Παρά την ακρίβεια και τις αυξήσεις που υπάρχουν στις τιμές των καυσίμων, αρκετοί πατρινοί έχουν φύγει ήδη από το κλεινόν άστυ, πηγαίνοντας για να γιορτάσουν παραδοσιακά το Πάσχα στο χωριό.
Κι μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς αντί να πάρουν τις θάλασσες και τις παραλίες έχουν πάρει τα βουνά. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την Μεγάλη Τετάρτη και μετά, πολλά από τα χωριά της ορεινής Αχαΐας έχουν αποκτήσει ζωή και έχουν περισσότερο κόσμο από άλλες μέρες.
Χωριά όπως αυτά της Τριταίας, του Ερυμάνθου, των Καλαβρύτων και της ορεινής ανατολικής Αιγιαλείας, με όσους κατάγονται από αυτά και έχουν το πατρικό τους εκεί, να κάνουν και φέτος Ανάσταση και Πάσχα, παραδοσιακά, μαζί με τους συγγενείς, τους φίλους και τους συγχωριανούς τους.
Έτσι, τα σπίτια στα χωριά αυτά που ήταν με κατεβασμένα τα ρολά και με κλειστά τα παραθύρια άνοιξαν, τα καφενεία είδαν κόσμο, ενώ και στις άλλοτε έρημες πλατείες οι φωνές από τα παιχνίδια των μικρών παιδιών τους έδωσαν ζωή.
Γιατί όσο και δύσκολες να είναι οι εποχές που ζούμε το Πάσχα στο χωριό ή στην εξοχή είναι μια σταθερή αξία για τον Έλληνα.
