Στον απόηχο των εκλογών στους Ι.Σ. της χώρας
Αφού πρώτα συγχαρώ την κ. ΑΝΝΑ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ για την νίκη της παράταξής της στον Ι.Σ. Πάτρας (την οποία υποστήριξα), νίκη μεγάλη η οποία πιστώνεται πρωτίστως στην ίδια, αλλά και στα στελέχη της και αφού ευχηθώ καλή επιτυχία, θέλω να σχολιάσω τα εξής:
Αποχώρησα πριν χρόνια από τις διαδικασίες αυτές, μετά από 2 θητείες στο ΔΣ του ΙΣΠ. Ο λόγος ήταν ότι θεωρούσα πως σε έναν επιστημονικό σύλλογο δεν χωρούν “παρατάξεις”, “χρίσματα”, πρασινομπλέ και κόκκινα ψηφοδέλτια (τα ρόζ φέτος πατώσανε…). Δεν κατανοούσα ποτέ, γιατί κάθε πόλη και κωμόπολη, έπρεπε να έχει Ιατρικό Σύλλογο, όταν στη Μεγάλη Βρετανία, μια χώρα με πολλαπλάσιο πληθυσμό και ιατρούς ο ΙΣ είναι ΕΝΑΣ (!) και χωρίς παραταξιακά ψηφοδέλτια (πόσο κουτοί αλήθεια αυτοί οι Βρετανοί). Δεν κατανοούσα επίσης γιατί οι πρόεδροι των Ι.Σ. έπρεπε να είναι πολιτικά πρόσωπα (βλ. Αθήνα), ή να “μεταμορφώνονται” στη συνέχεια σε πολιτικά πρόσωπα. Ποια ισχύ μπορεί να έχουν τέτοιοι σύλλογοι και κατ’ επέκταση ο πανελλήνιος και με ποια μαχητικότητα θα διεκδικήσουν δεν ξέρω. Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν φυσικά και θεωρώ ότι η Αννα Μαστοράκου ανήκει σε αυτές, αλλά φτάνει αυτό; Κινδυνεύοντας να γίνω γραφικός, είχα και στο παρελθόν προτείνει ενιαίο ψηφοδέλτιο στις εκλογές τέτοιων συλλόγων. Πιστεύω ότι μόνο αυτό θα αναβαθμίσει τον πραγματικό θεσμικό τους ρόλο. Και βέβαια κατάργηση όλων των μικρών συλλόγων σε μικρές πόλεις, κωμοπόλεις κτλ. Βλέποντας ότι δεν ήταν απλά κίνδυνος, αλλά όντως είχα γίνει γραφικός αποσύρθηκα από αυτές τις διαδικασίες. Παρόλα αυτά συνεχίζω να πιστεύω απόλυτα τα παραπάνω και να θλίβομαι για την επικρατούσα κατάσταση… Και πάλι καλή επιτυχία στο ΔΣ του ΙΣΠ.
