Η ιστορία με δυο λόγια.
Μια υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού πήρε την πρωτοβουλία και όρισε με το έτσι θέλω τα μέλη της επιτροπής που θα γνωμοδοτήσει όσον αφορά στην ελληνική υποψηφιότητα για την 97η διοργάνωση των βραβείων Όσκαρ.
Και το ωραίο είναι ότι ο υφυπουργός Πολιτισμού, Ιάσονας Φωτήλας, το έμαθε αυτό από… σπόντα, από κάποιο γνωστό του! Έτσι, στη συνέχεια έπραξε τα δέοντα. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία στην επιλογή της επιτροπής γι’ αυτό έπρεπε να την αλλάξει, ενώ ο ίδιος, όπως τόνισε πολλές φορές, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να δεχτεί την πρόταση με τα αρχικά μέλη της, αρκεί να τηρούνταν οι σωστές διαδικασίες. «Η διαδικασία ήταν τόσο παράτυπη και μη επιτρεπτή, που δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω το προϊόν της. Δεν θα ήταν σωστό», υπογράμμισε. Όπως επεσήμανε, «δεν υπήρχε κανένας λόγος να αμφισβητήσουμε την επιτροπή», που αποτελούνταν από καλλιτέχνες «εγνωσμένου κύρους», όπως «εγνωσμένου κύρους» είναι και οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε εκείνη που έχει δημοσιευτεί στη “Διαύγεια” και η οποία είναι η μόνη που ισχύει. «Δεν υπάρχει αντικατάσταση μελών της επιτροπής γιατί επιτροπή δεν είχε οριστεί. Μία φορά συστάθηκε επιτροπή, αυτή η οποία υπάρχει στη “Διαύγεια”», τόνισε. Από αυτήν την ιστορία προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα, το εξής ένα: στα γρανάζια της κρατικής μηχανής μακροχρόνιες παθογένειες σχετίζονται και με μια κακώς δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, που αγγίζει τα όρια της ασυδοσίας. Και ναι μεν στην προκειμένη περίπτωση διενεργείται ΕΔΕ για την υπάλληλο που έκανε του κεφαλιού της, ωστόσο αντιλαμβάνεται κανείς πόσα κρούσματα αυθαιρεσίας στον δημόσιο τομέα περνούν απαρατήρητα!
