Ο Θεοφάνης Νικολάου σημειώνει:
Το Σάββατο 2 Αυγούστου, βρισκόμουν οικογενειακώς στην Ηλεία. Ο γιος μου, 6 ετών, είχε σοβαρό ατύχημα – τραυματίστηκε στο στόμα και τα δόντια του μετακινήθηκαν επικίνδυνα. Πήγαμε αμέσως στο Νοσοκομείο Πύργου, όπου οι γιατροί μας είπαν ότι δεν υπήρχε εφημερεύων ούτε οδοντίατρος, ούτε γναθοχειρουργός.
Σε κατάσταση πανικού, πήγαμε στο Νοσοκομείο Ρίου. Ήταν ήδη μεσάνυχτα. Η απάντηση των γιατρών ήταν…δεν είμαστε Νοσοκομείο Τραυμάτων, αλλά πυρετού και παθολογικών καταστάσεων!
Η περιπλάνηση συνεχίστηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» της Αθήνας, στις 3 τα ξημερώματα. Εφημέρευε, μεν, αλλά χωρίς Παιδοοδοντίατρο ή γναθοχειρουργό και η ΩΡΛ μας προέτρεψε να πάμε το πρωί στο Νοσοκομείο «Αγία Σοφία». Εκεί γιατρός – συγκινημένη και απογοητευμένη – μας είπε ότι δεν ξέρει να αντιμετωπίσει το περιστατικό γιατί δεν είναι ούτε γναθοχειρουργός, ούτε οδοντίατρος.
Επισκέφθηκα το Νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου υπήρχε εφημερεύων οδοντίατρος. Κι εκείνος, μου είπαν όμως ότι είναι Οδοντίατροι ενηλίκων και δεν μπορούν να παρέμβουν σε παιδί.
Πήγαμε στον «Ευαγγελισμό» όπου ο γιατρός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να εξετάσει το παιδί!
Τότε κάλεσα το 166, την Αστυνομία και Κανάλια. Τότε – και μόνο τότε – ο Διοικητής μου είπε ότι θα μας εξυπηρετήσουν, όμως ο γιατρός απάντησε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι λέει και γραπτώς δήλωσε ότι δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη, γιατί το Νοσοκομείο είναι για ενήλικες.
Τελικά, η Αρχή Συντονισμού Διαχείρισης Θεμάτων Υγείας του Υπουργείου αποφάσισε να εξεταστεί το παιδί (Δευτέρα πρωί), στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης.
Σύνολο 5 Νοσοκομεία σε 4 πόλεις, με πάνω από 300 χιλιόμετρα και καμία βοήθεια.
Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από αυτό που δικαιούμαστε. Αξιοπρεπή Δημόσια Υγεία.
