Το τελευταίο διάστημα την εμφάνισή της έχει κάνει μια ομάδα θρασύδειλων φασιστών απομεινάρια της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής αυτοαποκαλούμενοι ως Αυτόνομοι Εθνικιστές Πάτρας προχωρώντας σαν τα ποντίκια τα ξημερώματα σε αναγραφή φασιστικών συμβόλων σε διάφορα μνημεία αγωνιστών της πόλης όσο και σε πανό της Κίνησης Μεταναστών και Προσφύγων.
Το δημοκρατικό και αντιφασιστικό κοινό αίσθημα που πνέει στην πόλη και το αίσθημα αλληλεγγύης, πάντοτε απομόνωνε τέτοιες ομάδες που κινούνταν στο περιθώριο, που πάντοτε είχαν πρακτικές όπως τρικάκια, συνθήματα και απειλητικά – υβριστικά μηνύματα για αριστερές και αναρχικές συλλογικότητες και οργανώσεις. Φυσικά όλα αυτά λάμβαναν χώρα μεταμεσονύχτιες ώρες και κρυφά στο σκοτάδι ώστε να μην αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε αντίδραση.
Σήμερα, διεθνώς η άνοδος της ακροδεξιάς και του φασισμού συνδυάζεται με την παρατεταμένη οικονομική κρίση της προηγούμενη δεκαετίας. Πιο συγκεκριμένα σχετίζεται με τις επιδιώξεις μερίδων της αστικής τάξης σε πολλές χώρες για πολιτική πιο «εθνοκεντρική», κλειστή προστατευτική και σίγουρα πιο συντηρητική, έως και ανοιχτά ακροδεξιά. Προφανώςαναζητώντας μία διέξοδο εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους και υπέρβασης της κρίσης με αύξηση της εκμετάλλευσης με στόχο το τσάκισμα των συμφερόντων των εργαζομένων.
Απάντηση μπορεί να δοθεί με ένα μαζικό μέτωπο της εκμεταλλευόμενης εργασίας και όλων των καταπιεσμένων με την ηγεμονία ενός ταξικού και οργανωμένου εργατικού κινήματος. Με την επέκταση της ζώνης του συλλογικού αγώνα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, με έναν σύγχρονο και νεανικό εργατικό συνδικαλισμό, με λαϊκές συνελεύσεις, συλλογικότητες και στέκια στις γειτονιές και τη νεολαία, με τη συλλογική οργάνωση των μεταναστών/τριων, των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+, όλων των καταπιεσμένων στο πλαίσιο ενός ενιαίου αγωνιστικού κινήματος που μπορεί να πετύχει κατακτήσεις προς όφελος των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων σήμερα. Μόνο η συλλογικότητα και η μαζική ελπίδα μπορεί να αποδιαρθρώσει τον κοινωνικό «χυλό» απομονωμένων ατόμων που γεννά η κρίση, από όπου ψαρεύει η Ακροδεξιά. Μία σύγχρονη μαχόμενη και κομμουνιστική Αριστερά, βαθιά αντισυστημική και ουσιαστικά μετωπική, με πολιτικό πρόγραμμα μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει ξανά ελπίδα ενάντια στην απελπισία που τροφοδοτεί την Ακροδεξιά. Με αναζωογόνηση του οράματος για μια νέα κοινωνία, με τον αγώνα για ριζοσπαστικές κατακτήσεις και δικαιώματα σήμερα.
Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε ξεκάθαρο ότι όσοι ονειρεύονται Μιχαλολιάκους και Κασιδιάρηδες είναι ανεπιθύμητοι στην πόλη μας, και θα λάβουν τις ίδιες απαντήσεις από το μαζικό κίνημα.
Εμείς έχουμε διαλέξει πλευρά , είμαστε με τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου με την πλατιά πληττώμενη κοινωνική πλειοψηφία που ψάχνει διέξοδο από τις αντιλαϊκές πολιτικές. Από αυτή την κατεύθυνση δεν θα κάνουμε βήμα πίσω, θα αντιμετωπίσουμε τη φασιστική απειλή όπως πάντοτε ο λαός μας. Τώρα, και πάντα, όπως το ’40.
