Δεν περιμέναμε φυσικά την συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του
Δήμου Πατρέων για να διαπιστώσουμε πόσο μακριά από τον πραγματικό
κόσμο απέχει η συγκεκριμένη Δημοτική Αρχή. Πέρα, όμως, από αυτό
εξακριβώσαμε για μια ακόμη φορά τις ιδεοληψίες, τον φόβο για ανάληψη
ευθυνών και την εύρεση λύσεων και φυσικά την ξεροκεφαλιά που
διακατέχουν τα μέλη της Δημοτικής Αρχής και στο θέμα του Φορέα του
Φράγματος Πείρου-Παραπείρου, αλλά και του δίκαιου αιτήματος της
Επιτροπής Διοίκησης του ΠΕΑΚ για μείωση στην τιμή του νερού. Σε ό,τι
αφορά το τελευταίο, η Πάτρα είναι η μοναδική επαρχιακή πόλη που
διαθέτει δεξαμενές Ολυμπιακών προδιαγραφών και ο Δήμος αντί να
διευκολύνει τη λειτουργία της εγκατάστασης, διακρίνεται από
αδιαλλαξία και από ένα ανεξήγητο πείσμα που στο τέλος της ημέρας
λειτουργούν εις βάρος της αθλούμενης νεολαίας και των δημοτών. Την
ίδια ώρα που στις εγκαταστάσεις του ΠΕΑΚ αθλούνται ελεύθερα
ΑΜΕΑ, μέλη του ΕΚΑΒ, του Ερυθρού Σταυρού, των Σωμάτων
Ασφαλείας, άνεργοι, τρίτεκνοι, κλπ, μετά λύπης μας πληροφορηθήκαμε
από τη ΔΕΥΑΠ ότι η χρήση των γηπέδων δεν είναι… κοινωφελής! Και
δεν είναι μόνον το δίκαιο αίτημα του Κέντρου για μείωση της τιμής του
κυβικού του νερού στο 0,28 ευρώ που είναι η αντίστοιχη τιμή στις
δημοτικές εγκαταστάσεις, π.χ. Παμπελοποννησιακό Στάδιο. Είναι και η
κλιμακούμενη κοστολόγηση. Οι πισίνες του ΠΕΑΚ θέλουν 7.500 κυβικά
νερού τον χρόνο για να ανανεωθούν. Από αυτά τα 7.500 κυβικά, τις
περίπου 6.000 δεν μπορεί να τις πληρώνει το Κέντρο με τιμολόγιο 3,83
ευρώ το κυβικό. Είναι κάτι απαράδεκτο, είναι ληστρικό και χαράτσι εκ
μέρους μιας ΔΕΥΑΠ που υποτίθεται κόπτεται για τα συμφέροντα των
δημοτών. Από τη μια να έχουμε δήθεν μια Δημοτική Αρχή με
υποτιθέμενη κοινωνική ευαισθησία για την άθληση των παιδιών μας και
από την άλλη οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν οι νέοι μας να
χρυσοπληρώνουν το νερό που χρησιμοποιούν.
Πατρινέ κρίνε…
