Στο ποσό των 3 ευρώ, από τα 10 ευρώ μικτά που ήταν, ανέρχεται η αύξηση ανά επίσκεψη που δίνεται στους συμβεβλημένους γιατρούς με τον ΕΟΠΥΥ. Ακόμα πιο χαμηλή είναι η αμοιβή που δίνεται στους προσωπικούς παιδιάτρους, οι οποίοι καλούνται να παρέχουν καθημερινή 7ωρη εργασία με αμοιβή που αντιστοιχεί περίπου σε 2,5 ευρώ ανά παιδί τον μήνα.
Οπως εξηγεί η πρόεδρος της Ενωσης των συμβεβλημένων γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών Αννα Μαστοράκου «οι συμβεβλημένοι ιατροί του ΕΟΠΥΥ παραμένουν επί περισσότερα από δώδεκα έτη χωρίς ουσιαστική αναπροσαρμογή της αποζημίωσης ανά επίσκεψη, η οποία διαμορφωνόταν έως πρόσφατα στα 10 ευρώ μικτά. Το ποσό αυτό, υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες, δεν επαρκεί για την κάλυψη των βασικών λειτουργικών εξόδων των ιατρείων».
Ακόμα πιο ανησυχητικό χαρακτηρίζει το κλίμα που διαμορφώνεται με τους προσωπικούς παιδιάτρους. Οπως εξηγεί «καλούνται να παρέχουν καθημερινή 7ωρη εργασία με αμοιβή που αντιστοιχεί περίπου σε 2,5 ευρώ ανά παιδί τον μήνα. Η αποζημίωση αυτή δεν αντανακλά το εύρος της επιστημονικής ευθύνης ούτε το κρίσιμο επιστημονικό και κοινωνικό έργο της Παιδιατρικής, δημιουργώντας αίσθημα υποτίμησης ενός κομβικού ιατρικού ρόλου για τη δημόσια υγεία».
Εν τω μεταξύ, ένα ακόμα κενό που υπάρχει στις εργασιακές σχέσεις γιατρών και ΕΟΠΥΥ είναι ο μη καθορισμός της αμοιβής των δεύτερων για τις επισκέψεις κατ’ οίκον που προβλέπει το πλαίσιο των νέων συμβάσεων. «Προβλέπονται κατ’ οίκον επισκέψεις χωρίς σαφή και ρεαλιστική πρόβλεψη αμοιβής, λαμβάνοντας υπόψη τον απαιτούμενο χρόνο, την απόσταση και την αυξημένη ευθύνη του ιατρού.
Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα σημειώματα rebate και clawback του έτους 2013 έχουν κηρυχθεί «ανυπόστατα». Ως εκ τούτου, τα αντίστοιχα ποσά θεωρούνται αχρεωστήτως καταβληθέντα, συνολικού ύψους περίπου 200 εκατ. ευρώ, και θα πρέπει να αποδοθούν στους δικαιούχους ιατρούς ή να συμψηφιστούν με παλαιότερες οφειλές» σημειώνει η κ. Μαστοράκου.
Κατόπιν αυτών ο ιατρικός κόσμος τονίζει σε πνεύμα θεσμικής συνεργασίας και ευθύνης, «την ανάγκη ουσιαστικής και διαρθρωτικής αναπροσαρμογής της αμοιβής ανά επίσκεψη. Αξιοπρεπών και ρεαλιστικών αμοιβών για κατ’ οίκον επισκέψεις, καθώς και για τους προσωπικούς ιατρούς και παιδιάτρους. Οριστικής και δίκαιης ρύθμισης του clawback, με εξορθολογισμό και δυνατότητα συμψηφισμών» καταλήγει η κ. Μαστοράκου.
