Η ενδοοικογενειακή βία εξακολουθεί να κρύβεται µέσα στα σπίτια, παρά το γεγονός ότι τα στερεότυπα έχουν σε µεγάλο βαθµό καταρρεύσει κι ολοένα περισσότερες γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να µιλήσουν ανοιχτά για την κακοποίηση, που υφίστανται από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους. Στη συνείδηση των περισσότερων, η έννοια της Ενδοοικογενειακής Βίας ταυτίζεται µε την άσκηση βίας κατά των γυναικών, κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώνεται συχνά µε τον πιο σκληρό τρόπο: τις Γυναικοκτοίες, που αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Πίσω από τις υποθέσεις, που έρχονται στο φως, υπάρχουν δεκάδες άλλα περιστατικά τα οποία παραµένουν αθέατα, κινούνται σαν σκιές µέσα στην καθηµερινότητά µας και συχνά βρίσκονται ακόµη και στο κοντινό µας περιβάλλον.
Στην Πάτρα, το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέµατα Ισότητας) δέχεται περίπου 10 νέες γυναίκες τον µήνα – περίπου 120 τον χρόνο – αριθµός, που παραµένει σταθερό, αλλά είναι ενδεικτικός της έκτασης του φαινοµένου.
Όπως εξηγεί η Δικηγόρος του ΚΕΘΙ Βασιλική Σέγγα κάθε µήνα εµφανίζονται νέα περιστατικά, που αφορούν διαφορετικές γυναίκες, οι οποίες έχουν υποστεί βία µέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Πρόκειται συνήθως για επαναλαµβανόµενα επεισόδια, που κλιµακώνονται και οδηγούν το θύµα, συχνά υπό τον φόβο για την ίδια του τη ζωή, να αναζητήσει βοήθεια.
Όπως υπογραµµίζει «δεν υπάρχει συγκεκριµένο προφίλ,ούτε για τους δράστες ούτε για τα θύµατα. Η κακοποίηση δεν συνδέεται µε συγκεκριµένες κοινωνικές οµάδες, οικονοµικές κατηγορίες ή µορφωτικό επίπεδο. Στο ΚΕΘΙ απευθύνονται κυρίως γυναίκες που δεν έχουν την οικονοµική δυνατότητα να ασκήσουν τα νοµικά τους δικαιώµατα, γι’ αυτό και οι δωρεάν υπηρεσίες της δοµής είναι καθοριστικής σηµασίας».
Το κοινό στοιχείο, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ο φόβος για όσα έχουν ήδη συµβεί, αλλά και για όσα µπορεί να ακολουθήσουν, από τη στιγµή που το θύµα θα αποφασίσει να µιλήσει. Οι γυναίκες ζητούν µε κάθε τρόπο προστασία από τον δράστη. Το θετικό στοιχείο, σύµφωνα µε την κ. Σέγγα, είναι ότι, πλέον, οι γυναίκες µιλούν δυνατά, διεκδικώντας την τιµωρία όσων τις κακοποίησαν. Έχουν σε µεγάλο βαθµό ξεπεράσει τις προκαταλήψεις και τους κοινωνικούς φραγµούς, που για χρόνια τις κρατούσαν σιωπηλές.
Αυτό, όµως, που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι η σηµαντική αύξηση των περιστατικών κακοποίησης ανηλίκων, όχι µόνο σωµατικής, αλλά και σεξουαλικής. Τα περισσότερα συµβαίνουν στο ίδιο κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον και συχνά από τους ίδιους δράστες, που προηγουµένως έχουν ασκήσει βία και στη µητέρα. Γι’ αυτό οι γυναίκες –και ειδικά οι µητέρες– πρέπει να µιλούν και να ζητούν βοήθεια. Αν σιωπήσουν, η βία που υφίστανται σήµερα, κάποια στιγµή αύριο θα στραφεί προς το παιδί τους.
Βασιλική Σέγγα-Δικηγόρος του ΚΕΘΙ: «Μιλήστε…»
Το µήνυµα, που απευθύνει η κ. Σέγγα µέσω του «Νεολόγου» είναι ξεκάθαρο: «Προς όλες τις γυναίκες κάθε ηλικίας και ιδιότητας, µιλήστε. Στην φίλη σας, την ξαδέλφη σας, τη γειτόνισσα. Είναι χρέος της πολιτείας να προστατεύσει εσάς και τα παιδιά σας, να σας ενηµερώσει για τα δικαιώµατά σας. Η βία έχει διαβαθµίσεις και είναι σηµαντικό να την εντοπίσετε και να την αναφέρετε όσο πιο νωρίς γίνεται. Έχετε στο νου σας, το σπρώξιµο και το χαστούκι, αποτελούν µορφές βίας».
