Δεκαετίες τώρα, ο γάμος κατηγορείται ότι σκοτώνει το σεξ, φράση «κλισέ» όσο και αντιπροσωπευτική για πολλά ζευγάρια, που αναζητούν με silver alert τη χαμένη τους ερωτική επιθυμία. Η επιδημία των σεξουαλικά «νεκρών» γάμων δείχνει να μεγεθύνεται, φτάνοντας να αγγίζει έως και δύο στα τρία ζευγάρια σε χώρες όπως η Ιαπωνία.
Πρόκειται για ζευγάρια με περιορισμένη σεξουαλική δραστηριότητα, με 10 ή λιγότερες ερωτικές συνευρέσεις τον χρόνο, σύμφωνα με κάποιους ειδικούς. Για άλλους, όπως η Dr. Becket-Warner από το Πρόγραμμα Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, το πρόβλημα δεν είναι η συχνότητα του σεξ, όσο η συνειδητή ή ασυνείδητη αποφυγή της σωματικής επαφής που βασίζεται στην απόλαυση -όχι απλά η έλλειψη σεξουαλικών επαφών.
Η απουσία ερωτικής ζωής στο ζευγάρι επηρεάζει σε βάθος τη συναισθηματική σύνδεση των συντρόφων και διαταράσσει, τερματίζει ή δίνει νέα μορφή στη σχέση τους με αυτήν να γίνεται αποκλειστικά συντροφική. Εστιάζοντας σε όσους και όσες αποζητούν τρόπους να αναθερμάνουν το πάθος, δύο από τις κυρίαρχες στρατηγικές είναι οι προγραμματισμένες ερωτικές συνευρέσεις ή η κοινή αποχή από το σεξ -μια περίοδος αναστολής που θα τους επιτρέψει να εστιάσουν στις συναισθηματικές τους ανάγκες και να νιώσουν ξανά την επιθυμία.
Σεξ με ραντεβού
Μερίδα ειδικών σε θέματα σεξουαλικής ευημερίας στις σχέσεις προτείνει τον «προγραμματισμό» των ερωτικών επαφών, ως μέσο προτεραιοποίησης της σεξουαλικής τους ζωής παρά την πίεση της καθημερινότητας. Για τη διάσημη ψυχοθεραπεύτρια με ειδίκευση στις σχέσεις, Esther Perel, η καλή σεξουαλική ζωή βασίζεται στην πρόθεση και τις συνειδητές αποφάσεις χωρίς να χάνεται η συναισθηματική έξαψη, όπως με την ανυπομονησία πριν την προγραμματισμένη επαφή.
Χάρη στον προγραμματισμό, η σεξουαλική ζωή αποκτά τη θέση που της αξίζει στην καθημερινότητα του ζευγαριού, γεννώνται προσδοκίες και ενθουσιασμός από την πρώτη στιγμή που μπαίνει στο ημερολόγιο και δίνεται η ευκαιρία στους συντρόφους να μιλήσουν πιο ανοιχτά για επιθυμίες, προτιμήσεις και ανησυχίες που ενδεχομένως έχουν σχετικά με τη σεξουαλική και συναισθηματική τους σύνδεση. Aπό την άλλη όμως το σεξ βάσει calendar κατηγορείται για έλλειψη αυθορμητισμού και άγχος απόδοσης, που εν τέλει θα έχει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Αποχή από το σεξ
Στον αντίποδα βρίσκονται όσοι προτείνουν την προσωρινή αποχή από το σεξ (sex ban), ώστε το ενδιαφέρον να μετατοπιστεί σε άλλες πτυχές της σχέσης. Για την ψυχοθεραπεύτρια Mary Jo Rapini, μπορεί το διάλειμμα να αποτελέσει ευκαιρία για να ανακτήσει το ζευγάρι τη συναισθηματική του σύνδεση και να επιλύσει εκκρεμή ζητήματα. Η στρατηγική επιτρέπει να αναδειχθεί μια νέα μορφή ερωτικής επαφής, που περιέχει εκδηλώσεις στοργής, όπως το άγγιγμα, τα φιλιά και οι αγκαλιές, που ενισχύουν τη συναισθηματική σύνδεση. Απαλλαγμένοι από το άγχος των συζυγικών υποχρεώσεων -ή του προγραμματισμένου σεξ-, οι σύντροφοι μπορούν να εμβαθύνουν σε άλλα ζητήματα του γάμου τους μέχρι η ανάγκη για σεξ να «αφυπνιστεί» φυσικά.
Μεταξύ των κριτικών που δέχονται oι υποστηρικτές του sex ban είναι το πολύ πιθανό σενάριο η αποχή να αυξήσει την προϋπάρχουσα απόσταση ανάμεσα στο ζευγάρι, ιδίως αν δεν τεθούν σαφή όρια για τη διάρκειά του. Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία και από τα δύο μέρη της σχέσης, ώστε να αποφευχθούν η απόρριψη ή απογοήτευση που ίσως νιώσει εκείνος που δεν συναινεί.
Υπάρχουν βαθύτερα προβλήματα
Έξω από τα στρατόπεδα της μίας ή της άλλης μεθόδου, υπάρχουν εκείνοι που τονίζουν ότι για να φτάσει ένα ζευγάρι να κόψει το σεξ «μαχαίρι», υπάρχουν συχνά βαθύτερα αίτια και όχι μόνο πλήξη ή έλλειψη χρόνου. Μπορεί να συντρέχουν ιατρικοί λόγοι, όπως η μετάβαση στην εμμηνόπαυση, ψυχική επιβάρυνση (π.χ. άγχος ή κατάθλιψη), αλλαγές στη δυναμική της σχέσης με άλυτες συγκρούσεις ή συναισθήματα παραμέλησης, ο ερχομός ενός παιδιού ή οι αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Οι ειδικοί που εστιάζουν στα παραπάνω επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει «κανονική» συχνότητα για το σεξ, αλλά προέχει τα ζευγάρια να επικεντρωθούν στην ποιότητα της επαφής και την αμοιβαία ικανοποίηση. Έτσι, αντί της προσπάθειας “ανάστασης” της σεξουαλικής δραστηριότητας μέσω προγραμματισμών ή περιόδων αποχής, συστήνουν την εύρεση τρόπων για μεγαλύτερη και πιο ανοικτή επικοινωνία και σύνδεση και, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, τη συζήτηση με κάποιον επαγγελματία σε θέματα σχέσεων.
