Συμπληρώνονται σήμερα 56 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και η Δημοτική Αρχή, όπως κάθε χρόνο, τίμησε τους αγωνιστές που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν κατά την διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, στα Δημοτικά Σχολεία Αγίας Σοφίας και Δροσιάς, στην Πάτρα.
Τα συγκεκριμένα σχολεία είχαν μετατραπεί, από το καθεστώς των Συνταγματαρχών, σε χώρους φυλάκισης των αγωνιστών που όρθωσαν το ανάστημά τους και δεν έσκυψαν το κεφάλι στη δικτατορία.
Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού, Τάκης Πετρόπουλος κατέθεσε στεφάνια στις μαρμάρινες πλάκες – μνημεία, που έχουν τοποθετηθεί από τον Δήμο, στα δύο σχολεία, προς τιμή των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα, παρουσία του Διευθυντή του 26ου Δημοτικού Σχολείου, Αναστάσιου Νταγιούκλα και της αναπληρώτριας Διευθύντριας του 15ου Δημοτικού Σχολείου, Μαρίας Σαββοπούλου.
Σε δήλωσή του ο κ. Πετρόπουλος, ανέφερε τα εξής:
«Τιμούμε σήμερα, 56 χρόνια από την επιβολή της δικτατορίας, όλους τους πατρινούς -και όχι μόνο- αγωνιστές, που κυνηγήθηκαν και διώχθηκαν, που εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν, κατά τη διάρκεια της επταετίας.
Το πρωινό της 21ης Απριλίου 1967, βρήκε το λαό και την νεολαία της πόλης μας αιφνιδιασμένους.
Ήδη, κατά τη διάρκεια της νύχτας, είχαν συλληφθεί εκατοντάδες αγωνιστές, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στο σχολείο της Αγίας Σοφίας, όπως και στο σχολείο της Δροσιάς, ενώ στήθηκαν φρουρές και πολυβόλα στις ταράτσες, για την αντιμετώπιση του «εχθρού λαού».
Η στάση των αγωνιστών στα στρατοδικεία, στους τόπους εξορίας και τις φυλακές, η δράση των παράνομων οργανώσεων, έδινε κουράγιο και όπλιζε με δύναμη το λαό και τη νεολαία.
Πενήντα έξι χρόνια μετά, είναι αναγκαίο να βγουν συμπεράσματα χρήσιμα για το λαό και την πάλη του. Να βγουν συμπεράσματα για το γεγονός ότι τόσα χρόνια αργότερα, όλες οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να μας εμπλέκουν στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών και στους πολέμους που διεξάγουν, με τα συνθήματα «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ», να είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Να βγουν όμως και συμπεράσματα για το γεγονός ότι, όπως τότε, που παρά τις συνθήκες ωμής βίας, τρομοκρατίας και καταστολής, οι εργατικές, λαϊκές και νεολαιίστικες δυνάμεις, μπόρεσαν να οργανωθούν, να αντιδράσουν και να κινητοποιηθούν, το ίδιο μπορεί να γίνει και σήμερα ενάντια στον αντιλαϊκό μονόδρομο που μας επιβάλλουν όλες οι κυβερνήσεις.
Άλλωστε, αυτό αποδείχτηκε και στις πρόσφατες μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη».
