«Σημασία έχει τι βάζεις στη ζυγαριά στο τέλος της ημέρας» μας έλεγε πάντα ο Χαράλαμπος Μπονάνος, υπηρετώντας τον δημόσιο βίο από διοικητικές θέσεις στον τομέα της υγείας.
Του ζητήσαμε να βάλει στη ζυγαριά το έργο του κατά τη θητεία του στη θέση του αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας, λίγες ημέρες πριν από τη νέα αναμέτρηση στις κάλπες.
Οι απαντήσεις του σίγουρα δίνουν τροφή για συζήτηση και προβληματισμό.
Είστε από τους διοικητικούς παράγοντες που μας έχετε συνηθίσει να κάνετε το επόμενο βήμα αφού αξιολογήσετε αυτό που αφήνετε πίσω σας. Πώς αξιολογείτε λοιπόν την τετραετή θητεία σας ως αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας;
Είμαι από τους ανθρώπους που η συνείδησή του τον ελέγχει αυστηρά για τη δικαιοπραξία του. Δεν είμαι εικόνα και εμφάνιση για να με δούνε, απλά ότι υπάρχω, και να έχω την οίηση τι ωραία που γράφω στη φωτογραφία. Δεν με αφορά αυτό, ασχολήθηκα με τα δημόσια πράγματα γιατί μου αρέσει να προσφέρω, νιώθω ικανοποίηση όταν βλέπω το βλέμμα το επιδοκιμαστικό του πολίτη που βοήθησα, όταν προσφέρω ουσιαστικά, ανθρώπινα και όχι για να το φωνάξω από μεγάφωνα.
Αρα ο συνειδησιακός έλεγχος προϋποθέτει την αξιολόγηση της προσπάθειάς μου, την απόδοση και το μετρήσιμο έργο. Φυσικά, το να λέω τι ωραία που τα έκανα όλα δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου ούτε η αυτοαξιολόγηση.
Την κρίση των πολιτών ζητάω, αφού όμως πληροφορηθούν τον βαθμό δυσκολίας που συνάντησα σαν αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας. Δηλαδή την υγειονομική καταιγίδα και τις αλλεπάλληλες κρίσεις ενεργειακή, παρατεταμένη οικονομική, που τα χρηματοδοτικά μας εργαλεία εστράφησαν στο να στηρίξουμε την κοινωνία.
Το μισό και πλέον της θητείας μου το πέρασα με τους περισσότερους συνεργάτες μου να είναι σε τηλεργασία ή να απουσιάζουν λόγω της πανδημίας.
Αρα ο αρχικός σχεδιασμός ανατράπηκε, χρειάστηκε να δουλέψουμε με ειδικές συνθήκες και όμως τα καταφέραμε στο τέλος της ημέρας γιατί έχουμε ένα μετρήσιμο έργο σε όλους τους τομείς που μπορεί να συγκριθεί με μια ολόκληρη δεκαετία. Στις αρμοδιότητες που είχα, και κυρίως στη δημόσια υγεία, δεν αφήσαμε συλλογικότητα που να μη στηρίξουμε πάνω από 200 άτομα κυρίως ευπαθών ομάδων και δεν έφυγε κανένας από το γραφείο μου που να του μένει η εντύπωση της αδιαφορίας ή της αλαζονείας.
Σε τι βαθμό τηρήσατε την υπόσχεση που δώσατε από την πρώτη στιγμή της εκλογής σας ότι θα είστε κοντά στον πολίτη; Κρατήσατε ανοιχτή την πόρτα σας για όλους;
Οποια δημόσια θέση και αν είχα, πρυτάνευε στη λογική μου ότι «ανθρώπων άρχεις και ουκ αεί άρχεις».
Αυτό σημαίνει ότι κλειστή πόρτα δεν υπάρχει στον κώδικά μου, υπάρχουν άνθρωποι με ανάγκες εγκλωβισμένοι σε ένα απάνθρωπο γραφειοκρατικό σύστημα που ζητάνε βοήθεια.
Το υφάκι της εξουσίας είναι ανώριμη τακτική, απάνθρωπη έκφραση και εκλογικά αποτυχημένη. Η επικοινωνία, η απάντηση στο πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, και η ανθρώπινη διάλεκτος είναι στοιχεία που ακολουθούσαν και ακολουθούν την καθημερινότητά μου.
Η οχύρωση πίσω από ένα γραφείο, που κοιτάς τους πολίτες με ύφος δέκα καρδιναλίων, για μένα είναι απεχθές και μόνο για ευθυμογράφους. Ακούς, μαθαίνεις πολλές φορές και δίνεις λύσεις. Δεν μπορείς; Για διάφορους λόγους, εξηγείς και παλεύεις για αξιόπιστες απαντήσεις. Η αδιαφορία και η περιφρόνηση στο αίτημα δεν ταιριάζουν στον δημόσιο άνδρα.Αν είχα πέσει σε αυτό το αμάρτημα, τα παράταγα και πήγαινα στο ιατρείο μου. Το έκλεισα για να προσφέρω για μια καλύτερη ζωή για όλους μας, όχι για τη δικιά μου.
Αλλωστε ευτύχησα να έχω και πολλούς ασθενείς και αναγνώριση στη δουλειά μου και στην κοινωνία και φτιάξαμε μια σχέση ζωής, ανθρώπινη, χωρίς αστερίσκους, χωρίς μικροϋπολογισμούς.
Μπαίνω μπροστά, παίρνω το δίκιο τους επάνω μου και διεκδικώ από το απρόσωπο γι’ αυτούς κράτος, έτσι για το αίσθημα της δικαιοσύνης, αδιαφορώντας για το τελικό όφελος, αδιαφορώντας για τη χρωματική προέλευση. Μπορώ; Θα το κάνω, έτσι για να συναντήσω το βλέμμα τους ότι νοιάστηκα, δεν αδιαφόρησα, ότι βρήκαν επιτέλους άνθρωπο και όχι ξύλινο στερεότυπο.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να έχετε πετύχει πριν ζητήσετε εκ νέου την ψήφο των πολιτών;
Πολλά γιατί είμαι τελειομανής. Είμαστε στα μέσα του δρόμου, ξεκινήσαμε και ξεκολλήσαμε έργα που για δεκαετία ήσαν ξεχασμένα, αλλά και δράσεις με κοινωνικό πρόσημο που είναι στις επιλογές μας, αλλά δεν προχώρησαν όσο γρήγορα περιμέναμε, λόγω δυσκολιών στους δημοσιονομικούς κανόνες ή δικαστικών προσφυγών.
Ομως δεν είναι σχεδιασμοί χωρίς ωριμότητα, έχουν και τη χρηματοδότηση, έχουν και την έγκριση, απλά η συμβασιοποίηση δεν υλοποιήθηκε.
Αναφέρω παραλιακή Ρίου-Αγ. Βασιλείου υπάρχει εργολάβος αναμένουμε απόφαση από μέρα σε μέρα ελεγκτικού. Κολυμβητήριο υπάρχει από το δικό μας ΠΕΠ, η χρηματοδότηση γύρω στα 9 εκατ., αναμένουμε την έγκριση από τις αρμόδιες Αρχές. Το πάρκο που έχω υποσχεθεί στο Ρίο – -έχουμε ήδη την μελέτη ακολουθεί η ένταξη.
Η διάβρωση των ακτών με υλοποίηση μελετών. Και άλλα πολλά που εφόσον μας εμπιστευθεί ο πολίτης, την επόμενη πενταετία θα υπάρξει πραγματικά μια ολική ανατροπή της εικόνας της περιφερειακής μας ενότητας. Ομως στις κάλπες προσερχόμαστε με σημαντικό δείγμα γραφής και όχι με οράματα θερινής νυκτός.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο μέτωπο που κληθήκατε να διαχειριστείτε;
Μα φυσικά η προστασία των πολιτών, η εφαρμογή του υγειονομικού πρωτοκόλλου στη διάρκεια της εμπόλεμης κατάστασης με τον ιό. Θεωρητικές γνώσεις που είχα κλήθηκα άμεσα να εφαρμόσω, να επιτηρήσω τους υγειονομικούς κανόνες, ακόμα να διαφυλάξω την αλήθεια της λεωφόρου της επιστήμης από τον παράδρομο της συνωμοσιολογίας των γιατρών του Διαδικτύου.
Ενας πολυμέτωπος αγώνας που ήθελε σοβαρότητα και ωριμότητα αλλά και χαρακτήρα για να γλυτώσουμε ζωές. Δεν είναι εύκολο να παρακολουθείς μέρα με τη μέρα τα κρούσματα, να δέχεσαι εκκλήσεις για βοήθεια και παράλληλα να κανείς και την καθημερινή δουλειά της ρουτίνας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα αγωνιώδη μηνύματα συμπολιτών μου να μάθω για την τύχη των συγγενών τους στα νοσηλευτικά ιδρύματα λόγω της απομόνωσης.
Δεν έχει κανείς δικαίωμα να μη θυμάται ότι η μόνη ελπίδα μας είναι το ανθρώπινο πρόσωπο της κοινωνίας και γι’ αυτό παλεύω διαχρονικά.
Ποια είναι η προτεραιότητά σας εφόσον ο λαός της Αχαΐας σάς δώσει ψήφο εμπιστοσύνης για την επόμενη θητεία;
Σίγουρα η μεγάλη προτεραιότητα να ολοκληρώσουμε ό,τι έχουμε υποσχεθεί, η αξιοπιστία των λόγων είναι το μεγάλο μας συγκριτικό πλεονέκτημα, ό,τι έχουμε πει θα το υλοποιήσουμε. Ομως, θα μου επιτρέψετε να πω ότι πάντα μεγάλη μου προτεραιότητα παραμένει ο εξανθρωπισμός του συστήματος και ιδιαίτερα του συστήματος υγείας. Κανείς δεν μπορεί να επενδύσει στην περιφερειακή μας ενότητα αν δεν νιώθει τη σιγουριά της ασφαλείας από ένα σύστημα υγείας που θα είναι στο κέντρο του ο πολίτης
Διεκδικούμε από την κεντρική κυβέρνηση σαν Ενωση Περιφερειών Ελλάδος αρμοδιότητες και πόρους για το σύστημα υγείας. Οχι από πολιτικό εγωισμό, αλλά για την πίστη εφαρμογή της αρχής της εγγύτητας
Επιβάλλεται να γίνουν άμεσα οι ανατροπές στο σύστημα υγείας, να εμπιστευθούν τις αιρετές αυτοδιοικήσεις, να δώσουν τη δύναμη που έχουν και στα αλλά πολιτισμένα κράτη στις τοπικές αυτοδιοικήσεις.
Οι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τους ανθρώπους που εμπιστεύονται να ασχοληθούν με την καθημερινότητά τους, να τους επιλύσουν προβλήματα χωρίς την αναμονή του mail από το κράτος των Αθηνών.
Οι τοπικοί άρχοντες δεν είναι εντολοδόχοι καμιάς κυβέρνησης ούτε υπάλληλοι υπουργείων. Εχουν την αυθεντική άποψη για τα τοπικά πράγματα και οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από τον τοπικό κυβερνήτη και το συμβούλιό του και όχι από την πλατεία Συντάγματος.
Ελπίζουμε και διεκδικούμε μια καλύτερη αυτοδιοίκηση με έντιμους ανθρώπους αλλά και με αξιόπιστους κανόνες που δεν θα την υποβαθμίζουν.
