Oι Twin Tribes έπαιξαν το Σάββατο στο φεστιβάλ του Death Disco στην Αθήνα.
Στο σκοτεινό σύμπαν του σύγχρονου darkwave, όπου το παρελθόν συναντά το μέλλον, οι Twin Tribes δεν αποτελούν απλώς ένα αναβιωτικό σχήμα. Είναι αρχιτέκτονες ενός στοιχειωμένου κόσμου που αντανακλά τις πολυδιάστατες πτυχές της μουσικής τους. Δημιουργήθηκαν το 2017 από τον Luis Navarro και τον Joel Niño Jr. στο Brownsville του Τέξας. Η πόλη, παρότι βουτηγμένη στον ήλιο, ακροβατεί στο χείλος δύο πολιτισμών και αυτό τους προσέφερε την τέλεια έμπνευση για να συνθέσουν έναν ήχο που γεφυρώνει κόσμους. Η μουσική τους λειτουργεί σαν πύλη, συνδέοντας το σωματικό με το πνευματικό και το νοσταλγικό με το καινοτόμο.
Το να ακούσεις τους Twin Tribes σημαίνει να παραδοθείς σε ένα καλειδοσκόπιο συναισθημάτων: λαχτάρα, φόβο, υπέρβαση και ελπίδα. Κάθε τραγούδι απαιτεί όχι απλώς παθητική ακρόαση αλλά ενεργή συμμετοχή. Το Brownsville δεν συνδέεται συχνά με τη goth κουλτούρα. Αυτή η αναντιστοιχία, όμως, κάνει την ύπαρξη των Twin Tribes ακόμα πιο ξεχωριστή. Στην άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών, η πόλη αποτελεί σημείο συνάντησης γλωσσών, ιστοριών και ταυτοτήτων. Οι Navarro και Niño, παιδιά αυτού του μοναδικού περιβάλλοντος, διοχετεύουν την ενέργεια της πόλης τους στη μουσική τους.
Οι Twin Tribes αντλούν έμπνευση από τους The Cure, τους Depeche Mode και τους Ministry. Ο ήχος τους, ωστόσο, ξεπερνά την απλή αναφορά. Συνδυάζουν την αναλογική ζεστασιά των vintage synths με τη σύγχρονη παραγωγή, δημιουργώντας ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Τραγούδια όπως το “Shadows” και το “Portal to the Void” θυμίζουν τους ηχηρούς διαδρόμους του post-punk, ενώ παράλληλα λάμπουν με κάτι εντελώς δικό τους. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στο παλιό και το νέο προσφέρει μια αίσθηση μετατόπισης αλλά και της ταυτότητας.
Στη μουσική τους, οι αποκρυφιστικές αναφορές δεν είναι απλώς διακοσμητικά στοιχεία. Για τον Navarro, η σχέση του με τον αποκρυφισμό ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Βρήκε έναν «κρυφό θησαυρό» από σημειώσεις του θείου του που αποκάλυπταν εσωτερικές γνώσεις. Αυτή η πρώιμη εμπειρία διαμόρφωσε τα λυρικά τους θέματα και τις ηχητικές τους υφές. Τα τραγούδια τους εξερευνούν κρυμμένες αλήθειες, οριακούς χώρους ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, καθώς και την έννοια της ύπαρξης. Το “Fantasmas” αντιμετωπίζει το φασματικό όχι ως απειλή αλλά ως σύντροφο της ανθρώπινης εμπειρίας.
«Υπάρχει πολύς αποκρυφισμός στη μεξικανική κουλτούρα», εξηγεί ο Navarro. «Για μένα, ήταν ένας τρόπος κατανόησης των μυστηρίων του κόσμου». Αυτή η φιλοσοφία εκφράζεται σε κομμάτια όπως το “The River”, όπου τελετουργικές εικόνες αναδεικνύουν θέματα αγάπης, απώλειας και αναγέννησης. Οι Twin Tribes χρησιμοποιούν τον αποκρυφισμό όχι για να προκαλέσουν φόβο αλλά για να αναδείξουν βαθύτερες αλήθειες.
