H Mαρία Κίκινα, μέλος του Μπαλέτου του Θεάτρου Απόλλων, που υποδύεται τον Μότσαρτ στην παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, έδωσε μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο fb, την απάντησή της, στο θέμα που έχει προκύψει τις τελευταίες ημέρες, ότι γονείς και εκπαιδευτικοί απαγορεύουν σε παιδιά να δουν την παράσταση στο «Απόλλων», γιατί τον Μότσαρτ, τον υποδύεται γυναίκα και όχι άνδρας.
Η ανάρτηση της Μαρίας Κίκινα έχει ως εξής:
«Σήμερα είχαμε μια ακόμη διπλή παράσταση το πρωί στο θέατρο Απόλλων. Σήμερα ξαναφόρεσα τα ρούχα του Μότσαρτ, μπήκα στον ρόλο ενός ζωηρού αγοριού που δημιουργεί, ενός άντρα που πλημμυρίζεται από έμπνευση, που αγαπά, ευτυχεί, προβληματίζεται, θρηνεί.
Είδα εκατοντάδες παιδικά χαμόγελα, δέχθηκα αμέτρητες αγκαλιές και φιλιά όπως κάθε μέρα, απάντησα όμως και σε ερωτήσεις όπως
‘Πως είναι να χορεύεις στις μύτες;’
‘Πως σε λένε στην πραγματικότητα;’
‘Πως πηδάτε τόσο ψηλα;’
αλλά και μία ερώτηση που φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολο τελικά (όπως λέει εκπαιδευτικός -που θελει να διατηρήσει την ανωνυμία του- σε άρθρα που διάβασα σήμερα) να απαντηθεί από πολύ κόσμο στα παιδιά:
‘Γιατί κυρία Μαρία τον Μότσαρτ τον κάνετε εσείς και όχι ένα αγόρι;’ .
Απάντησα:
‘Στο θέατρο Γιωργάκη μου αυτό μπορεί να συμβεί πολλές φορές. Ένας ηθοποιός μπορεί να υποδυθεί ακόμα κι ένα ζώο εάν αυτό χρειάζεται και αυτό συμβαίνει χιλιάδες χρόνια τώρα. Όταν είμαστε πάνω στην σκηνή είμαστε ο ρόλος που μας έχει δοθεί, αύριο μπορεί να είμαι ένα δέντρο, αλλά σήμερα ήμουν ένας άντρας, ο Μότσαρτ!’
‘Αααα κατάλαβα!’ μου είπε και καθίσαμε να βγάλουμε φωτογραφία στην σκηνή του υπέροχου θεάτρου στο οποίο και έμπαινε για πρώτη φορά.
Κάθε μέρα αμέτρητα παιδιά ακούνε για μια ολόκληρη ώρα Μότσαρτ, βλέπουν μπαλέτο και επισκέπτονται το θέατρο.
Ο ανώνυμος Εκπαιδευτικός-Διευθυντής κρίνει απαράδεκτο το γεγονός πως γυναίκα ενσαρκώνει ανδρικό ρόλο διότι υπάρχει σκηνή που ως Μότσαρτ κρατώ την αγαπημένη μου από το χέρι για να παντρευτούμε. Με αυτόν τον τρόπο εξοργισμένος αναφέρει πως η παράσταση θέλει να προωθήσει την ομοφυλοφιλία κάτι που έχει κάνει εκείνον και όπως ισχυρίζεται κάποιους γονείς να…ανησυχούν πως θα το εξηγήσουν στα παιδιά τους.
Για να βοηθήσω λοιπόν σε αυτό δημοσιεύω την δική μου απάντηση στην ερώτηση του Γιωργάκη (που είχε και γενέθλια και ήρθε όλο χαρά στο θέατρο με καπέλο Happy Birthday) για να μπορεί όποιος ‘ανήσυχος’ θέλει να την χρησιμοποιήσει εάν δεν έχει δει ποτέ θέατρο ή δεν έχει ανοίξει βιβλίο τέχνης και ακόμα αναρωτιόταν.
Τα χαμόγελα των παιδιών είναι κάθε μέρα η απάντηση. Και εδώ να πω πως η αγάπη που εισπράττουμε από το παιδικό κοινό εγώ και οι συνάδελφοί μου κάθε μέρα είναι αυτό που τα λέει όλα. Τα παιδιά βλέπουν κλασικό μπαλέτο και ακούνε κλασική μουσική για μια ολόκληρη ώρα. Με αυτό και μόνο εγώ είμαι πλήρης.
Σας ευχαριστώ
Ο Μότσαρτ – Μαρία».
