Η τουριστική αγορά της Πάτρας βράζει. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι περίεργο σε εκπαιδευτικό ταξίδι σχολείου, αλλά αυτή τη φορά τα γεγονότα είναι προκλητικά.
Σε προκήρυξη για ανάθεση εκπαιδευτικού ταξιδιού σχολείου σε νότια συνοικία της πόλης, όπου, όπως υπαγορεύει ο νόμος, το βασικό κριτήριο – υποτίθεται – είναι το οικονομικό συμφέρον των συμμετεχόντων και των οικογενειών τους, καθώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παρεχόμενων υπηρεσιών, επιλέχθηκε πρακτορείο με ακριβότερη προσφορά κατά 100 ευρώ(!) απ’ άλλο τουριστικό γραφείο που συμμετείχε μεταξύ άλλων, στη διαδικασία.
Εδώ, δεν μιλάμε για κάποια αμελητέα διαφορά τιμής που μπορεί να δικαιολογηθεί με ασάφειες περί ποιότητας. Μιλάμε για κατάφωρη αντίφαση. Αν οι διαγωνισμοί γίνονται για να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή επιλογή με το χαμηλότερο κόστος, πώς εξηγείται αυτή η απόφαση;
Η απάντηση ίσως βρίσκεται στο κλίμα φόβου και επιφυλακτικότητας, που επικρατεί στην πόλη, μετά το περσινό σκάνδαλο με τον «πειρατή» πράκτορα, που πήρε σχολικές εκδρομές σε εξευτελιστικές τιμές, για να τις τινάξει στον αέρα, αθετώντας συμφωνίες και βάζοντας σε δυσάρεστες περιπέτειες σχολεία και μεμονωμένους πελάτες σε διάφορες περιπτώσεις -οι φρικτές αξιολογήσεις του στη Google και οι όπως μαθαίνουμε επερχόμενες δικαστικές του υποχρεώσεις το καταμαρτυρούν.

Αλλά τι συμβαίνει μετά από όλα αυτά; Μήπως κάποιοι προσπαθούν να φανούν «προσεκτικοί», καταλήγοντας επιλεκτικά γενναιόδωροι με ξένα χρήματα;
Το ακόμα πιο προκλητικό είναι ότι σε διάφορες περιπτώσεις, όπως η προκείμενη, οι υποβληθείσες προσφορές δεν δημοσιεύονται. Δηλαδή, οι γονείς που πληρώνουν το ταξίδι των παιδιών τους δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν αν τους (υπό) χρεώνουν περισσότερα από όσο θα έπρεπε.
Πιστεύουμε ότι η διεύθυνση του συγκεκριμένου σχολείου έχει απόλυτη ευθύνη, όπως θα ήταν σωστό να είχε και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Δεν μπορεί κανείς σε τέτοιες θέσεις, να κρύβεται πίσω από επιτροπές και διαδικασίες που στρεβλώνονται. Όταν οι οικογένειες πληρώνουν περισσότερα ενδεχομένως αγνοώντας το γιατί, κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει. Και το γράφουμε αυτό, επειδή συμπωματικά τις τελευταίες ημέρες έχουν σπάσει τα τηλέφωνα της «Π.Γ» από γονείς που διαμαρτύρονται για την κλιμακούμενη «μόδα» των εκπαιδευτικών εκδρομών στο εξωτερικό, εμφανιζόμενοι αδύναμοι να σηκώσουν τον «σταυρό» των εξόδων. Αυτό το κατανοούμε, αλλά δεν το συμμεριζόμαστε. Καταλήγει αφοριστικό ως προς την ουσιαστική αξία και τον καλό σκοπό αυτών των δραστηριοτήτων.
Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Οι σχολικές εκδρομές δεν είναι πεδίο πειραματισμών, προσωπικών συμφωνιών ή αδιαφανών διαδικασιών. Οι γονείς έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν. Και οι αποφάσεις πρέπει να αντέχουν στον δημόσιο έλεγχο. Και όσοι θεωρούν ότι τέτοιες πρακτικές μπορούν να περνούν στα «ψιλά» κάνουν μεγάλο λάθος. Οι εποχές αλλάζουν, η ενημέρωση είναι άμεση, και η υπομονή έχει όρια. Αν κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει, ας ρωτήσουν πού βρίσκονται σήμερα, όσοι πίστεψαν ότι μπορούν να παίζουν παιχνίδια με τις σχολικές εκδρομές εις βάρος των μαθητών και των γονέων τους.
ΓΝΩΜΗ
