Οι τοξοβόλοι χωρίς χέρια που έγιναν viral στους Παραολυμπιακούς Αγώνες

Σχεδόν αμέσως μόλις το τελευταίο βέλος του Στούτζμαν έπεσε στο στόχο σημειώνοντας ρεκόρ, εκείνος πετάχτηκε από την καρέκλα του, όρμησε προς τον συμπαίκτη του και τον αγκάλιασε, γιορτάζοντας το επίτευγμα για το οποίο αφιέρωσε 12 χρόνια από τη ζωή του.

Και δεν ήταν ο μόνος τοξοβόλος χωρίς χέρια. Υπήρχαν άλλοι δύο αθλητές στο Σύνθετο Τόξο ανδρών και η Ινδή Σιτάλ Ντέβι στο αγώνισμα των γυναικών.

«Αν πάρει μετάλλιο ένας τοξότης χωρίς χέρια, θα είναι σαν να πήρα εγώ χρυσό μετάλλιο», είχε δηλώσει πριν από την έναρξη των Παραολυμπιακών Αγώνων ο Στούτζμαν. «Δεν με νοιάζει ποιος. Πόσο ωραίο θα ήταν αυτό; Τους λέω όλα τα μυστικά μου. Έχει να κάνει με την ανάπτυξη του αθλήματος».

Ο Στούτζμαν γεννήθηκε χωρίς χέρια και υιοθετήθηκε σε ηλικία τεσσάρων μηνών από μια οικογένεια κυνηγών στην Αϊόβα, όπου μεγάλωσε θέλοντας να μοιάσει στον πατέρα και τον αδελφό του, παρόλο που «δεν μπορούσαν να χτυπήσουν τίποτα», όπως έχει πει ο ίδιος, σύμφωνα με τη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή.

«Αλλά όταν είσαι μικρός, θέλεις να μιμείσαι αυτό που κάνει ο πατέρας σου, οπότε με βοήθησε να αγοράσω το πρώτο μου τόξο. Ήμουν 16 ετών τότε», έχει πει. Αλλά αυτό το τόξο κλάπηκε την επόμενη χρονιά και δεν αγόρασε άλλο μέχρι σχεδόν μια δεκαετία αργότερα. Από τότε, όμως, η τοξοβολία του βελτιώθηκε ραγδαία και έγινε αργυρός Παραολυμπιονίκης το 2012.

Το 2015, σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ όταν πέτυχε έναν στόχο από απόσταση 283,47 μέτρων, καταρρίπτοντας το προηγούμενο όριο που είχε τεθεί από έναν αρτιμελή άνθρωπο.

Και, παράλληλα με τα ρεκόρ του, ο Στούτζμαν άνοιξε μια εντελώς νέα πτυχή του αθλήματος, δείχνοντας ότι ένας αθλητής που δεν έχει χέρια μπορεί να αγωνιστεί και να διαπρέψει στην παρατοξοβολία.

Μια 17χρονη στα χνάρια του Στούτζμαν

Η Σιτάλ Ντέβι, μία από τις προστατευόμενες του Στούτζμαν, είναι μόλις 17 ετών, αλλά κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο και έγινε η πρώτη γυναίκα χωρίς χέρια που παίρνει ολυμπιακό μετάλλιο στην παρατοξοβολία.

Γεννήθηκε και αυτή με μια σπάνια πάθηση εξαιτίας της οποίας τα χέρια της δεν αναπτύχθηκαν πλήρως, και άρχισε να ασχολείται με την τοξοβολία σε μια εκδήλωση για νέους που διοργάνωσε ο ινδικός στρατός το 2021. Η αθλητικότητά της εντυπωσίασε τους προπονητές και, στην αρχή, προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν προσθετικά για να της επιτρέψουν να κρατάει τόξο. Όταν αυτό δεν λειτούργησε, ακολούθησαν το παράδειγμα του Στούτζμαν, που είχε πάρει μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

Αντιγράφοντάς τον, η Ντέβι άρχισε να καταξιώνεται στο άθλημα, κερδίζοντας ένα ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2023 και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ασιατικούς Αγώνες την ίδια χρονιά.

«Η τοξοβολία είναι τα πάντα για μένα», δήλωσε η Ντέβι μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. «Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με την τοξοβολία, η ζωή μου άλλαξε. Αν δεν έκανα τοξοβολία, δεν θα ήμουν εδώ. Μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, έχω πετύχει τόσα πολλά».

Τα βίντεο με τις απίστευτες επιδόσεις της στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού έχουν γίνει viral.

Ο Στούτζμαν έχει ήδη δηλώσει ότι αυτοί οι Παραολυμπιακοί Αγώνες θα είναι οι τελευταίοι του. Το να στηρίζει το τόξο με το πόδι του συνεχώς τα τελευταία 13,5 χρόνια για τόσο πολύ καιρό, του έχει δημιουργήσει προβλήματα στο ισχίο.

Αλλά αφήνει πίσω του ένα άθλημα που άλλαξε, που ενσαρκώνει το πνεύμα των Παραολυμπιακών Αγώνων και έχει ανοίξει νέες ευκαιρίες για την επόμενη γενιά τοξοβόλων.