Σοβαρές καταγγελίες, ανάλυση θετικών και αρνητικών και μια δέσμευση για διεκδίκηση μεγάλων διοργανώσεων από πλευράς Πάτρας στο μέλλον.
Αυτό περιελάμβανε ο απολογισμός (μέσω τηλε-πλατφόρμας) των ΙΙ Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων, που πραγματοποιήθηκε σήμερα από τον Υπουργό Αθλητισμού, λευτέρη Αυγενάκη, τον πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής της διοργάνωσης Νίκο Παπαδημάτο, παρουσία και του γενικού γραμματέα της ΔΕΜΑ.
Οι κυριότερες τοποθετήσεις:
Λευτέρης Αυγενάκης (Υπουργός Αθλητισμού): «Εκ του αποτελέσματος δικαιωθήκαμε για τις επιλογές μας. Οι Αγώνες και η χώρα μας κινδύνευσαν με διεθνή διασυρμό, όλοι το είχαν σχεδόν σίγουρο ότι θα αποτύχουμε, όμως τους διαψεύσαμε. Μεσα σε λίγες ημέρες αφότου αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας και των Αγώνων, σώσαμε τη διοργάνωση. Είχαμε έναν φοβερό εκτροχιασμό προϋπολογισμού, ο οποίος είχε ήδη εκτροχιαστεί κατά 5.000.000 έναντι του αρχικού σχεδίου. Παράλληλα, δεν υπήρχε μάστερ πλαν. Οι Αγώνες έγιναν χωρίς την ύπαρξη μάστερ πλαν, το οποίο παραδόθηκε μετά τη διοργάνωση, τον Σεπτέμβριο του 2019. Αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με το ότι δεν υπήρχαν υπογεγραμμένες συμβάσεις, υπογράψαμε 14 νέες συμβάσεις σε διάστημα 23 ημερών και υποχρεωθήκαμε σε αναθέσεις, ενώ θα έπρεπε να είχαν ανατεθεί με διαδικασία διαγωνισμών. Και καταλαβαίνετε τι σημαίνει υπογραφή συμβάσων υπό την πίεση χρόνου, σημαίνει εκτροχιασμό των δαπανών. Κάποιες, μάλιστα, δεν είχαν καν προκηρυχθεί. Αν ακολουθούσαμε τον δρόμο της προηγούμενες Επιτροπής και της προηγούμενης αθλητικής ηγεσίας της χώρας, οι Αγώνες θα στοίχιζαν 11.000.000 ευρώ. να αναφέρω και το ότι το Εθνικό Κέντρο της Πάτρας χορηγήθηκε με 500.000 ευρώ για να συντηρήσει τις εγκαταστάσεις και να πάρει άμμο, ενώ του δόθηκαν και 350.000 ευρώ για τους Παράκτιους, δηλαδή συνολικά δόθηκε το ποσό των 850.00 ευρώ σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που απλά παραχώρησε εγκαταστάσεις. Από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο του 2019 είχαν προσληφθεί 186 άτομα, τα περισσότερα χωρίς επαγγελματική σύνδεση σε αυτό που θα υπηρετούσαν, ενώ υπήρξαν και προκλητικά μεγάλες συμβάσεις. Εγιναν προμήθειες υλικών την Ανοιξη του 2019 με απευθείας αναθέσεις. Στις αρχές Αυγούστου εντοπίστηκαν καθυστερήσεις ακόμη και στην έκδοση οικοδομικών αδειών π.χ. στην εγκατάσταση Ηρα και έγινε αγώνας δρόμου για να ξεπεραστούν. Το τμήμα χορηγιών ενημέρωσε πως μέχρι τον Αύγουστο του 2019 υπήρξαν χορηγίες μόνο 20.000 ευρώ την ίδια στιγμή του το τμήμα είχε διπλάσιο κόστος μισθοδοσίας και ο υπεύθυνος μόλις είχε αποφοιτήσει από την σχολή του. Και πολλά ακόμη… Είχαμε, όμως, την πολιτική εντολή του πρωθυπουργού να γίνουν οι Αγώνες και η Ελλάδα να αποκτήσει την αξιοπιστία της. Αλλιώς θα μπαίναμε στη μαύρη λίστα και πολύ δύσκολα θα διεκδικούσαμε κάτι άλλο, ενώ συν τοις άλλοις θα διεκδικούσαν και απζοημιώσεις οι ξένες αποστολές. Τελικά τα καταφέραμε με την στήριξη της Οργανωτικής Επιτροπής, της Περιφέρειας, των εργαζομένων και των εθελοντών μας. Δουλέψαμε με νοικοκυροσύνη και διαφάνεια και αποσπάσαμε τα εύσημα. Η δουλειά που ξεκίνησε 45 ημέρες πριν από τους Αγώνες απέδωσε καρπούς και απομάκρυνε τους κινδύνους αποτυχίας. Είχαμε ρεκόρ συμμετοχών και παρουσία και από τα 26 μέλη της ΔΕΜΑ. Κόπηκαν 12.082 εισιτήρια, ενώ στα μετάλλια η χώρα μας πήρε την 1η θέση με 46 μετάλια. Υπήρξε ένας σοβαρός κύκλος εργασιών για την τοπική οικονομια και διαφήμιση της περιοχής και του προσωπικού της. Είχαμε προαναγγείλει ότι θα γίνει εξονυχιστικός έλεγχος για κάθε υπερτιμολόγηση και αργομισθία. Πλέον, βλέπουμε μπροστά. Στόχος μας είναι η διεκδίκηση των 4ων Παράκτιοι Μεσογειακών Αγώνες 2025-2027, αλλά και των Μεσογειακών Αγώνων του 2030. Βλέπουμε πιο μακριά και πιο ψηλά».
