«Η ημέρα αυτή μας θυμίζει, πως το πρόβλημα των ναρκωτικών και γενικότερα όλων των εξαρτήσεων παραμένει μια σοβαρή κοινωνική απειλή.
Εκφράζει τη βαθιά κοινωνική και πολιτική κρίση του σύγχρονου κόσμου, την οποία όλο και περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως νέοι, βιώνουν με δραματικό τρόπο.
Για ακόμα μια χρονιά η χρήση και εξάρτηση από ναρκωτικά, συνολικά οι εξαρτητικές συμπεριφορές, ακολουθούν ανοδική πορεία, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, καθώς οι αιτίες που στρέφουν τους νέους σε αναζήτηση ψευδεπίγραφων διεξόδων από μια αφόρητη προσωπική και κοινωνική πραγματικότητα είναι πιο οξυμένες από ποτέ.
Και ενώ διαχρονικά οι κυβερνήσεις στη χώρα μας προσπαθούν να πείσουν ότι στέκονται με υπευθυνότητα και ευαισθησία απέναντι στο πρόβλημα, χρόνο με τον χρόνο γινόμαστε αποδέκτες της πλέον κατάφωρης παραβίασης της αλήθειας και αντιστροφής της πραγματικότητας που δεν μπορούν παρά να μας πονηρεύουν όσον αφορά τα κίνητρα και τους σκοπούς. Γιατί δεν είναι δυνατόν στις σελίδες των εκθέσεων όλων των επίσημων οργανισμών (ΕΚΤΕΠΝ, EMCDDA, UNODC κλπ.) που μελετούν το φαινόμενο να καταγράφονται συνεχώς:
- Αύξηση της χρήσης, ιδιαίτερα στους νέους, της εξάρτησης και των αιτημάτων για θεραπεία από κάνναβη, κίνδυνοι από την υπερπροσφορά, τη διαφήμιση και το διάτρητο ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει την ιατρική της χρήση, αυξημένα προβλήματα ψυχικής υγείας και ατυχήματα συνδεόμενα με τη χρήση της, καμία μείωση του παράνομου εμπορίου της ή της εγκληματικότητας … και να υπάρχουν ακόμα φωνές που υποστηρίζουν το διαχωρισμό ναρκωτικών σε «μαλακά και σκληρά», τη νομιμοποίηση της «ψυχαγωγικής» χρήσης ή να πανηγυρίζουν για τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που ανοίγονται από τη βιομηχανία κάνναβης.
- Αύξηση της εξάρτησης και των θανάτων από υποκατάστατα οπιοειδών, συντριπτική κυριαρχία της πολυτοξικομανίας, αύξηση θανάτων των χρηστών από υπερδοσολογία, παρά τη λειτουργία Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης και την αυξημένη διαθεσιμότητα και πρόσβαση σε ναλοξόνη … και να ενισχύεται συνεχώς η πολιτική «μείωσης της βλάβης» που έχει αποτύχει επιστημονικά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα σε βάρος της «στεγνής» θεραπείας με την αδιάσειστη αποτελεσματικότητά της σε κάθε μορφής εξάρτηση.
- Αιτιότητα ανάμεσα στους επιβαρυντικούς κοινωνικό-οικονομικούς παράγοντες (ανεργία, κοινωνικές ανισότητες, συρρίκνωση εισοδήματος και υποστηρικτικών υπηρεσιών, μετανάστευση, κ.ά.) και στις εξαρτητικές συμπεριφορές … και την ίδια ώρα, με περίσσιο θράσος, η εξάρτηση να βαφτίζεται «δικαίωμα», «ελεύθερη επιλογή» ή «αυτοπροκαλούμενη νόσος».
Για τη Δημοτική Αρχή η μάχη κατά των ναρκωτικών είναι μάχη ζωής, μάχη καθημερινή κατά όλων των εξαρτήσεων. Από την πρώτη στιγμή που ο πατραϊκός λαός μας εμπιστεύτηκε στη θέση της δημοτικής αρχής, έχουμε σύνθημά μας το εξής: «Όμορφη πόλη είναι η πόλη που δεν έχει ανεργία, φτώχεια, παιδιά στην εξάρτηση». Και κύριος στόχος μας είναι η πρόληψη.
Γι’ αυτό δίνουμε βάρος στην κάλυψη των αναγκών σε μόνιμο προσωπικό των κέντρων πρόληψης, γιατί τα περισσότερα, όπως και της Αχαΐας που ο Δήμος μας είναι μέλος του διοικητικού συμβούλιου, λειτουργούν υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα, ή με διάφορα προγράμματα ΕΣΠΑ, με ημερομηνία λήξης, χωρίς συλλογικά σχεδιασμένη ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναπτύξουν και να υλοποιήσουν αποτελεσματικά προγράμματα ευρείας κλίμακας για την πρόληψη των εξαρτήσεων σύμφωνα με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνουν οι εργαζόμενοι του κέντρου πρόληψης Αχαΐας «Καλλίπολης» να καλύψουν της αυξημένες ανάγκες, το αντίξοο περιβάλλον μέσα στο οποίο δρουν, δεν τους το επιτρέπει.
