O Xρήστος Λούβαρης αποσωληνώθηκε μετά από 15 μήνες νοσηλείας σε Νοσοκομεία! Ο γνωστός Πατρινός οδοντίατρος χάρη στην βοήθεια των γιατρών και την προσωπική του μάχη, τα κατάφερε. Οπως μας ενημέρωσαν οι αδελφές του έχει βγει από την τεχνητή αναπνευστική υποστήριξη, είναι με απλό ρινικό οξυγόνο και σήμερα θα μεταφερθεί εκ νέου στο κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα για 1 μήνα περίπου για να αποκτήσει καλύτερη κινητική αποκατάσταση, ώστε να μπορεί να είναι αυτοεξυπηρετουμενος όταν επιστρέψει σπίτι.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ FLAMIS.GR
Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες, Με βαθιά εκτίμηση θα θέλαμε να εκφράσουμε τις ειλικρινείς μας ευχαριστίες προς όλους όσοι συνέβαλαν με αφοσίωση και επαγγελματισμό στην πορεία απογαλακτισμού του αδελφού μας από τον μηχανικό αερισμό. Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών «Παναγία η Βοήθεια», κ. Δημήτριο Μπάκο, για τη μεσολάβησή του και την επικοινωνία με τον Καθηγητή Πνευμονολογίας κ. Αργύρη Τζουβελέκη, προκειμένου να γίνει η τελική και καθοριστική προσπάθεια.
Αξιότιμε καθηγητά, κ. Τζουβελέκη, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά το σύστημα υγείας, σταθήκατε δίπλα μας με υψηλή επιστημονική κατάρτιση και ανθρωπιά. Σας ευχαριστούμε θερμά και σας συγχαίρουμε για την αδιάκοπη προσφορά σας στους ασθενείς. Η κλινική σας αποτελεί σημείο αναφοράς για την Πνευμονολογία στη χώρα μας, προάγοντας την έρευνα και την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας. Ευχαριστούμε ακόμη τη Διευθύντρια της ΜΕΘ Ενηλίκων, κα Φλίγκου, για τη συνεργασία και την υποστήριξη στη μεταφορά του ασθενούς στη ΜΕΘ για περαιτέρω ενέργειες. Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κ. Χριστίνα Σκλάβου, η οποία με την έντονη, δυναμική και ανθρώπινη παρέμβασή της συνέβαλε ώστε ο αδελφός μας, έπειτα από 15 μήνες διασωληνωμένος, να καταφέρει να απογαλακτιστεί από τον αναπνευστήρα. Κα Σκλάβου ευχαριστούμε που δεν παραιτηθήκατε από τις προσπάθειες. Επιπρόσθετα, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς το ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, καθώς και τους φυσιοθεραπευτές της Πνευμονολογικής Κλινικής, της ΜΕΘ Ενηλίκων και της Παθολογικής Κλινικής, για την αφοσίωση, τον επαγγελματισμό τους και την υπομονή τους. Ονομαστικά ευχαριστούμε επιπλέον τους ιατρούς κ. Κομνηνό και κ. Μαντζουράνη για την ιατρική φροντίδα και την ψυχολογική στήριξη σε έναν τόσο ταλαιπωρημένο ασθενή. \
Σας έβλεπε σαν τους δικούς του ανθρώπους εκεί. Περίμενε πώς και πώς την επίσκεψή σας και κρεμόταν από τα χείλη σας. Η περίπτωση αυτή ανέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η συνεργασία, η επιμονή και η επιστημονική επάρκεια μπορούν να προσφέρουν ελπίδα και ποιότητα ζωής ακόμη και στις δυσκολότερες συνθήκες. Με σεβασμό και εκτίμηση,
Λούβαρη Νικολίτσα – Λούβαρη Βασιλική
ΤΙ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΣΤΙΣ 11 ΜΑΙΟΥ
Ο Χρήστος Λούβαρης είχε γράψει στις 11 Μαϊου μέσα από το Νοσοκομείο:
13 μήνες πριν,ξεκίνησε η περιπέτεια μου.Εφυγα από το νοσοκομείο του αγιου Ανδρέα της Πάτρας διασωληνωμενος,σε καταστολή χωρίς να θυμάμαι ακόμα τίποτα από όλα αυτά και κυρίως με λίγες πιθανότητες να ζήσω.περασα διάφορες καταστάσεις με πολύ πόνο από διάφορα νοσοκομεία σε μονάδες εντατικής θεραπείας(Κόρινθος,Αθήνα ,Λάρισα, Καρδίτσα, ξανά Λάρισα),καθηλωμένος στο κρεβάτι χωρίς να μπορώ να κινηθώ και ταυτόχρονα όλον αυτό τον καιρό χωρίς φωνή λόγο τραχιοστομιας..
Έφτασε η ώρα και η στιγμή με την βοήθεια του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎ ΘΕΟΥ μας και την συμπαράσταση όλων σας σήμερα το απογευμα να επιστρέφω στην Πάτρα στο νοσοκομείου του Ρίου..
Συνεχίζω να είμαι καθηλωμενος στο κρεβάτι και μα μην έχω φωνή και να μην μπορώ να αναπνεύσω χωρίς τον αναπνευστήρα, αλλά ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ…
Θα κάνω την ύστατη προσπάθεια μου με όλες μου τις δυνάμεις γιατί θα έχω κοντά μου πλεον ,το παιδί μου ,τις αδερφές μου τα ανηψια μου και τους γαμπρούς μου,τους κολλητούς μου και όλους εσάς τους φίλους μου που είστε τόσοι πολλοί και με κάνετε να νιώθω πολύ τυχερός..Ότι και να συμβεί, θα είμαι κοντά σας στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα,στην Πάτρα μας στην μάχη προς την ΝΙΚΗ..