξεκίνησε να ερευνά τους ενοίκους των διαμερισμάτων.
Ο Ντένις Νίλσεν, Σκωτσέζος που ζούσε χρόνια στο Λονδίνο και ιδιοκτήτης ενός εκ των διαμερίσματων, γνωρίζοντας ότι αυτός είναι ο υπεύθυνος και ότι υπάρχει η πιθανότητα να συλληφθεί, το ίδιο βράδυ προσπάθησε να καλύψει τα ίχνη του αφαιρώντας τον ανθρώπινο ιστό από τις αποχετεύσεις, ωστόσο έγινε αντιλητός από τον ενοικο του κάτω διαμερίσματος.
Το επόμενο βράδυ, ο ντετέκτιβ που είχε αναλάβει την υπόθεση επισκέφτηκε τον Νίλσεν, για να του κάνει ερωτήσεις σχετικά με τα θύματα που βρέθηκαν στις αποχευτεύσεις. Όταν εισήλθε στο διαμέρισμα του ήταν διάχυτη μια άσχημη μυρωδιά και ρώτησε τον Νίλσεν από που προέρχεται. Ο Νίλσεν παραδέχθηκε ήρεμα τα εγκλήματα του. Μάλιστα, έδειξε πρόθυμα στους αστυνομικούς κάποια ανθρώπινα μέλη και δύο κεφάλια που είχε κρατήσει για συντροφιά, όπως είπε.
Μετά την σύλληψη του, ομολόγησε με εξαντλητικές λεπτομέρειες τις δολοφονίες 15 ανδρών, τις οποίες διέπραξε μεταξύ 1978 και 1983. Επίσης παραδέχτηκε την απόπειρα δολοφονίας άλλων επτά ανδρών, παρόλο που μπορούσε να ονοματίσει μόνο τέσσερις από αυτούς. Ο Νίλσεν δεν έδειξε κανένα ίχνος μεταμέλειας και μάλιστα προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει την αστυνομία στη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων εναντίον του. Τους πρότεινε ακόμη και να τους πάει στην στην πρώτη του κατοικία για να τους δείξει που είχε τοποθετήσει τις σωρούς των πρώτων θυμάτων του.
Στην προηγούμενη κατοικία του, στην οποία έμενε όταν άρχισε τους φόνους, είχε αυλή οπότε έκαιγε τις σωρούς. Στη δεύτερη κατοικία του δεν είχε αυτή τη δυνατότητα, οπότε άρχισε να τεμαχίζει τα θύματα του, χρησιμοποιώντας μεθόδους που ήξερε από τον καιρό που υπηρέτησε ως μάγειρας στον Βρετανικό στρατό, στην Κύπρο.
Τα θύματα του ήταν νεαροί άστεγοι άνδρες ή επαρχιώτες φοιτητές, τους οποίους γνώριζε σε παμπ και στην συνέχεια τους προσκαλούσε στο διαμέρισμα του, τους μεθούσε και κατόπιν τους στραγγάλιζε, γιατί δεν ήθελε να τους αποχωριστεί. Τα πτώματα τους τα έκρυβε στο πάτωμα ή στην ντουλάπα του, ως τη στιγμή που ένοιωθε ερωτική επιθυμία. Τότε, έβγαζε ένα, το έπλενε και έντυνε, το έβαζε δίπλα του στο κρεβάτι και αυτοϊκανοποιούνταν.
Οι ψυχίατροι που εξέτασαν τον Νίλσεν κατέληξαν ότι ο αλκοολικός, κρυφά ομοφυλόφιλος άνδρας, δολοφονούσε από μοναξιά και κρατούσε ως συντροφιά τα πτώματα, αντιμετωπίζοντας τα ως ερωτικούς συντρόφους. Μάλιστα, κάποιοι πιστεύουν ότι δεν είχε καν συναίσθηση του κακού που έπραττε.
Έγινε γνωστός ως ο «Βρετανός Τζέφρι Ντάμερ», καθώς η δράση του θύμιζε τον αμερικανό δολοφόνο που κανιβάλιζε τα πτώματα για να καταπολεμήσει την μοναξιά του.
Στις 3 Νοεμβρίου 1983 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς να έχει δικαίωμα αναστολής για 25 χρόνια. Πέθανε από φυσικά αίτια στη φυλακή Full Sutton στο Yorkshire της Αγγλίας σε ηλικία 74 ετών. Ο ίδιος είχε αναφέρει ότι η μέθοδος που χρησιμοποιούσε για να σκοτώσει ήταν η πιο “ανθρώπινη”…
