Πλήθος Καλαβρυτινών και πολλοί φίλοι της πόλης μας έσπευσαν την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στην πλατεία Ολοκαυτώματος Καλαβρύτων στο Ν. Κόσμο της Αθήνας για να αποτίσουν φόρο τιμής στους άδικα χαμένους πατέρες και αδελφούς μας, θύματα ανείπωτης θηριωδίας από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής το Δεκέμβριο του 1943.
Παρευρέθηκαν βουλευτές, εκπρόσωποι βουλευτών και πολλών Καλαβρυτινών φορέων και συλλόγων.
Μετά το καθιερωμένο Τρισάγιο και προλογίζοντας τον κύριο ομιλητή, ο Πρόεδρος της Ένωσης Ευθ. Βαζαίος αναφέρθηκε στον ισχυρό συμβολισμό που εκπέμπει η φετινή εκδήλωση στο Δουργούτι, καθώς συμπίπτει με τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή. «Το δράμα των Καλαβρύτων έχει τα ίδια σημάδια με την τραγωδία και τον ξεριζωμό των προσφύγων» τόνισε ο Κύριος Βαζαίος.
Ομιλητής της ημέρας ήταν ο Κωνσταντίνος Πόλκας, γιος του αείμνηστου Δημάρχου Πάνου Πόλκα. Η ομιλία του ήταν μεστή, γεμάτη συναίσθημα καθώς περιέγραφε τα βιώματα των παιδικών του χρόνων. «Τα σπίτια μας ήταν μικρά καταλύματα με ένα ή δυο δωμάτια που η πολιτεία έφτιαξε και παρέδωσε στους Καλαβρυτινούς. Είχαν τα απολύτως απαραίτητα, τα στοιχειώδη. Κανένα ενθύμιο από παππούδες και γιαγιάδες, όλα παραδόθηκαν στη φωτιά.
Οι μνήμες όμως, οι διηγήσεις το κλάμα ο θρήνος περίσσευαν. Στη γειτονιά μου αλλά και σε όλα τα Καλάβρυτα οι γυναίκες σχεδόν στο σύνολο τους μαυροφορεμένες, παππούδες πουθενά σχεδόν. Εγώ στάθηκα τυχερός ο παππούς μου ήταν ένας από τους 13 διασωθέντες».
Μέσα από τα χαλάσματα και την καταστροφή των Καλαβρύτων αναδύονται πανανθρώπινα μηνύματα και η πόλη μας γίνεται «ένα παγκόσμιο σύμβολο, μια συγκλονιστική απόδειξη της φρίκης του πολέμου. Απαίτηση κάθε λογικού ανθρώπου είναι η συμφιλίωση και συνεργασία των λαών για εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης» κατέληξε ο Κύριος Πόλκας.
«Γη ποτισμένη με αίμα, η γη των Καλαβρύτων, και οι Καλαβρυτινοί πρωταγωνιστές σε όλους τους αγώνες του έθνους», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Κύριος Άγγελος Τσιγκρής στο σύντομο Χαιρετισμό του.
Η εκδήλωση έκλεισε με καφέ και χαλαρωτική κουβεντούλα στο μαγαζάκι της πλατείας. Οι Καλαβρυτινοί δράττουν την ευκαιρία, σε τέτοιες περιστάσεις, να ξανανταμώσουν, να θυμηθούν και να σχεδιάσουν το επόμενο συναπάντημα!
