Ο μοναδικός ναός στον κόσμο που βρίσκεται στην Πάτρα

Ὁ Ἅγιος Μάρτυρας Μῆλος ἦταν Ἐπίσκοπος τῆς ἱστορικῆς Σούσης (Περσία).

Ἦταν μεγάλο «ὄνομα» γιά τήν ἐποχή του (4ος αἰ.). Μέχρι τελευταῖα ἦταν καί αὐτός ἄγνωστος γιά τήν πόλη τῶν Πατρῶν (καί γιά ὅλη τήν πατρίδα μας).

Καί πῆρε ἀπό μόνος του τήν «πρωτοβουλία», γιά νά γίνει γνωστός στήν Πάτρα, καί ἔτσι νά τιμᾶται ὀνομαστικά καί ἐνδόξως ἀπό τόν πατραϊκό λαό. Μνήμη του στίς 10 Νοεμβρίου!

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Μίλου Ἐπισκόπου, καί τῶν δυό μαθητῶν αὐτοῦ. Ἔκτειναν ἐχθροί σύν δύο μύσταις, Μίλον, σφαγῇ μέν αὐτόν, τούς δέ μύστας τοῖς λίθοις» (Συναξάριο τῆς ἡμέρας). (Μῆλος εἶναι πέρσικη λέξη, πού σημαίνει Γενναῖος).

Ὁ Ἅγιος ἔγινε γνωστός στήν Πάτρα μέσα ἀπό ἕνα αὐγό…! Γνωστό, πώς οἱ νοικοκυρές κάθε Μ. Πέμπτη, βάφουν κόκκινα αὐγά γιά τό Πάσχα.

Τό καλύτερο τό βάζουν στό εἰκόνισμα τοῦ σπιτιοῦ τους. Τό ἴδιο ἔκανε καί ἡ πατρινή κ. Σμαράγδα Πούλου (ἐνορίας Ἁγίου Διονυσίου), ἐν ἔτει 1939.

Ὅμως, τό αὐγό πού ἐπέλεξε νά βάλει στό εἰκόνισμα, ήταν «σημαδιακό». Ἀνήμερα τῆς 10ης Νοεμβρίου 1939 (μνήμη τοῦ Ἁγίου Μήλου), αὐτό τό αὐγό ἔπεσε ἀπό τό εἰκόνισμα.

Σπάζοντας, ἔβγαλε ἕνα εἰκονάκι, σχήματος ὀβάλ, πού διασώζεται μέχρι σήμερα.

Ἀπό τή μιά μεριά εἰκονίζει τόν Ἅγιο Στυλιανό Παφλαγῶνος (5ος αἰ.) καί ἀπό τήν ἄλλη, τή μορφή ἑνός ἀρχιερέα, μέ ὠμοφόριο, μέ φαιλόνιο, (τότε καί οἱ ἀρχιερεῖς φοροῦσαν φαιλόνιο), καί μέ τό Εὐαγγέλιο στό χέρι.

Γύρω ἀπό τό κεφάλι, σάν στέμα, μιά «ἐπιγραφή», μέ κεφαλαῖα: «ΑΓΙΟΣ ΜΗΛΟΣ». (Σημειωθήτω, πώς ἕνα τέτοιο εἰκονάκι «κυκλοφορεῖτο» σάν φυλαχτό στούς χριστιανούς τῆς Μ. Ἀσίας. Οἱ Μ. & Δ. πού ἦρθαν (1922) ἀπό τή Μ. Ἀσία, στήν Πάτρα ἔφεραν μαζί τους ἕνα τέτοιο εἰκονάκι).

Λοιπόν. Τό θαῦμα πού ἔγινε μέ τό αὐγό στό πατρινό σπίτι, διεδόθη σ΄ ὅλη τήν πόλη. Πολύς κόσμος κατέφθασε στό σπίτι, γιά νά ἰδεῖ καί νά προσκυνήσει τό εἰκονάκι. Ἔκανε θαύματα· θεράπευε ἀρρώστους· ὅλως ἰδιαιτέρως, βοηθοῦσε τίς ἐγκυμονοῦσες γυναῖκες νά ἔχουν εὔκολη γέννα (ἰδιαίτερα στά χρόνια ἐκεῖνα πού δέν ὑπῆρχε ἡ σύγχρονη ἰατρική, καί ἡ γέννα ἦταν πρᾶγμα ἐπικίνδυνο).

Τά τσόφλια ἀπό τό αὐγό τά κράτησαν ὡς φυλαχτό. Στόν πόλεμο τοῦ «1940» ὅσοι στρατιῶτες πῆραν μαζί τους ἀπό αὐτά τά τσόφλια ὡς «εὐλογία», σώθηκαν ἐκ θαύματος ἀπό τίς σφαῖρες τοῦ ἐχθροῦ, γυρίζοντας πίσω «σῶοι καί ἀβλαβεῖς».

Αὐτό τό θαῦμα έφθασε καί στ’ αὐτιά τοῦ ἀειμνήστου γνωστοῦ Θεολόγου, Νικολάου Σωτηρόπουλου (+2014).

Τό πρῶτο πού σκέφθηκε, ἦταν νά γίνει στήν Πάτρα, πού ὁ Ἅγιος τίμησε διά τῆς παρουσίας του, Ναός εἰς τιμήν καί μνήμη του.

Συστήθηκε πρός τοῦτο ἐν ἔτει (1987) Ὀρθόδοξος Χριστιανική Ἀδερφότητα «Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΛΟΣ», καί ἔτσι χτίσθηκε Ναός ἀφιερωμένος στή μνήμη τοῦ Ἁγίου, μοναδικός σ’ ὅλη τήν Ἑλλάδα, ἄν ὄχι σέ ὅλο τόν ὀρθόδοξο κόσμο.

Τά «Θυρανοίξια» ἔγιναν ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσόστομο, στόν πανηγυρικό ἑσπερινό τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου (9.11.2005).

Ἀπό τότε, κάθε χρόνο, καί μέ τίς εὐλογίες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, γίνεται στή μνήμη του πανηγυρική Θ. Λειτουργία, παρουσίᾳ πλήθους λαοῦ.

Τέλος, ὁ Ἅγιος ἔχει τιμήσει τήν Πάτρα καί μέ διάφορες ἐμφανίσεις καθώς ἐπίσης μέ διάφορα θαύματα, πού ἔκανε ὁ ἴδιος σέ πατρινούς (ἔχουμε συγκεκριμένα στοιχεῖα).

Ἐνδεικτικά: Ἡ κ.Ε. (ἐνορία Ἁγίας Σοφίας Πατρῶν), μοῦ ἀνέφερε: «Καθώς ἕνα μεσημέρι καθόμουν σπίτι μου, καί ἐνῶ ἡ πόρτα ἦταν κλειστή, μέ ἐπισκέφθηκε ἕνας Ἱερέας, ψηλός, μελαψός, μέ σιέλ στολή, καί μοῦ εἶπε: «Λέγομαι Μῆλος. Ὁ ἀνεψιός σου ὁ Σ. χρειάζεται βοήθεια», καί ἐξαφανίσθηκε. Στή συνέχεια ἀνακάλυψα ὅτι ὁ ἀνεψιός της ἔπαιρνε ναρκωτικά».

Ἄλλο: Ἡ κ. Χ. ἀπό τήν Ἐγλυκάδα (Πάτρα) εἶδε ἐπίσης σάν σέ ὅραμα, ἕναν ψηλό, μελαψό, ἱερωμένο, καί τῆς εἶπε: «Τό σπίτι μου (=Ναός) εἶναι στήν ἄλλη ἄκρη τῆς Πάτρας» (στήν Ἀγυιά). Τῆς εἶπε καί ἄλλα πράγματα, πού εἶχαν σχέση μέ τήν οἰκογένειά της, καί ἐξαφανίσθηκε.

Ἄλλο: Ἀπέναντι ἀπό τήν κεντρική εἴσοδο τοῦ Ναοῦ ἔμενε ἡ λιμενικός κ. Π. Ἦταν ἔγκυος ἐννέα μηνῶν.

Ἦταν Τρίτη, 9 Νοεμβρίου 2007 παραμονή τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου. «Ἄν μέχρι τό τέλος τῆς Ἑβδομάδος, δέν τήν πιάσουν πόνοι, θά τῆς κάνουμε τεχνητούς πόνους», εἶπαν οἱ γιατροί. Τετάρτη πρωί, ἀνήμερα τῆς μνήμης, ἡ μητέρα της βγῆκε στό μπαλγκόνι, κοίταξε πρός τήν ἐκκλησία καί εἶπε στόν Ἅγιο: «Ἅγιε Μῆλε, σήμερα πού γιορτάζεις κάνε τό θαῦμα σου».

Ἐκείνη ἀκριβῶς τή στιγμή, τήν κόρη της τήν «ἔπιασαν οἱ πόνοι», καί εὐθύς γέννησε φυσιολογικά. Ποιός ξέρει πόσα ἄλλα θαύματα ἔχει κάνει μέχρι τώρα ἤ πρόκειται νά κάνει σέ ὅσους τόν ἐπικαλοῦνται μέ πίστη.