Νίκος Παπαδημάτος (πρόεδρος Οργανωτικής Επιτροπής): «Η καθυστέρηση στον απολογισμό που κάνουμε σήμερα ήταν πέρα από τις δυνατότητές μας. Το ότι κάνουμε τον απολογισμό σήμερα σημαίνει ότι το στοίχημα κερδίθηκε και η παρακαταθήκη για το μέλλον μπήκε. Όταν ξεκινήσαμε να αναλάβουμε και μας εμπιστευτηκε ο Υπουργός, δεν γνωριζόμασταν όλα τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής μεταξύ μας. Εγώ είπα το ”Ναι” για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί εγγυήθηκε η ΔΟΕ στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ότι οι Αγώνες θα γίνουν και δεύτερον, γιατί είδα ότι πρόκειται για ένα στοίχημα και μια ευκαιρία για την Πάτρα για να κάνει μια μεγάλη διοργάνωση, βγάζοντας από πάνω της την αποτυχία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του 2006. Αναλάβαμε ανεπισήμως στις 22-23/7 και επισήμως από τις 2/8. Η εντολή που πήραμε ήταν σαφέστατη: Οι Αγώνες πρέπει να γίνουν. Εργαστήκαμε πολύ σκληρά, από το πρωί έως το βράδυ. Η δουλειά ξεκινούσε πολύ νωρίς το πρωί καθημερινά και ολοκληρωνόταν και μέχρι τις 3 το βράδυ. Δυστυχώς η ενημέρωση σχετικά με το παρελθόν δεν μπορούσε να αγνοηθεί. Τα περισσότερα ήταν δυσάρεστα και ανησυχητικά και υπήρχαν στιγμές που φοβόμασταν και εμείς οι ίδιοι αν θα ξεκινήσουν οι Αγώνες. Θυμάμαι ακόμη ην πρώτη ημέρα, όταν κατέβηκα μετά τον χαιρετισμό μου, δεν έχω ξαναβιώσει τέτοιο αγκάλιασμα αγωνίας στρες και υπερηφάνιας όλα αυτά τα χρόνια στη διαδρομή μου είτε κοινωνικά και πολιτικά. Και έχω ζήσει πολλά. Καταλάβαμε τι κάναμε μερικούς μήνες μετά τους Αγώνες όταν πήγαμε στην Κύπρο για ενημέρωση και συμπεράσματα. Δυστυχώς στην χώρα μας και στην πόλη μας οι Αγώνες μας δεν είχαν την προβολή που έπρεπε, ευθύνη υπάρχει όχι στον Τύπο, αλλά στη γενικότερη λειτουργία της διοργάνωσης. Οπως και να έχει, η παρακαταθήκη μπήκε, και αυτό που έγινε στους ΙΙ Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες είναι παράδειγμα προς μίμιση για να έρθουν ακόμη μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις. Από το 2004 καμία τέτοια μεγάλη διοργάνωση δεν είχε έρθει στην Πάτρα. Και έγιναν πολλά, δεχτήκαμε εκβιασμούς να κατέβουν διακόπτες, χειριστήκαμε διαγωνισμοούς που δεν είχαν γίνει, ζήσαμε και αντιμετωπίσαμε το τετράπτυχο: Κακοδιαχείριση, Κακοδιοίκηση, Σπατάλες και Υπερκοστολογήσεις. Αν δεν ήταν οι άνθρωποι με τεχνογνωσία που ήρθαν από την Αθήνα σε συνδυασμό και με τη μεγάλη εμπειρία του γενικού γραμματέα της ΔΕΜΑ, Ιάκωβου Φιλιππούση, Αγώνες στην Πάτρα και από εμάς δεν θα γίνονταν. Η Πάτρα δεν είχε τεχνοκρατική υποδομή, αυτοί οι άνθρωποι μας καθοδήγησαν. Πλέον, η Πάτρα έχει και την υποδομή και το εθελοντικό τμήμα και τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν επαγγελματικά. Είδαμε σύμβαση με 170 ευρώ το άτομο σε ξενοδοχείο της περιοχής, είδαμε άμμο με 82 ευρώ το κυβικό και άλλα 50% παραπάνω στην πορεία και με ένα τηλέφωνο στην εταιρία μετά τους Αγώνες μας είπαν ότι για ένα γήπεδο μπιτς βόλεϊ η άμμος η θαλασσινή κοστίζει 20 ευρώ το κυβικό και η ποταμίσια 15 ευρώ, άντε να φτάσουν τα 30 ευρώ. Και μάθαμε για προσφορά άμμου από την Αίγυπτο με 500 ευρώ το κυβικό. Οι κερκίδες ήρθαν την τελευταία στιγμή. Η κερκίδα με ενοίκιο 48 ευρώ η θέση, και με αγορά 82 ευρώ. Θα ακολουθήσει και δεύτερη συνέντευξη Τύπου, όπου θα τα πούμε αναλυτικά και διά ζώσης. Εκεί θα είναι και ο κ. Δαλαϊνας. Θέλω να πω και ότι συνεργάστηκα με την καλύτερη ομάδα, ανθρώπους που τους έχω και τώρα στο ΠΕΑΚ. Ανθρώπους καθαρής σκέψης και καθαρής τσέπης, πληρώναμε και τον καφέ μας από την τσέπη μας. Οι Αγώνες θα μπορούσαν να είχαν γίνει και καλύτεροι κύριε Υπουργέ και χωρίς άγχη με 5.500.000 ευρώ. Πλέον, έχουν πληρωθεί σχεδόν όλοι. Υπάρχουν 4-5 ακόμη εκκρεμότητες, είναι θέμα ημερών να λήξουμε και με αυτούς».
