Στέγη αναζητάει το 25ο Νηπιαγωγείο της Πάτρας αφού ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έχοντας κάνει εξώδικο κέρδισε τη δίκη και τώρα το σχολείο σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή είναι αναγκασμένο να βρει μέχρι τον Αύγουστο έναν νέο χώρο για να στεγαστεί.
Πρόκειται για ένα νηπιαγωγείο που στεγαζόταν εδώ και πάνω από μια οχταετία στον συγκεκριμένο χώρο, στην πλατεία του Παντοκράτορα, απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία και είναι ένα από τα ελάχιστα νηπιαγωγεία εντός του αστικού κέντρου της πόλης που διαθέτει τμήμα ένταξης για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Η αναζήτηση μιας νέας στέγης, σύμφωνα με πληροφορίες πρέπει να θεωρείται δεδομένη μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες που έχουν γίνει για την ανεύρεση ενός νέου χώρου στην ευρύτερη περιοχή της Άνω πόλης, δεν είχαν αποτέλεσμα.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το σχολείο έτσι πρόκειται να μεταφερθεί είτε στο κτίριο που στεγάζονταν μέχρι πρότινος οι Μαχητές, κοντά στην Δεξαμενή, δίπλα από το ακίνητο που στεγάζεται τμήμα του Δημοτικού Βρεφοκομείου.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα συστεγαστεί με το 29ο Νηπιαγωγείο που θα φύγει έτσι και αλλιώς από το κτίριο που ήταν μέχρι πρότινος, διαφορετικά το 25ο Νηπιαγωγείο θα πάει στο ακίνητο που ήταν το 29ο Νηπιαγωγείο και πάλι εντός της περιοχής της Άνω πόλης.
Όλες αυτές οι αλχημείες σχετίζονται με την έλλειψη υποδομών που χαρακτηρίζουν το κράτος, σε ότι αφορά την προσχολική αγωγή αφού είναι χαρακτηριστικό ότι στην Πάτρα υπάρχουν 29 νηπιαγωγεία τα οποία στεγάζονται σε εκ μισθωμένους χώρους που έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλοι για να έχουν έναν τέτοιον ρόλο που να αφορά την εκπαίδευση νηπίων.
Το κόστος στον ιδιοκτήτη
Στην περίπτωση πάντως του 25ου Νηπιαγωγείου το όλο θέμα αφορά ένα κενό που δεν έχει προβλεφθεί από την πολιτεία και το κράτος στην προσπάθεια που έκανε για να αυστηριοποιήσει τη σχετική νομοθεσία για την καταλληλόλητα των κτιρίων που είναι να φιλοξενήσουν σχολικές μονάδες για την βέλτιστη ασφάλεια των μαθητών.
Το κόστος των αλλαγών που πρέπει να έχει το κτίριο για να θεωρηθεί κατάλληλο για την στέγαση μιας σχολικής μονάδας επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του ακινήτου και όχι το υπουργείο, την αντίστοιχη υπηρεσία εκπαίδευσης ή τον δήμο. Οπότε είναι φυσιολογικό ο κάθε ιδιοκτήτης να αρνείται ή δεν έχει την δυνατότητα να επιβαρυνθεί το κόστος.
Κάτι που σημαίνει ότι αν δεν αλλάξει κάτι και δεν καλυφθεί το κενό στη νομοθεσία, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για τα υπόλοιπα νηπιαγωγεία που λήγει το συμβόλαιο μίσθωσης με τον ιδιοκτήτη τους.