Η δεκαετία του ’80 αποτελεί πηγή έμπνευσης για το συγκρότημα, αλλά η προσέγγισή τους στη νοσταλγία είναι εξελικτική. Αντί να περιοριστούν στη μίμηση, ανασχηματίζουν παλιές τεχνικές, δίνοντάς τους νέα ζωή. Το άλμπουμ τους, “Ceremony”, περιλαμβάνει τραγούδια όπως το “Avalon” και το “Obsidian”, που συνδυάζουν μνήμη και δημιουργικότητα. Με αυτόν τον τρόπο, αναδεικνύουν τον διαχρονικό διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Ένα από τα πιο ξεχωριστά στοιχεία της μουσικής τους είναι η διγλωσσία. Τραγούδια όπως το “Fantasmas” και το “Sangre de Oro” εναλλάσσουν αγγλικά και ισπανικά, αποτυπώνοντας τη ρευστότητα της ζωής στα σύνορα. Η εναλλαγή αυτή δεν είναι απλώς στυλιστική επιλογή. Είναι μια αντανάκλαση της ταυτότητάς τους.
Στις ζωντανές τους εμφανίσεις, οι Twin Tribes δημιουργούν μια τελετουργική ατμόσφαιρα. Πολλοί περιγράφουν τις συναυλίες τους ως καθηλωτικές εμπειρίες, όπου τα όρια μεταξύ ερμηνευτών και κοινού εξαφανίζονται. Παρά τις δυσκολίες, όπως οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί του Navarro, οι Twin Tribes κατάφεραν να περιοδεύσουν και να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Στην πρώτη τους συναυλία στο Λονδίνο, το κοινό τραγουδούσε στα ισπανικά, αποδεικνύοντας πως η μουσική τους ξεπερνά κάθε γλωσσικό φράγμα.
Το 2021, οι Twin Tribes κυκλοφόρησαν το άλμπουμ remix, “Altars”. Περιείχε επανεκτελέσεις τραγουδιών από καλλιτέχνες όπως οι She Past Away και Ash Code. Το πρότζεκτ δεν ήταν απλώς μια άσκηση επανερμηνείας. Ήταν ένας φόρος τιμής στη διεθνή darkwave σκηνή. Το “Altars” ενσαρκώνει το mindset τους: η μουσική είναι μια συλλογική εμπειρία. Κάθε κομμάτι λειτουργεί σαν ιερή προσφορά, ενώνοντας διαφορετικές φωνές.
Πέρα από τη μουσική, η δισκογραφική του Niño, Beso de Muerte, έχει αναδειχθεί ως κόμβος νέων ταλέντων. Υπό την «ηγεσία» του, έχουν κυκλοφορήσει άλμπουμ καλλιτεχνών όπως ο Luz Futuro, ενισχύοντας τη darkwave σκηνή. Οι Twin Tribes δεν περιορίζονται στη δική τους δημιουργία αλλά προωθούν και υποστηρίζουν άλλους καλλιτέχνες.
Παρά την αγάπη τους για το σκοτάδι, η μουσική των Twin Tribes εκφράζει την ανάγκη για σύνδεση. Τα τραγούδια τους μιλούν στην ανθρώπινη εμπειρία, αναδεικνύοντας την ομορφιά που κρύβεται στο σκοτάδι. Σε μια συναυλία, μια θαυμάστρια μοιράστηκε ότι η μουσική τους τη βοήθησε να ξεπεράσει μια δύσκολη περίοδο. «Η μουσική μας δεν είναι απλώς ψυχαγωγία», είπε ο Niño. «Είναι σανίδα σωτηρίας».
Το κομμάτι “Fantasmas” αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της φιλοσοφίας τους. Το παλλόμενο ρεφρέν και οι σκοτεινές μελωδίες του δημιουργούν μια εμπειρία που μοιάζει περισσότερο με σεάνς. Καθώς συνεχίζουν να εξελίσσονται, το μέλλον τους μοιάζει τόσο αινιγματικό όσο και η μουσική τους.
Οι Twin Tribes δεν περιορίζονται στο darkwave. Το ενσαρκώνουν. Δημιουργούν έναν κόσμο όπου το σκοτάδι δεν είναι απειλή αλλά πηγή έμπνευσης. Σε αυτόν τον κόσμο, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν, ενώ η μουσική γίνεται το μέσο που γεφυρώνει αυτά τα χρονικά σύμπαντα.
