«Οπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος». Τα σοφά λόγια του Μενάνδρου αποτυπώνουν σε απόλυτο βαθμό τα τρομακτικά γεγονότα που συνέβησαν την περασμένη Τρίτη στο Ρωμαϊκό Ωδείο, με τη βίαιη επίθεση που δέχθηκε ο δημοσιογράφος, ο οικογενειάρχης, ο άνθρωπος, ο εργαζόμενος Παναγιώτης Ρηγόπουλος από υποτιθέμενους «προστάτες εργαζομένων».
Πέρα, όμως, από τους νόμους και -κυρίως- από την εφαρμογή τους, την καλύτερη απάντηση στη Βαρβαρότητα δίνουν ο Πολιτισμός και η Παιδεία των ανθρώπων. Ανθρωποι του Πνεύματος, λοιπόν, των Γραμμάτων και των Τεχνών «βγαίνουν» σήμερα δημόσια μέσω της εφημερίδας «Πελοπόννησος» κι όχι μόνο τάσσονται ανοικτά στο πλευρό του συναδέλφου μας, αλλά και μιλούν ταυτόχρονα για τη «Σταυροφορία Πολιτισμού» που επιβάλλεται να ξεκινήσει για την προστασία της ελευθερίας του Τύπου και της Δημοκρατίας, καθώς και για έναν ευγενή αγώνα που πρέπει να σημάνει απέναντι στη βία και σε ανθρώπους που προφανώς θεωρούν ότι τους ανήκει μια ολόκληρη πόλη.
Οι τοποθετήσεις του συγγραφέα-φιλολόγου Φώτη Δημητρόπουλου, της εικαστικού Ελευθερίας Αλεξανδράτου, των ποιητών Γιάννη Χρυσανθόπουλου, Γιάννη Παππά και Αντώνη Σκιαθά, της χορογράφου Τατιάνας Λοβέρδου, του μουσικοσυνθέτη Γιώργου Βούκανου και της συζύγου του συγγραφέως Εφης Παναγοπούλου (προχώρησαν σε κοινή δήλωση στήριξης) και του προέδρου της Εταιρείας Αχαϊκών Σπουδών Βαγγέλη Πολίτη αποτελούν την απαρχή για την έναρξη αυτής της «Σταυροφορίας». Γιατί ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και να γίνει καλύτερος, όταν επιστρέψει σε αυτόν η κοινή λογική. Σε έναν τέτοιον κόσμο η βία δεν θα έχει καμία απολύτως θέση.
«Κατά την άποψή μου το φαινόμενο της βίας και της αυτοδικίας είναι γενικότερο και δυστυχώς παίρνει, πλέον, διαστάσεις γιατί κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Οπως είναι ιερό το δικαίωμα στην απεργία, έτσι είναι ιερό και το δικαίωμα στην εργασία. Η κοινωνία συνολικά, πρέπει να αναρωτηθεί: Εχουμε το δικαίωμα να επιβάλουμε στον άλλον, τα δικά μας ”θέλω”; Ο Παναγιώτης είναι ένας βραβευμένος δημοσιογράφος που προβάλλει την πόλη και ποτέ δεν ήταν φανατισμένος. Ηταν σοκαριστικό κι αυτό που συνέβη στη Δημοτική Επιτροπή…».
Ελευθερία Αλεξανδράτου: Ο φασισμός δεν έχει χρώμα
«Η τρομοκρατία και ο φασισμός τελικά δεν έχουν χρώμα. Πηγάζουν από όλους τους χώρους κι από όλες τις παρατάξεις. Θεωρώ ότι το πρόβλημα έγκειται στο ότι η κοινωνία μας, έχει απομακρυνθεί από τις βασικές αξίες του ανθρωπισμού. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πουθενά πλέον, παρά μόνο στην ύλη, στο ”εγώ” τους και στα συμφέροντά τους. Είναι θέμα έλλειψης πίστης. Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει Θεός. Η βία δυστυχώς αποδεικνύεται ότι υπάρχει και σε χώρους όπου κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα υπήρχε».
Αντώνης Σκιαθάς: Εφαρμογή κράτους δικαίου
«Η όποια μορφή βίας είναι a priori καταδικαστέα στο επίπεδο της ηθικής που ορίζει η δημοκρατία των ενεργών πολιτών. Η βία όμως, σε λειτουργό της ενημέρωσης και μάλιστα δημοσιογράφο, κατά τη διάρκεια άσκησης των εργασιακών του καθηκόντων, δεν είναι μόνο καταδικαστέα, αλλά χρήζει της άμεσης κατακραυγής από την κοινωνία και της εφαρμογής του κράτους δικαίου μέσω των δικαστικών λειτουργών. Βέβαια, είναι άκρως απαράδεκτο, πολίτες να βιαιοπραγούν και να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα πολιτών την ώρα που εξασκούν την εργασία τους από κάποιους που δεν αρέσκονται σε αυτό».
Βαγγέλης Πολίτης Στεργίου: Να κρίνουμε και να κρινόμαστε
«Είναι απαράδεκτο αυτό που συνέβη και τρομακτικό ταυτόχρονα για τον οποιονδήποτε άνθρωπο και ειδικά για έναν εργαζόμενο στον χώρο της ενημέρωσης. Η ελευθερία του Τύπου είναι ένα από τα πράγματα τα οποία πρέπει να προστατεύσουμε αν θέλουμε να λειτουργούμε σε μια σύγχρονη δημοκρατική και προοδευτική κοινωνία. Ολοι πρέπει να μπορούμε κρίνουμε, αλλά και να κρινόμαστε για τις θέσεις μας, αλλά και να μπορούμε να προβάλουμε με επιχειρήματα την άποψή μας. Θα ήθελα, τέλος, να προσθέσω ότι η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΠΗΝ με εκφράζει απόλυτα».
Γιάννης Χρυσανθόπουλος: Ηρεμηστικά και ιδρύματα
«Αυτό που συνέβη είναι απαράδεκτο. Ενας δημοσιογράφος έχει πάει να κάνει τη δουλειά του και τίποτα περισσότερο. Αν κάποιοι άλλοι έχουν νεύρα, τότε να τους θυμίσω ότι υπάρχουν ηρεμιστικά, αλλά και τα ιδρύματα. Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τραμπουκίσει κανέναν. Δυστυχώς στην κοινωνία μας, υπάρχει μια υφέρπουσα βία και πρέπει να προβληματιστούμε άπαντες τόσο για τα αίτια, όσο και για τον τρόπο καταπολέμησης. Από ό,τι πληροφορήθηκα, πάντως, αυτός που επιτέθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι… εγνωσμένης ταυτότητας».
Τατιάνα Λοβέρδου: Γυρίσαμε στον εμφύλιο;
«Εστειλα αμέσως μήνυμα συμπαράστασης στον Παναγιώτη για την απαράδεκτη επίθεση που του έγινε. Οταν υπάρχει μια απεργία, ο καθένας έχει δικαίωμα να απεργήσει ή να μην απεργήσει. Ο εξαναγκασμός απαγορεύεται. Προπηλακίστηκε ένας τόσος γλυκός και ζωντανός άνθρωπος! Επαθα φρίκη με τις εικόνες και το βίντεο. Δηλαδή γυρίσαμε στον εμφύλιο; Ολα αυτά μου θύμισαν μετεμφυλιακές διαμάχες. Αλήθεια, ποιος έχει το δικαίωμα να τραυματίσει έναν πολίτη; Με ποιο θάρρος και με ποια λογική; Δεν είμαστε ζούγκλα, θέλουμε να έχουμε δημοκρατία! Και πολιτισμό, που σημαίνει αγάπη και φιλία».
Γιάννης Παππάς: Τοξικότητα σε όλους τους χώρους
«Η επίθεση είναι καταδικαστέα και αποκρουστική. Ενας δημοσιογράφος έκαδνε απλά τη δουλειά του. Ο Τύπος αποτελεί βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας. Αυτά δεν οδηγούν πουθενά. Η ελευθερία του δημοσιογράφου είναι απαραίτητη, αλλιώς οδηγούμαστε σε άλλα καθεστώτα και καταστάσεις. Ο δημοσιογράφος έχει την κάμερα και δεν φοράει κουκούλα. Ο,τι και να πειράξει κάποιον, δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να φτάσει στη λεκτική βία ή στη χειροδικία. Η βία, από όπου κι αν προέρχεται, δεν έχει καμία δικαιολογία. Υπάρχει έντονη τοξικότητα σε όλους τους χώρους και θέλει αντιστάσεις».
Γιώργος Βουκανός – Έφη Παναγοπούλου: «Η βία όχι εργαλείο φίμωσης»
«Καταδικάζουμε απερίφραστα τη βίαιη επίθεση εναντίον του δημοσιογράφου της εφημερίδας ”Πελοπόννησος” και του Peloponnisos FM 103,9 Παναγιώτη Ρηγόπουλου, που πλήττει την ελευθερία του Τύπου και τη δημοκρατία μας. Η βία δεν είναι αυτοδίκαιη και δεν μπορεί να γίνεται εργαλείο φίμωσης σε μια ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία. Η καταγραφή και παρουσίαση της αλήθειας είναι ύψιστο λειτούργημα και αγαθό για όλους μας, που έχει αποκτηθεί με αγώνες. Ως καλλιτέχνες θα αντιστεκόμαστε πάντα σε κάθε μορφή βίας και θα είμαστε κοντά στα θύματά της».
