Ο καύσωνας στην Αχαΐα είναι προ των πυλών και είναι σίγουρο ότι και αυτό το καλοκαίρι η πλατεία Γεωργίου θα είναι απλησίαστη, χωρίς ένα δέντρο για σκιά, χωρίς πράσινο και χωρίς κάτι να δροσίζει την καρδιά της πόλης.
Το σκηνικό αυτό το είχαν ζήσει τα τελευταία καλοκαίρια, όσοι περνούν συχνά από την πλατεία (οι μισοί και βάλε πατρινοί), όπως και αυτοί που ζουν στο κέντρο και αρέσκονται τις απογευματινές ώρες να κάθονται σε κάποια από τα παγκάκια της.
Τα μάρμαρα σε συνθήκες καύσωνα καίνε, ενώ χωρίς καμία σκιά να υπάρχει στην πλατεία, οι μόνες ώρες για να βγει κανείς μια βόλτα στην πλατεία Γεωργίου είναι όταν έχει πέσει ο ήλιος.
Από τις 9 και μετά. Πολλοί δημότες είχαν ζητήσει από τη δημοτική αρχή και τους φορείς, με δεδομένο ότι ζούμε την εποχή της κλιματικής αλλαγής, να σκεφτούν κάτι, μια μόνιμη λύση για την πλατεία τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι πίδακες νερού που είχαν εγκατασταθεί, αλλά δεν λειτούργησαν ποτέ σχεδόν, ήταν μια έξυπνη ιδέα. Όμως λόγω τεχνικών παραγόντων δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως αποδείχτηκε.
Η άλλη λύση είναι να μπουν λίγα δεντράκια στα σημεία των πιδάκων, έτσι ώστε να έχει η πλατεία μια σκιά. Διαφωνούν όμως αρκετοί πάνω σε αυτό λέγοντας ότι τα δεντράκια και το πράσινο δεν ταιριάζουν στο ύφος της πλατείας η οποία από τη στιγμή της ανακαίνισης της δεν είναι μια πλατεία για αναψυχή.
Όπως και να έχει θα πρέπει σίγουρα κάτι να γίνει. Όπως και θα πρέπει άμεσα να γίνει κάτι και με την συντήρηση – ανακαίνιση αφού η εικόνα της παραμένει σε κακή κατάσταση σε όλα σχεδόν τα σημεία της.
Αλήθεια τι γίνεται με το έργο και το κονδύλι που είχε εξασφαλιστεί για αυτό το σκοπό; Θα βγει κάποια στιγμή ο διαγωνισμός στον «αέρα»;
