του Αχιλλέα Ροδίτη
H φωτο από την ανάρτηση στο ΤικΤοκ:
Ήταν Ιανουάριος του 2024 όταν η «Πολιτεία» έφερνε στο φως την ιστορία της Γιάννας, της πάντοτε ευγενικής άστεγης της πλατείας Εθνικής Αντιστάσεως (πρώην πλ. Όλγας).
Της γυναίκας που παρά τις αντιξοότητες, τις κακουχίες από βαρυχειμωνιές και από καύσωνες τα καλοκαίρια, παραμένει εκεί, όρθια, φροντίζοντας τόσο πολύ τη γωνιά της που την έχει… πιο καθαρή απ’ όλη την υπόλοιπη πλατεία.
Αυτό ακριβώς ήταν που μας παρακίνησε για να κάνουμε άλλο ένα ρεπορτάζ. Μια φωτογραφία στο ΤικΤοκ έγινε αμέσως viral με χιλιάδες να κάνουν τα πιο συγκινητικά σχόλια. Την επισκεφθήκαμε στο δικό της… «φτωχικό», όπως αποκαλεί η ίδια τη σκηνή όπου κοιμάται με το τραπεζάκι και τις καρέκλες απ’ έξω. Και δίπλα ακριβώς έχει όλα τα απαραίτητα σύνεργα: μια σκούπα, ένα φαράσι, σφουγγαρίστρα, κουβάς και σφουγγάρι. Ό,τι χρειάζεται για να διατηρεί πάντα καθαρό τον χώρο!
Αν τύχει και περάσετε ίσως να την δείτε να σκουπίζει την πλατεία. Μπορεί να νομίσετε ότι είναι υπάλληλος που φροντίζει για την καθαριότητα. Αλλά όχι! Είναι απλώς μία άστεγη που λόγω και παλαιότερου επαγγέλματος έχει την τάξη και την καθαριότητα στο «αίμα» της. Το σημείο στο οποίο βρίσκεται, κυριολεκτικά λάμπει! Η Γιάννα, μαζεύει μέχρι και σκουπίδια που ρίχνουν διερχόμενοι…
Είναι προφανώς και η ίδια το ομολογεί: Για να μη χάσει το κουράγιο της, δεν χάνει και την αισθητική της. Έχει μετατρέψει τον χώρο σαν μικρή αυλή και στο πάνω τραπεζάκι έχει και φρουτιέρα με φρούτα πλυμένα, έτοιμα, για να φαγωθούν. Προσφέρει και σε περαστικούς, τους παροτρύνει ακόμα και να καθίσουν, αν θέλουν, στα μικροσκοπικά καθίσματα για να τους φιλοξενήσει.
ΜΙΛΑΕΙ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Οι συζητήσεις με τους περαστικούς με κρατούν ζωντανή…
Επίσης, πάντα μαζί της πάντα οι γάτες της που την ακολουθούν πιστά και δεν την αφήνουν γιατί τις προσέχει και τις φροντίζει. Αυτό όμως που επισημαίνει είναι η συμπαράσταση των πολιτών. Γυναίκες που πίνουν καφέ δίπλα, την κερνούν. Άλλοι περνούν και φωνάζουν «γεια σου Γιάννα». Κι εκείνη ανταπαντά σηκώνοντας το χέρι, πάντα χαμογελαστή και μιλώντας με την γνωστή στεντόρεια φωνή της. «Όχι δεν απελπίζομαι. Κουράζομαι, είναι αλήθεια, αλλά δεν μου φταίει κανείς για να τους γυρίζω την πλάτη», τονίζει στη διάρκεια της συνάντησης που είχαμε μαζί της και της σύντομης κουβέντας που κάναμε μπροστά από την σκηνή που έχει στήσει σε μια άκρη. Και προσθέτει: «Έχω ανάγκη τους ανθρώπους, την κουβέντα μαζί τους. Αυτές οι καλημέρες και οι συζητήσεις με τους περαστικούς με κρατούν… ζωντανή και όρθια. Συνήθως οι άστεγοι σκύβουν το κεφάλι και να μιλούν σε κανέναν. Και ο κόσμος ντρέπεται να τους πλησιάσει. Εγώ κάνω το ακριβώς αντίθετο»…
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Γιάννα έπρεπε να χειρουργηθεί με αποτέλεσμα να χάσει τη δουλειά της που ήταν να φροντίζει μια ηλικιωμένη γυναίκα και παράλληλα να καθαρίζει σπίτια. Η ανατροπή ήρθε στην πανδημία. Μετά το χειρουργείο που έκανε, έπαψε η φροντίδα της ηλικιωμένης, περιορίστηκαν και οι καθαρισμοί σε σπίτια, λόγω του εγκλεισμού και πλέον η ίδια δεν είχε τρόπο να πληρώνει το νοίκι της. Συνέπεια αυτού ήταν να χάσει και τη στέγη της και από τη μια μέρα στην άλλη να βρεθεί στον δρόμο, ανάμεσα σε πολλούς ακόμα άστεγους της Πάτρας. Το παγκάκι έγινε η μόνιμη «συντροφιά» της.
ΑΧΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
