Απλησίαστα τείνουν να γίνουν τα ενοίκια κατοικίας στην πόλη της Πάτρας, φαινόμενο που έχει προσλάβει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates Θεμιστοκλή Μπάκα, που μίλησε στην «Πελοπόννησο», η συσσωρευτική αύξηση των ενοικίων από το 2018 έως και σήμερα, κυμάνθηκε από 37,2% έως και 42,1% αν αφορά κατοικία κατάλληλη για οικογένεια.
Υψηλότερες αυξήσεις, καταγράφονται κυρίως σε μικρότερα ακίνητα κατάλληλα για φοιτητές. Συγκεκριμένα, τα πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία δέχνουν πως οι ζητούμενες τιμές μίσθωσης φοιτητικής κατοικίας αυξήθηκαν έως 53% (Αθήνα), ενώ στην Πάτρα καταγράφεται η 2η μεγαλύτερη αύξηση πανελλαδικά, κατά 49,23% το χρονικό διάστημα 2017-2022. Τη φετινή χρονιά, στην Πάτρα, η συσσωρευτική μεσοσταθμική αύξηση από το 2017 έως και σήμερα θα ξεπεράσει το 52%-53%.
Ο κ. Μπάκας δηλώνει στην «Π» ότι το κόστος στέγασης στην Ελλάδα έχει εκτιναχθεί σε τέτοια επίπεδα που αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου μισθού και αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία, τότε ξεπερνά το σύνολο ενός «καλού» μισθού. «Μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας αναγκάζεται να κάνει περικοπές ακόμη και σε βασικές ανάγκες του. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 76,9% των ενοικιαστών, εφόσον πληρώσουν τα έξοδα του σπιτιού, κάνει περικοπές στα βασικά αγαθά ή λαμβάνει οικονομική βοήθεια από τρίτους» υπογραμμίζει.
Εργασιακή ανασφάλεια, ιδιαίτερα στην ηλικιακή ομάδα 24-35 ετών, αποτελεί μείζον ανασταλτικό παράγοντα.
Βραχυχρόνιες μισθώσεις αποτελούν έναν βασικό λόγο της αύξησης των ζητούμενων μισθωμάτων, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου καταγράφεται έντονη τουριστική δυναμική.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΡΑΛΙ ΑΥΞΗΣΕΩΝ
Οι αιτίες αυτού του ράλι αυξήσεων στις τιμές των ενοικίων είναι πολλές και συνοψίζονται στα εξής, όπως είπε ο γνωστός κτηματομεσίτης.
– Η υποαπόδοση των προηγούμενων χρόνων οδήγησε πολλούς ιδιοκτήτες στην απότομη αύξηση των ζητούμενων ενοικίων, προκειμένου να περιορίσουν τις ζημίες των χρόνων της οικονομικής κρίσης.
– Ο ρόλος των τραπεζών, που από το 2009 και έπειτα έπαψαν να χρηματοδοτούν την αγορά κατοικιών.
– Μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας της τάξεως του 95% το διάστημα από το 2007 μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2016.
– Οι πλειστηριασμοί. Εκτιμάται ότι τα επόμενα χρόνια περί τα 200.000 ακίνητα θα διατεθούν μέσω πλειστηριασμών.
– Μείωση της ιδιοκατοίκησης κατά 2,1 ποσοστιαίες μονάδες το χρονικό διάστημα 2019-2021, σε απόλυτα νούμερα, αντιστοιχεί περίπου σε 82.947 κατοικίες.
– Συσσωρευμένη ζήτηση / Μικρή διαθεσιμότητα. Κάθε χρόνο 15.000 έως 20.000 συμπολίτες μας – οικογένειες αναζητούν κατοικία.
– Υποχώρηση της αγοραστικής δύναμης περιορίζει τη ζήτηση για την αγορά κατοικίας.