Στο εδώλιο του κατηγορουμένου παραπέμπονται, ύστερα από δέκα χρόνια έρευνας των δικαστικών αρχών και των αρμόδιων υπηρεσιών, μέλη διοικήσεων της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, υπάλληλοι, δανειολήπτες που ήταν διαχειριστές ή διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών και φυσικά πρόσωπα.
Είχε προηγηθεί το από 3.12.2015 ΑΠ:11919/2015 πολυσέλιδο πόρισμα του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος που πρότεινε την άσκηση ποινικών διώξεων για το αδίκημα της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση κακουργηματικής απιστίας σε βάρος της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, για ζημία άνω των 200 εκατ. ευρώ που προήλθε «από την καταχρηστική διαχείριση των μελών του ΔΣ της Τράπεζας, όπως –μεταξύ άλλων– μέσω της χρηματοδότησης εταιρειών και ομίλων που ανήκουν σε μέλη της διοίκησης ή συγγενικά τους πρόσωπα!».
Ενδεικτικά η απιστία συνίσταται σε:
• Χρηματοδότηση επισκευαστικών δανείων ομίλου που ανήκε σε μέλος του ΔΣ, στα οποία ο προϋπολογισμός των δαπανών έφερε ημερομηνία μεταγενέστερη της έγκρισης του ποσού που χορηγήθηκε.
• Χορήγηση προσωπικού δανείου 70.000 ευρώ σε συγγενικό πρόσωπο μέλους του ΔΣ που εμφανιζόταν ως άνεργη και χωρίς καμία σημείωση σχετικά με τις πηγές εσόδων της.
• Χρηματοδότηση επένδυσης για αγορά οικοπέδου 1.350.000 ευρώ σε πιστούχο με επίσημη ιδιότητα «οικιακά», άγνωστων πηγών και δυνατότητας αποπληρωμής του δανείου.
• Χορήγηση καταναλωτικών δανείων σε στελέχη και μέλη του ΔΣ για την αγορά συνεταιριστικών μεριδίων κ.λπ.
Χορός εκατομμυρίων
Στις 2.476 σελίδες του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πατρών (υπ’ αριθμ. 442/2020) περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια ο τρόπος δράσης ή εμπλοκής και οι ευθύνες των προσώπων που διατέλεσαν μέλη της διοίκησης της Αχαϊκής Τράπεζας, αλλά και ο χορός εκατομμυρίων ευρώ που κατέληξαν με επισφαλή δάνεια σε διάφορα πρόσωπα και οδήγησαν τελικά την τράπεζα στη χρεοκοπία και σε απόγνωση χιλιάδες μεριδιούχους.
Όπως έγινε γνωστό, κάποιοι εκ των κατηγορουμένων έχουν καταθέσει προσφυγή κατά του βουλεύματος, το αποτέλεσμα της οποίας εκκρεμεί.
Όπως λέει στο Documento ο οικονομολόγος Αθανάσιος Μπέλλας, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και πρόεδρος των 15.000 μεριδιούχων της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, η Τράπεζα της Ελλάδος γνώριζε για τις παράνομες δραστηριότητες των μελών της διοίκησης από το 1999 αλλά παραδόξως δεν έπραξε ό,τι έπρεπε. Οι μεριδιούχοι της «αμαρτωλής» τράπεζας έχουν καταθέσει έγκληση στο δικαστήριο για να προστεθεί στο κατηγορητήριο, πέραν της απιστίας, και το αδίκημα της απάτης.
«Όλα τα χρόνια προοδευτικώς, οι διοικούντες την Τράπεζα ρήμαζαν την περιουσία της, αλλά οι ισολογισμοί της εμφανίζονταν ως πλεονασματικοί και ρόδινοι. Τα στοιχεία που έδιδαν προς δημοσίευση στους ισολογισμούς οι διοικούντες ήταν στο σύνολό τους ψευδή. Οι διαδικασίες των εσωτερικών ελέγχων ήσαν εξαιρετικά χαλαρές και, όπου υπήρχαν, δεν τηρούνταν στην πράξη.
Γι’ αυτό φέρουν ευθύνη όχι μόνο τα μέλη του ΔΣ και των ελεγκτικών επιτροπών, αλλά και οι ανώτεροι υπάλληλοι της Αχαϊκής Τράπεζας, όσοι είχαν το λεγόμενο δικαίωμα υπογραφής» λέει στο Documento o κ. Μπέλλας και προσθέτει: «Οι πράξεις απιστίας και απάτης είναι εκατοντάδες. Ακόμη και μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο οι κατηγορούμενοι προσπαθούσαν να απομυζήσουν μέχρι τελευταίας ρανίδος και να στύψουν την Αχαϊκή και τους μεριδιούχους κατ’ επέκταση.
Όλα αυτά τα χρόνια κανένα μέλος του ΔΣ, κανένα μέλος των ελεγκτικών επιτροπών και κανένας υπάλληλος ούτε παραιτήθηκε ούτε διαμαρτυρήθηκε ή ανέφερε τίποτε για τις εγκληματικές αυτές πράξεις που λάμβαναν χώρα ενώ τα μέλη του ΔΣ και των ελεγκτικών επιτροπών, τα εγκριτικά κλιμάκια και όλοι οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι που είχαν το δικαίωμα υπογραφής είχαν ταχτεί για να προασπίσουν τα συμφέροντα της τράπεζας και των μεριδιούχων και να εφαρμόζουν τους κανόνες της τραπεζικής».
Όπως τονίζει ο κ. Μπέλλας, «από την έρευνα που διενεργήσαμε στον Σύλλογο Μεριδιούχων της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας, τον οποίο συστήσαμε πολλές εκατοντάδες μεριδιούχοι το καλοκαίρι του 2012, προέκυψαν πολλά επιβαρυντικά στοιχεία για τις αποφάσεις και ενέργειες των διοικήσεών της επί σειρά ετών σε σχέση με όλες τις βασικές λειτουργίες της, για την ακραία και σκόπιμη κακοδιαχείριση σε κάθε επίπεδο λειτουργίας, την κατασπατάληση των κεφαλαίων της τράπεζας μέσω ακάλυπτων και χωρίς εγγυήσεις χρηματοδοτήσεων, πολλές φορές σε μέλη ή ομίλους μελών του ΔΣ της τράπεζας και πλήθος άλλες ενέργειες που είχαν τελικά αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια τεράστια ζημιά συνολικού ύψους άνω των 200 εκατ. ευρώ, την οποία συστηματικά και με ομαδικότητα απέκρυπταν από τους μεριδιούχους και από όλη την κοινωνία της δυτικής Ελλάδας οι διοικούντες για πολλά χρόνια, μέχρι τη στιγμή που η τράπεζα κατέρρευσε οικονομικά και ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της από την Τράπεζα της Ελλάδος».
