Απάντηση στο ερώτημα αν πρέπει να εμβολιαστούν τα παιδιά, δίνει ο παιδίατρος, Αντώνης Δαρζέντας, επισημαίνοντας πως «η αλήθεια είναι ότι ένα υγιές παιδί κινδυνεύει λίγο από τον κορωνοϊό.
Ωστόσο επειδή απ’ ότι φαίνεται από τα περσινά στοιχεία ο κορωνοϊός στα παιδιά ισούται σε θνητότητα και νοσηρότητα με τρεις γρίπες μαζί, οι επιπτώσεις του χρόνου ιδίως με ανοικτά σχολεία θα είναι τουλάχιστον τόσες και πιθανότατα ακόμα περισσότερες. Πολλές νοσηλείες σε κλινικές ή ΜΕΘ και κάποιοι θάνατοι δυστυχώς. Λίγοι αλλά σίγουρα τριπλάσιοι μιας περιόδου γρίπης. Πρέπει όμως να ληφθεί υπόψιν ακόμη ένας παράγοντας. Αν σε μία οικογένεια είμαστε όλοι εμβολιασμένοι εκτός από τα παιδιά που πάνε σχολείο, τότε αυτομάτως το παιδί μπορεί να κολλήσει πιο εύκολα. Αλλά άνθρωποι είμαστε και μπορεί να μας συμβεί κάτι απρόοπτο. Για παράδειγμα παθαίνουμε ένα σοβαρό ατύχημα, ένα αυτοάνοσο, κ.α. Αυτόματα γινόμαστε από άνοσοι, επίνοσοι.
Σε μια στιγμή από εκεί που δεν κινδυνεύαμε καθόλου, όντας εμβολιασμένοι, γινόμαστε ευαίσθητος πληθυσμός. Δεν είναι καλύτερο να είναι το παιδί μας εμβολιασμένο; Ιδίως αν έρχεται σε επαφή με παππούδες που κάποιοι από αυτούς ξέρουμε ότι ενδεχομένως δεν έχουν καλυφθεί πλήρως λόγω της φυσιολογικής ανοσοκαταστολής της ηλικίας. Και μια άλλη παράμετρος σχετική με αυτό ιδίως για όσα παιδιά έχουν επαφή με παππούδες.
Φανταστείτε να κολλήσει το ανεμβολίαστο παιδί κορωνοϊό στο σχολείο – που είναι εντελώς βέβαιο ότι θα κολλήσει φέτος – και φέρει τον ιό στον παππού του που υπεραγαπάει. Καταλαβαίνετε τι ψυχολογικό κόστος θα είναι για το παιδί να ξέρει ότι σκότωσε έστω έμμεσα τον παππού του ή τη γιαγιά του; Τι βάρος θα κουβαλάει για όλη του τη ζωή; Συνεπώς εμείς εμβολιάζουμε τους πάντες και τα παιδιά μας!».
Γνωμη
