Το σκηνικό είναι σύνηθες στα εφημερεύοντα μεγάλα νοσοκομεία. Ασθενείς σε αμαξίδια ή και σε ράντζα μεταφέρονται από τμήμα σε τμήμα και από εργαστήριο σε εργαστήριο από τους συνοδούς τους, που αγκομαχούν μέσα στους διαδρόμους και τους ορόφους του νοσοκομείου. Συχνά μάλιστα η διαδικασία ξεκινά με υπόδειξη των τραυματιοφορέων που μετρημένοι στα δάχτυλα και τρέχοντας να διαχειριστούν τα βαριά περιστατικά, λένε στους συνοδούς των ασθενών να αναλάβουν οι ίδιοι δράση εάν θέλουν να προχωρήσουν οι εξετάσεις και να παραλάβουν γρήγορα τα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, στις 5.000 οργανικές θέσεις τραυματιοφορέων που έχουν συνολικά τα νοσοκομεία του ΕΣΥ υπηρετούν 2.300 τραυματιοφορείς, αλλά όλων των σχέσεων εργασίας, δηλαδή μόνιμοι, συμβασιούχοι, απασχολούμενοι με προγράμματα ΔΥΠΑ.
«Ο μισθός τους είναι 690 ευρώ το μήνα. Παραιτούνται συνεχώς τραυματιοφορείς από τα νοσοκομεία από τη βαριά δουλειά και τα ψίχουλα που λαμβάνουν. Στο προσεχές διάστημα δεν θα βρίσκουμε τραυματιοφορείς στην αγορά εργασίας για πρόσληψη» λέει ο κ. Γιαννάκος, προσθέτοντας πως «εάν δεν γινόταν η ανανέωση του προγράμματος για τους μακροχρόνια άνεργους ηλικίας 55 έως 67 ετών, μέσω του οποίου απασχολούνται δεκάδες τραυματιοφορείς, θα είχαμε σηκώσει τα χέρια ψηλά. Το πρόγραμμα αυτό ανανεώθηκε με πλείστες παρεμβάσεις μας από τον τότε Υπουργό εργασίας κ. Άδωνι Γεωργιάδη. Και τώρα το βρίσκει μπροστά του ως Υπουργός Υγείας».
Καταλήγοντας ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ υπογραμμίζει την ανάγκη προσλήψεων για μόνιμους τραυματιοφορείς, την αύξηση του μισθού τους, την ένταξή τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Ένσημα, αλλά και τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Είναι ο μόνος τρόπος, τονίζει, για να συγκρατήσουμε τους τραυματιοφορείς στα νοσοκομεία μας και να περιορίσουμε τις απώλειες από το κύμα φυγής τους.
