ΠΑΤΡΑ – ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ: Δείτε ποιοι δεν θα πληρώνουν ή θα έχουν έκπτωση

Οι Αντιδήμαρχοι Διοίκησης και Οικονομικών, Διονύσης Πλέσσας και Έργων, Παναγιώτης Μελάς, έκαναν, στη σημερινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την ακόλουθη πολιτική εισήγηση για τα Δημοτικά Τέλη, Τέλη Κοινοχρήστων και Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Πατρέων για το 2025.

«Συζητάμε σήμερα τα δημοτικά τέλη – τέλη κοινοχρήστων και το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Πατρέων. Μια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει αποσπασμένα από τις γενικότερες εξελίξεις, εγχώριες και διεθνείς, γιατί επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα και χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα τη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού.

Πρώτο και κυριότερο είναι η εμπλοκή της χώρας μας στα επικίνδυνα σχέδια  των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, τη στιγμή που η χώρα μας εμπλέκεται ενεργά στους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και κινδυνεύει να γίνει στόχος αντιποίνων, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και των υπολοίπων κομμάτων που δεν φέρνουν καμία αντίρρηση και στηρίζουν ενεργά αυτά τα σχέδια. Η άδεια που δόθηκε από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην Ουκρανία για χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς κατά της Ρωσίας οδηγεί σε περαιτέρω κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με απρόβλεπτες για τους λαούς συνέπειες, αφού ήδη εκπρόσωποι της ρωσικής ηγεσίας μίλησαν για αντίποινα, ακόμα και βομβαρδισμό υποδομών του ΝΑΤΟ, όπου κι αν βρίσκονται αυτές. Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε, ότι τέτοιοι στόχοι υπάρχουν και στην περιοχή μας (Άραξος, Ανδραβίδα).

Οι τελευταίες δηλώσεις του Πρωθυπουργού (μετά την επικοινωνία του με τον Τραμπ) ότι συζήτησαν για «τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ» και ότι «η ελληνική διμερής σχέση με τις ΗΠΑ είναι βαθιά ισχυρή» αποδεικνύουν πόσο ισχυρά είμαστε δεμένοι στο άρμα των επιλογών των ΗΠΑ, οι οποίες βέβαια στηρίζονται και προωθούνται από ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Την ίδια ώρα, η ελληνική Κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, στηρίζουν ενεργά το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ που συνεχίζει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι συγκυριακές εξελίξεις. Πρόκειται για τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των μονοπωλίων και των καπιταλιστικών κρατών για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς, τον έλεγχο στρατηγικής σημασίας περιοχών.

Και σε αυτούς τους ανταγωνισμούς η ελληνική κυβέρνηση και όλα τα άλλα αστικά κόμματα βάζουν πλάτη, στέλνουν φαντάρους και αξιωματικούς χιλιάδες μίλια μακριά από τη χώρα με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται, ξοδεύοντας καθημερινά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό, από τη φοροαφαίμαξη δηλαδή του λαού.

Την ίδια στιγμή η λαϊκή οικογένεια στενάζει από την ακρίβεια, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις καθημερινές της ανάγκες. Ο μισθός τελειώνει πριν τα μισά του μήνα,  περικοπές γίνονται ακόμα και σε βασικά είδη διατροφής. Η εκτόξευση των τιμών στο ρεύμα (αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε από όλες της κυβερνήσεις και της συμφωνίας όλων με το χρηματιστήριο ενέργειας) έχει φέρει τα λαϊκά νοικοκυριά σε απόγνωση. Οι διακοπές ρεύματος, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι καθημερινά φαινόμενα. Η εργατική τάξη, ο λαός, αδυνατεί πλέον να σπουδάσει τα παιδιά του με το κόστος της κατοικίας και των άλλων εξόδων να είναι απαγορευτικά για ένα μέσο μισθό. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της υγείας, αφού τα Νοσοκομεία καταρρέουν μέρα με τη μέρα. Ταυτόχρονα, δεν συζητάμε καν για πρόληψη και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, με αποτέλεσμα και γι’ αυτό το σκοπό να χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Οι όποιες αυξήσεις μισθών εξαγγέλλει και πανηγυρίζει η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα μπροστά στις παραπάνω επιβαρύνσεις και μειώσεις που έχει υποστεί το λαϊκό εισόδημα τα τελευταία 15 χρόνια.

Όμως, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν υπέρογκα κέρδη, τα οποία αυξάνονται χρόνο με το χρόνο και ταυτόχρονα απολαμβάνουν ένα σωρό διευκολύνσεις και παροχές, ενώ προικοδοτούνται αφειδώς και από τα ευρωπαϊκά κονδύλια (το 30% του προηγούμενου ΕΣΠΑ δόθηκε σε επιχειρηματικούς ομίλους). Σε αντίθεση με αυτό, έργα πρώτης ανάγκης, όπως είναι η αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία, η ανέγερση νέων σχολείων και άλλα, είτε δεν χρηματοδοτούνται καθόλου είτε λαμβάνουν ελάχιστα χρήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η Πολιτική Προστασία του Δήμου Πατρέων έχει στη διάθεσή της ετησίως περίπου 130.000€, ενώ δαπανούμε μέσω του δημοτικού προϋπολογισμού σχεδόν 1 εκατομμύριο ευρώ μόνο για την αποψίλωση κοινόχρηστων  χώρων, καθαρισμό δασών, αλσών, κοινοτικών –αγροτικών οδών.

Η “πράσινη” ανάπτυξη που ντύθηκε με το μανδύα της προστασίας του περιβάλλοντος, μόνο τέτοια δεν ήταν τελικά, έδωσε και εξακολουθεί να δίνει ζεστό χρήμα στους επενδυτές, ενώ καμία ελάφρυνση δεν έχει δει ο λαός. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται, έχουν δημιουργηθεί προβλήματα στις τοπικές δραστηριότητες, πλημμυρικά φαινόμενα κ.α. Τελευταίο παράδειγμα η προσπάθεια για τη δημιουργία του τεράστιου πλωτού αιολικού πάρκου στον Πατραϊκό, όπου η Δημοτική Αρχή με τα Εργατικά Κέντρα της Περιοχής και πολλούς ακόμα φορείς μπήκε μπροστά, οργάνωσε τον αγώνα και θα συνεχίσει να κάνει το ίδιο για την μη έγκαταστασή του, για να προστατευτεί η ποιότητα ζωής του λαού, για φθηνό ρεύμα για όλους.

Το πλαίσιο της Τοπικής Διοίκησης, μέσα στο οποίο καλούμαστε να λειτουργήσουμε ως Δημοτική Αρχή και Δημοτικό Συμβούλιο, σημαδεύεται από τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του “Καποδίστρια”, του “Καλλικράτη”, του “Κλεισθένη”, της περίφημης “αποκέντρωσης” που προώθησαν όλες με τη σειρά οι Κυβερνήσεις. Μάλιστα, όπως είδαμε και μέσω των πρόσφατων εξαγγελιών της Κυβέρνησης στην ΚΕΔΕ, ο “κατήφορος” αυτός κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει. Η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, οι διακηρύξει για μια νέα χάρτα στους ΟΤΑ, δεν είναι παρά το παλιό αφήγημα με νέο περιτύλιγμα. Επιχειρείται το επόμενο διάστημα κι άλλες κρίσιμες υπηρεσίες για τη ζωή του λαού, όπως είναι τα Νοσοκομεία, η πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας κτλ, να περάσουν στην ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης.

Ο Δήμος, ως κρατική υπηρεσία, καλείται να παίξει το ρόλο της προώθησης και εξειδίκευσης των κατευθύνσεων του κεφαλαίου σε τοπικό επίπεδο, όπως αυτές περνάνε μέσα απ’ τα σχέδια της ΕΕ, της εκάστοτε Κυβέρνησης, της Περιφέρειας κοκ, όπως υπαγορεύεται από τα ίδια τα χρηματοδοτικά εργαλεία που είμαστε αναγκασμένοι να χρησιμοποιούμε.

Η “αποκέντρωση” σημαίνει στην πράξη το κεντρικό κράτος να απεκδύεται όλο και περισσότερων υπηρεσιών, που μέχρι πρότινος είχε την ευθύνη να προσφέρει στο λαό. Περνώντας τις αρμοδιότητες αυτές στους Δήμους, χωρίς φυσικά να τους παρέχει την αντίστοιχη χρηματοδότηση και προσωπικό, τους αναγκάζει αφενός να προσφύγουν στις κάθε λογής εταιρείες, ιδιώτες, εργολάβους, για να έρθει εις πέρας το δημοτικό έργο, αφετέρου να φορτώσουν το κόστος άλλη μια φορά στο λαό, χαρατσώνοντάς τον αυτή τη φορά ως δημότη μέσω της “ανταποδοτικότητας”.

Η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί πάνω από 60% από το 2009, ενώ από το Δήμο Πατρέων ως γνωστόν παρακρατούνται ετησίως περίπου 67 εκατομμύρια ευρώ, με συνέπεια να μην καλύπτεται ούτε η μισθοδοσία του τακτικού προσωπικού.

Η κατάσταση μάλιστα επιδεινώνεται από τις τεράστιες αυξήσεις στα κόστη και σε κάθε λογής αναγκαία για τη λειτουργία μας εφόδια και αναλώσιμα. Χαρακτηριστική είναι η τεράστια αύξηση του κόστους ενέργειας, που έχει φτάσει το Δήμο Πατρέων να πληρώνει περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, εκεί που μέχρι πριν λίγα χρόνια πλήρωνε γύρω στα 3 εκατομμύρια! Βέβαια, ο Δήμος, οι κοινωνικές του δομές, τα σχολεία μας, αντιμετωπίζονται από τους “παρόχους”, τις εταιρείες ενέργειας, αλλά και επικοινωνίας κτλ, ως ιδιώτες, ενώ αντιθέτως το κράτος εξασφάλισε μηδενικά τιμολόγια για εφοπλιστές και βιομηχάνους! Όσα εξαγγέλλονται τώρα για αποπληρωμή των χρεών των ΔΕΥΑ στις εταιρείες ενέργειας, μέσω δανεισμού των Δήμων, εξυπηρετούν διπλό στόχο και σίγουρα όχι το λαό. Απ’ τη μία οι “πάροχοι” θα λάβουν ζεστό χρήμα που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να έχαναν και απ’ την άλλη, με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης των ΔΕΥΑ να είναι σε εξέλιξη, οι μελλοντικοί επενδυτές θα τις παραλάβουν χωρίς βάρη.

Η υποστελέχωση των δημοτικών υπηρεσιών έχει φτάσει πια σε οριακό σημείο, με αποτέλεσμα σε πολλούς τομείς να γίνεται με το ζόρι η καθημερινή λειτουργία. Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε, ότι την τελευταία 20ετία έχουν πεθάνει εν ώρα δουλειάς 2.000 εργαζόμενοι στην Τοπική Διοίκηση. Μετράμε λιγότερους δημοτικούς υπαλλήλους, αφού συνεχώς έχουμε συνταξιοδοτήσεις (όπως είναι φυσικό) και σε αντιστάθμισμα έχουν έρθει τα 2 τελευταία χρόνια, 3 νέοι μόνιμοι εργαζόμενοι. Αντί για την προκήρυξη όλων των αναγκαίων μόνιμων θέσεων εργασίας, ζούμε την επέλαση των εργολαβικών σχέσεων, των ποικίλων προγραμμάτων απασχόλησης κτλ.

Για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, υπάρχουν υπεύθυνοι. Τόσο η σημερινή Κυβέρνηση της ΝΔ και οι προηγούμενες (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι “δορυφόροι” τους), όσο και όλοι όσοι στηρίζουν τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις, όσοι ορκίζονται στην επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, όσοι έχουν “ευαγγέλιο” τις οδηγίες της ΕΕ, διαφημίζουν την “πράσινη” και την “ψηφιακή” ανάπτυξη των μονοπωλίων. Και εδώ, εκτός απ’ τα αστικά κόμματα, περιλαμβάνονται οι Περιφερειακές Αρχές και οι δημοτικές παρατάξεις που στηρίζονται απ’ αυτά.

Απ’ την πλευρά μας, αρνούμαστε να υιοθετήσουμε το ρόλο που μας επιφυλάσσουν. Διαλέξαμε απ’ την πρώτη στιγμή και έτσι θα συνεχίσουμε, να μην κάνουμε τον “εισπράκτορα” για το κεντρικό κράτος, να μη φτάσουμε στο σημείο να βγάζουμε στο σφυρί τα σπίτια του λαού για να λειτουργήσουν οι Υπηρεσίες! Παρόλο που θέλουν να μας το επιβάλλουν, δεν βλέπουμε ως κόστος τις ανάγκες των συνδημοτών μας. Βάλαμε στο επίκεντρο την εργατική τάξη και το λαό, τα παιδιά μας, τους παιδικούς σταθμούς, τα ΚΔΑΠ, τα σχολεία, τους ελεύθερους χώρους στην πόλη.

Ακριβώς επειδή έχουμε αυτή την πολιτική, είμαστε μπροστά σε κάθε αγώνα, στηρίζοντας τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τους φοιτητές, τους μαθητές, όσους διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, πρέπει να αποφασίσουμε τι μέτρα θα πάρουμε, ώστε να ανακουφίσουμε όσο αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο μας επιτρέπει, τη ζωή του λαού. Δεν θα μπούμε λοιπόν στη λογική της επιπλέον ανταποδοτικότητας, δεν θα χαρατσώσουμε άλλο το λαό, όπως κάνει η πλειοψηφία των Δήμων σε όλη την Ελλάδα.

Γι’ αυτό, ακόμα μια χρονιά, προτείνουμε τα τέλη να παραμείνουν σταθερά, στις χαμηλές τιμές που έχουν διαμορφωθεί μετά τις μεγάλες μειώσεις που έχουμε κάνει τα προηγούμενα χρόνια, καθώς και να διατηρηθούν οι 12 κατηγορίες απαλλαγών και ελαφρύνσεων για ειδικές ομάδες συνδημοτών μας. Με το ίδιο σκεπτικό καθορίζεται και η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ, χωρίς αυξήσεις.

Αντίστοιχα, το Τεχνικό Πρόγραμμα δίνει προτεραιότητα σε έργα και παρεμβάσεις που κάνουν καλύτερη την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας, όπως σχολεία, πλατείες, ελεύθερους χώρους και ταυτόχρονα διεκδικούμε όλα όσα χρειάζεται η πόλη μας και δεν έχουμε τους πόρους να ικανοποιήσουμε. Είναι βέβαια γεγονός πως τα έργα που προστατεύουν τη ζωή και την περιουσία του λαού (αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά) δεν είναι επιλέξιμα από τις χρηματοδοτήσεις και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, αφού δεν εκπληρώνουν τον κανόνα κόστος – όφελος. Όμως κάνουμε προσπάθεια να ξεπερνάμε αυτά τα εμπόδια και ακόμα και με ίδιους πόρους να προχωράμε σε τέτοια έργα.

Πέραν αυτών, διεκδικούμε την ολοκλήρωση όλων των έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, την επιτάχυνση όλων των διαδικασιών για το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας, την υπόγεια διέλευση του τρένου απ’ την πόλη, την απόδοση του Ριγανόκαμπου στο Δήμο κ.α.

Θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε με ειλικρίνεια, χωρίς ωραιοποιήσεις, για τα προβλήματα που για να λυθούν, ο λαός πρέπει να παλέψει και να διεκδικήσει. Και σε αυτό τον αγώνα θα είμαστε μπροστά. Καλούμε το λαό σε επαγρύπνηση, να μην το βάζει κάτω, να πιστεύει στη δύναμή του, γιατί είναι βέβαιο ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΗