Η βραδιά της Μεγάλης Τρίτης στη Χαριλάου Τρικούπη κύλησε σαν καλοστημένη χορογραφία, όπου όλες οι πλευρές, καλοκουρδισμένες, ήξεραν τι θα γίνει και ήξεραν τον ρόλο που έπρεπε να παίξουν.
Η Κατερίνα Μπατζελή γνώριζε πως ό,τι κι αν έλεγε στην Επιτροπή Δεοντολογίας η τιμωρία της είχε ήδη αποφασιστεί, η Χαριλάου Τρικούπη ήξερε πως αυτή η επιλογή θα έχει αντιδράσεις και η εσωκομματική αντιπολίτευση τις είχε έτοιμες.
Η ηγεσία θέλησε να στείλει ένα μήνυμα, οι απέναντι απάντησαν και η Μπατζελή, που παραπέμφθηκε για προσβολή και μομφή στον πρόεδρο, τελικά «καταδικάστηκε» γιατί η ατυχής δήλωση που έκανε «δημιούργησε μια στρεβλή δημόσια εικόνα για το Κίνημα». Πλην της ίδιας, όλοι μαζί θα κάνουν Πάσχα και το πρόβλημά τους, που έχει περάσει και στο εσωτερικό, ακόμα δεν έχει λυθεί: γιατί το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει αυτή τη δημοσκοπική εικόνα; Και πώς μπορεί η εικόνα συνεχούς πτώσης να αλλάξει;
Εμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σχολιάζουν ότι, με την κίνηση προς την Μπατζελή, η ηγεσία θέλησε να στείλει ένα μήνυμα σε όλους όσοι έχουν δημόσιο βήμα, για το ύφος των δηλώσεών τους. Και αυτό το συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί και από την πρώτη αντίδραση του εκπροσώπου Τύπου, Κώστα Τσουκαλά, ο οποίος είπε στο Mega News πως το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ενιαία φωνή και στάση «γιατί υπάρχουν προπαγανδιστικοί μηχανισμοί οι οποίοι αν δεν προσέχεις (…) μπορούν να υπονομεύσουν τη στρατηγική σου».
Η Αννα Διαμαντοπούλου, η δεύτερη από τους υποψήφιους προέδρους της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης που τοποθετήθηκε μετά τον Χάρη Δούκα για την υπόθεση της Μπατζελή, τόνισε (Σκάι) πως «με περισσότερη προσοχή, με μεγαλύτερη μεγαθυμία, με αναλογικότητα στις δράσεις μας και κατανόηση της ανάγκης να είμαστε όλοι μαζί, ιδιαίτερα σ’ αυτήν την περίοδο, το ξεπερνάμε. Και νομίζω ότι αυτή ήταν η γραμμή της κυρίας Μπατζελή σήμερα. Πάμε παρακάτω. Και θα πάμε και πάλι όλοι μαζί».
Ακόμα και για τα δεδομένα της πλατείας Κοτζιά, ωστόσο, η αντίδραση ήταν ήπιων τόνων, ενώ σχόλια όπως αυτά του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου για την καταδίκη των Φαρισαίων και του Θόδωρου Μαργαρίτη για τα διοικητικά μέτρα που δεν λύνουν ποτέ τα πολιτικά προβλήματα κινούνται στα ίδια ψύχραιμα νερά με αυτά που κινήθηκε και η ίδια η Μπατζελή:
«Σέβομαι πέραν τις κομματικές διαδικασίες και τον εκάστοτε πρόεδρο και τον Νίκο Ανδρουλάκη, διότι εξελέγη πριν από λίγους μήνες και τονίζω πως εσωτερικοί εχθροί στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν (…) Ο αντίπαλος είναι έξω από τα σύνορα και όχι στο κόμμα», ανέφερε χαρακτηριστικά η πρώην υπουργός, επισημαίνοντας πως δεν υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί τον Ανδρουλάκη, αλλά υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις για τον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί το κόμμα και «προσέγγισης» των θέσεών του: «Εάν ο άλλος απέναντι μπορεί να σε βλέπει ως κάτι άλλο, αυτό είναι δικό του πρόβλημα».
Για το επόμενο διάστημα, τουλάχιστον, διακρίνεται μια συγκεκριμένη επιλογή και για την εσωκομματική αντιπολίτευση – βλέποντας τα ποσοστά να πέφτουν επικίνδυνα, δεν θέλουν να θεωρηθεί πως η δική τους στάση αποτελεί τροχοπέδη για το κόμμα. Αυτή η στρατηγική έχει κέρδος για όλους: αφενός παρουσιάζει μια πιο συντεταγμένη εικόνα του ΠΑΣΟΚ σε μια κρίσιμη στιγμή (στη λογική «θα λύσουμε τις διαφορές μας όταν δεν θα κινδυνεύουμε») και αφετέρου εκτιμάται πως δεν θέλουν να αφήσουν περιθώριο στον οποιοδήποτε, εντός ή εκτός του κομματικού μηχανισμού, να τους αποδώσει ευθύνες για την κατάσταση.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει πως μετά το Πάσχα, τα βλέμματα όλων στρέφονται στον Νίκο Ανδρουλάκη και στον συντονισμό ενός σχεδίου ανάταξης, σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο – ώστε η πτώση που αποτυπώνεται να ανατραπεί με την αλλαγή της συγκυρίας.
