Την οδό της αποχής ως «έντιμο συμβιβασμό» υπέδειξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προς τους βουλευτές που διατηρούν ισχυρές επιφυλάξεις για την ψήφιση του νομοσχεδίου που επιτρέπει τον γάμο και την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών.
Τι σημαίνει όμως αποχή και γιατί αποτελεί σύμφωνα με τον πρωθυπουργό αξιοπρεπή στάση που δεν προκαλεί πρόβλημα στην κυβερνητική πλειοψηφία; Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής η έγκριση νομοσχεδίων απαιτεί την πλειoψηφία των παρόντων βoυλευτών, η oπoία δεν μπoρεί να είναι μικρότερη από τo ένα τέταρτo (1/4) τoυ όλoυ αριθμoύ των βoυλευτών (75), εκτός από ειδικές περιπτώσεις νομοσχεδίων που απαιτούν την απόλυτη (151) ή αυξημένη πλειοψηφία (180 ή 200). Για την έγκριση λοιπόν απλών νομοσχεδίων όπως είναι και ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών αρκεί η πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών. Η ψήφιση τους δηλαδή εξαρτάται όχι μόνο από τα “ναι” αλλά και από την συμμετοχή. Αν στην ψηφοφορία συμμετέχει το σύνολο των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας τότε αυτονοήτως απαιτούνται 151 “υπέρ”. Αν για παράδειγμα 30 βουλευτές που δυσκολεύονται να ψηφίσουν το γάμο των ομόφυλων επιλέξουν να εκφράσουν τον προβληματισμό τους απέχοντας από την ψηφοφορία τότε το όριο της πλειοψηφίας πέφτει στους 136. Η συγκεκριμένη στάση αποτελεί κατά το Μέγαρο Μαξίμου έναν «έντιμο συμβιβασμό» καθώς οι βουλευτές δεν αντιπαρατίθενται με την συνείδηση τους, εκφράζουν την διαφωνία τους χωρίς να έρχονται σε μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση ενώ παράλληλα διευκολύνουν την ψήφιση των διατάξεων.
Μες τον τρόπο αυτό μεταξύ του «ναι» και του «όχι», που αποτελούν τις δύο ξεκάθαρες επιλογές μεσολαβεί το «παρών» στάση που προσεγγίζει περισσότερο την “καταψήφιση” και η αποχή που εξυπηρετεί την υπερψήφιση.
