Αυτός είναι ο κόπος μιας ολόκληρης χρονιάς για τους αγρότες της Δυτικής Αχαΐας που καλλιεργούν σταφύλια. Οι τιμές όμως, που καλούνται φέτος να πουλήσουν τη σοδειά τους είναι απαγορευτικές.
«Μπαίνουν μέσα»
Για τους αμπελοκαλλιεργητές στο Ριόλο, εάν η κατάσταση δεν αλλάξει, η απόφαση να σταματήσουν τον τρύγο φαίνεται μονόδρομος, μιας και έτσι, όχι μόνο δεν θα έχουν κέρδος, αλλά θα βάλουν και απ’ την τσέπη τους για να μπορέσουν να καλύψουν τα έξοδα παραγωγής. Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρυσι πούλησαν το κιλό 0,30 λεπτά του ευρώ και φέτος η τιμή έφτασε τα 0,20.
Σύμφωνα με τους αγρότες, το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί κατά 40 με 50% γεγονός που δεν μπορεί να καλυφθεί εάν η τιμή πώλησης παραμείνει σε τόσο χαμηλά επίπεδα.
Δεν «βγαίνουν» οι αριθμοί
Η πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αμπελοκαλλιεργητές και παραγωγοί σταφυλιών είναι ασύμφορη όταν με απλούς υπολογισμούς βγάζουν στο τέλος… μείον στο ταμείο.
Εάν για παράδειγμα, πουλήσουν σήμερα 2 τόνους σταφύλια, θα πάρουν πίσω 400 ευρώ, τη στιγμή όμως, που το κόστος για τη παραγωγή τους αγγίζει τα 600. Έτσι, η ζημιά στη τσέπη τους υπολογίζεται στα 200 ευρώ.
Γεγονός πάντως, είναι ότι εάν και διανύουμε την περίοδο του τρύγου, οι περισσότεροι στην περιοχή βρίσκονται σε αναμονή, ελπίζοντας σε ένα θαύμα, πριν ο καιρός χαλάσει και τους καταστρέψει την αμάζευτη σοδειά.
Ο κ. Παπασταματόπουλος, οινοπαραγωγός, περιέγραψε την ζοφερή πραγματικότητα που επικρατεί στην δυτική Αχαΐα .
«Ο ροδίτης θα μείνει στα κλήματα, γιατί δεν υπάρχει εργατικό δυναμικό και τα κόστη έχουν ξεφύγει τελείως. Δεν υπάρχουν εργάτες πια, όλοι έχουν φύγει στην Ευρώπη για να ασχοληθούν στον τομέα του τουρισμού».
Επιπλέον ο κ. Παπασταματόπουλος ανέφερε ότι η κυβέρνηση το πακέτο στήριξης που είχε εξαγγείλει για την περίοδο του κορωνοϊού, τελικά δεν το πρόσφερε στους οινοπαραγωγούς, γεγονός που επιδεινώνει την κατάστασή τους.
Το ενεργειακό κόστος και το κόστος των λιπασμάτων πλέον έχουν «εξανεμίσει» τις δυνατότητες παραγωγής των οινοπαραγωγών.
