Ημουν τελειόφοιτη Αρχιτεκτονικής και αθλήτρια για πολλά χρόνια, γεμάτη ζωή και όνειρα.
Το 2021, στα 23 μου, νόσησα από Covid-19 και η ζωή μου άλλαξε δραματικά.
Σήμερα, στα 27 μου, είμαι ακόμη καθηλωμένη στο κρεβάτι, με επίμονα, συνεχή και έντονα συμπτώματα. Δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ και επιβιώνω, δεν ζω.
Σε ένα περιβάλλον χωρίς την κατάλληλη φροντίδα και κατανόηση.
Η παραμικρή υπερπροσπάθεια με κάνει να καταρρέω, επιδεινώνοντας τα ήδη αφόρητα συμπτώματά μου, όπως πόνους, μουδιάσματα, εξάντληση, ταχυκαρδίες. Αυτή η επιδείνωση μετά την προσπάθεια (Post-Exertional Malaise, PEM) είναι χαρακτηριστικό της βαριάς μορφής ME/CFS που έχω πλέον αναπτύξει.
Δεν είμαι μόνη μου. Εκατομμύρια νέοι άνθρωποι, που κάποτε ήμασταν δραστήριοι, σήμερα ζούμε παγιδευμένοι στο σώμα μας και νιώθουμε αόρατοι.
Η διάγνωση και η περίθαλψη είναι σχεδόν ανύπαρκτες, ενώ η ασθένεια δεν αναγνωρίζεται επίσημα ως αναπηρία και οι γνώσεις και η ενασχόληση της ιατρικής κοινότητας είναι ελλιπείς. Επιπλέον, το στίγμα που αντιμετωπίζουμε κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Μας αμφισβητούν, μας ψυχιατρικοποιούν, μας εγκαταλείπουν.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Το Long Covid (*) είναι σοβαρό, καταστροφικό για πολλούς. Για εμάς, η πανδημία δεν τελείωσε ποτέ – είναι η καθημερινότητά μας.
(*) Το Long Covid είναι ένα σοβαρό μετα-ιικό σύνδρομο που πυροδοτείται από την Covid-19.
Προκαλεί σοβαρές, χρόνιες και πολυσυστηματικές επιπλοκές, αναπηροποιώντας πολλούς ανθρώπους. Μελέτη σε 56 χώρες κατέγραψε πάνω από 200 συμπτώματα που επηρεάζουν 10 συστήματα οργάνων («The Lancet», 2021).
Μέχρι τα τέλη του 2023 είχαν καταμετρηθεί 400 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως και ο αριθμός αυξάνεται («Nature», 2024).
Το Long Covid συνδέεται με δυσαυτονομία, καρδιαγγειακές δυσλειτουργίες, νευρολογικές και μυοσκελετικές διαταραχές και άλλες χρόνιες ασθένειες και συννοσηρότητες, ενώ το 50% των ασθενών εμφανίζει μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα (ME/CFS), μια χρόνια εξουθενωτική νευροανοσολογική πάθηση που μπορεί να οδηγήσει σε απόλυτη ανικανότητα (WHO).
