Ο Δήμος Καλαβρύτων, η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και το Μορφωτικό ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ τίμησαν το Σάββατο 5 Ιουλίου τη μνήμη του μεγάλου αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφου, πρώτου Γενικού Διευθυντή του Ε.Ι.Ρ. και πρώτου Υπουργού Τύπου μετά την Κατοχή Ηρακλή Πετιμεζά.
Οι εκδηλώσεις, όπως κάθε χρόνο, συνοδεύτηκαν με την βράβευση των αριστούχων του Γενικού και του Επαγγελματικού Λυκείου «Ευσέβιος Κηπουργός».
Η βραδιά έκλεισε με συναυλία από την Φιλαρμονική του Δήμου Καλαβρύτων.
«Ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν γόνος της ιστορικής γενιάς των Πετμεζαίων του ‘21. Ήταν ο θρυλικός ‘Νικήτας’ της Εθνικής Αντίστασης, συνιδρυτής του ΕΔΕΣ και ο στενότερος συνεργάτης του Ναπολέοντα Ζέρβα», επεσήμανε ο Δήμαρχος Καλαβρύτων.
Και πρόσθεσε: «Ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν φόβος και τρόπος για τους Γερμανούς οι οποίοι -παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες τους να τον εντοπίσουν- δεν το κατάφεραν παρά μόνο προς το τέλος της Κατοχής, τον Μάρτιο του 1944 όταν συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε απ’ τα Ες Ες μέχρι την Απελευθέρωση. Γεννημένος το 1903 στην Αθήνα, γιος του πολιτικού, δημοσιογράφου και λογοτέχνη Νικολάου Πετιμεζά – Λαύρα, με πτυχίο Νομικής απ’ το Πανεπιστήμιο Αθηνών, πολύγλωσσος καθώς μιλούσε άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά, όταν έρχεται η ώρα που οι Ναζί μπαίνουν στην Ελλάδα δεν το σκέφτεται δεύτερη φορά. Δείχνει στην πράξη ότι τα γραπτά του για την πατρίδα, για την σημαία, για την εθνική κυριαρχία, για την εθνική συνείδηση δεν ήταν θεωρίες κενές περιεχομένου αλλά βαθιά εδραιωμένες πεποιθήσεις που όταν ήρθε η ώρα τέθηκαν σ’ εφαρμογή».
«Πάντα μέσα από κείμενα αιχμηρά αλλά και πάντα μέσα από κείμενα προσεγμένα ως προς τη γλώσσα και την τήρηση της δεοντολογίας. Ένας αδέσμευτος δημοσιογράφος που είχε την ικανότητα ν’ αναλύει με μεγάλη οξυδέρκεια και ακρίβεια τα γεγονότα και να τα μεταφέρει -όπως ακριβώς είναι- στους αναγνώστες του», τόνισε στον χαιρετισμό του ο κ. Παπαδόπουλος.
Να σημειωθεί ότι ο Ηρακλής Πετιμεζάς έφυγε απ’ τη ζωή στις 15 Ιουλίου 1998, σε ηλικία 95 ετών. Μετά τον θάνατό του, η κινητή και ακίνητη περιουσία του περιήλθε στην ΕΣΗΕΑ και στον Δήμο Καλαβρύτων. Επιπλέον, το πλούσιο προσωπικό και οικογενειακό του αρχείο παραχωρήθηκε στην ΕΣΗΕΑ, στο Μουσείο Μπενάκη και στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.



