του Αχιλλέα Ροδίτη (από εφ. Πολιτεία)
Συγκλονίζει ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αχαΐας (Ε.Ι.Ν.Α.) Ευγένιος Ταπίνης με την περιγραφή του για το πώς κάνουν τη δουλειά τους οι γιατροί στα Επείγοντα, για το πόσα λεφτά τους προσφέρουν από νοσοκομεία της Κύπρου και άλλων χωρών, αλλά κάποιοι τα απαρνούνται μένοντας εδώ κι αντιμετωπίζοντας κάθε μέρα τον εφιάλτη των εφημεριών με τις ατελείωτες ουρές ασθενών, ενώ απαντά και για το θέμα των απογευματινών χειρουργείων που εισάγει με νέο ν/σ το υπουργείο Υγείας.
Ξεκινώντας από το πρόβλημα της έλλειψης γιατρών στα νοσοκομεία, λόγω φυγής προς το εξωτερικό, σε συνδυασμό με τις μη προσλήψεις και ενίσχυση προσωπικού, ο κ. Ταπίνης περιγράφει την δική του πιο πρόσφατη εμπειρία:
«Η τελευταία προσφορά που μου έκαναν από νοσοκομείο της Κύπρου, κι έχω όλα τα email, αλλά έμεινα εδώ διότι στα 50 μου δεν θέλω να μπω σε μια διαδικασία μετανάστευσης, ήταν 9.000 ευρώ το μήνα! Που μαζί με τις εφημερίες αλλά και έξω, τα ιδιωτικά, που επιτρέπονται, μπορεί να έφθανε τις 11 και 12 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Κι εδώ, ο μισθός μου είναι 1.800 ευρώ! Μπορείτε να συγκρίνετε τα μεγέθη. Κι έχουμε και οι γιατροί υποχρεώσεις, υπάρχει το νοίκι, το δάνειο, το ρεύμα, όλα! Δεν ζούμε σε άλλον πλανήτη».
Και παρ’ όλα αυτά, τι ζητούν…; Όχι παραπάνω λεφτά, παρά μόνο… «αύξηση προσωπικού»! «Δεν πρόκειται να διπλασιαστεί ο μισθός μας, το ξέρουμε. Ούτε να γίνει αύξηση. Ακόμα και η περιβόητη αύξηση 10% που μας έταξαν, δεν υπήρξε. Διότι τα χρήματα που πήραμε ήταν τελικά μόλις …30 ευρώ!», λέει ο συνδικαλιστής γιατρός και μας σοκάρει με την «είδηση».
Αλλά καταλήγει: «Αυτό που θέλουμε και περιμένουμε, ότι τουλάχιστον η αύξηση του προσωπικού, ώστε, έστω να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και χωρίς τις δυσκολίες που βιώνουμε».
ΔΥΟ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΕ… 450 ΑΣΘΕΝΕΙΣ !
«Δε θέλουμε λεφτά, κόσμο να δουλέψουμε θέλουμε…»
Ο κ. Ταπίνης περιγράφει τι επικρατεί σε μια εφημερία. Και δικαιολογεί την αγανάκτηση πολιτών αλλά εκλιπαρεί να δείξουν όση κατανόηση μπορούν. Δεν κόβουμε λέξη απ’ ό,τι λέει:
«κατά μέσο όρο σε μια εφημερία εξυπηρετούμε 400 με 450 άτομα, γενικά στη διαλογή του νοσοκομείου και από εκεί διοχετεύονται στα εκάστοτε εξωτερικά ιατρεία. Στο τμήμα διαλογής συνήθως υπάρχουν 3 γιατροί, (σπάνια έως 5), ο ένας γιατρός ασχολείται με τα «ύποπτα» περιστατικά, (εμπύρετα, covid), οι άλλοι δύο με τα αμιγώς παθολογικά. Με τεράστιες αναμονές, είναι η αλήθεια, αλλά… δύο άτομα δεν μπορούν πλέον να λειτουργούν μ’ ένα τέτοιο βαρύ κλίμα. Είναι πολύ λίγοι οι γιατροί. Και συνήθως έχουμε μόνο έναν νοσηλευτή που είναι αναπόσπαστο κομμάτι, γιατί γιατρός χωρίς νοσηλευτή δε μπορεί να λειτουργήσει και ενίοτε κάνουμε και τους νοσηλευτές. Σε φωνάζουν αριστερά, δεξιά, στην αναζωογόνηση, στα ιατρεία, σε φωνάζουν οι ασθενείς, σε φωνάζουν οι συνοδοί… ένας χαμός και μες σ’ όλο τον χαμό, εσύ πρέπει να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Φυσικά, εμείς επιλέξαμε να γίνουμε γιατροί, αλλά θέλουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας και δεν μπορούμε με τέτοιες συνθήκες».
Απευθυνόμενος στον κόσμο, τονίζει: «εγώ δικαιολογώ τον κόσμο, διότι όταν έρχεται στις 3 το μεσημέρι και θα ‘χει ξεμπερδέψει αργά το απόγευμα ή θα μπει εισαγωγή στις 11 το βράδυ, δικαιολογημένα αγανακτεί. Απλά πρέπει να καταλάβει ότι όταν βλέπει δυο ανθρώπους να τρέχουν μέσα σ’ έναν πανικό, είναι δύσκολο… Χρειάζεται κατανόηση».
Τι χρειάζεται όμως; «Μία είναι η λύση» λέει ο κ. Ταπίνης. «Προσλήψεις». Αν αυξηθεί το δυναμικό, οι γιατροί και οι νοσηλευτές, όλα θα λειτουργούν… ρολόι. Δεν θέλουμε λεφτά, κόσμο να δουλέψουμε σωστά θέλουμε»!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ
Η σκέψη, οι παγίδες και η αντι-πρόταση για τα Απογευματινά Χειρουργεία
«Πρέπει να δούμε το νομοσχέδιο και να δούμε πώς θα λειτουργήσει. Σαν σκέψη, είναι καλή, ώστε να μειωθεί ο χρόνος αναμονής των ασθενών για τα χειρουργεία», σημειώνει ο Αντιπρόεδρος της Ε.Ι.Ν.Α.. Αλλά διευκρινίζει: «όμως, οποιοσδήποτε γιατρός μπορεί να ‘βαπτίσει’ οποιοδήποτε χειρουργείο θέλει, και να το βάλει όπου θέλει. Για παράδειγμα, μία κήλη, που πρέπει να χειρουργηθεί σε δύο μήνες, μπορεί ο γιατρός να την βάλει σε μία εφημερία. Δεν θα ελεγχθεί από κανέναν. Εννοώ ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι, αν θέλει κάποιος, και το βλέπουμε καθημερινά όταν έρχονται ασθενείς με τη βαλίτσα τους, προσυμφωνημένα, για να μπουν. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλές παγίδες».
Δίνει ένα άξιο προσοχής παράδειγμα «παγίδας»:
«Το πρόβλημα, δεν είναι ότι θα δώσω δύο χιλιάδες σε ένα απογευματινό χειρουργείο και θα γλιτώσω τα 7,5 χιλιάρικα στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί αν σας ζητούσα να με βάλετε πρωτοσέλιδο και σας έλεγα ‘θα σας δώσω δύο χιλιάρικα’, και μετά σας έλεγα, ‘κόψτε μου τιμολόγιο ή απόδειξη και θα φορολογηθείτε’, τι θα μου απαντούσατε; Θέλω δηλαδή να πω ότι επειδή η φορολογία των γιατρών είναι ήδη υψηλή, αν τα απογευματινά ιατρεία μπουν στο εισόδημα των γιατρών, τότε πολύ απλά, αντί να δώσει δύο χιλιάρικα σ’ ένα απογευματινό χειρουργείο, να πληρώσει το νοσοκομείο και να φορολογηθεί ο εκάστοτε γιατρός σ’ όλη την Ελλάδα, θα προτιμήσει να πάρει χίλια ευρώ «μαύρα» και να μην φαίνονται πουθενά».
Και καταλήγει: «Αν λοιπόν βάζεις τον ασθενή να πληρώσει για απογευματινά χειρουργεία, και καταλήξεις να έχεις τρία χειρουργεία το μήνα, μην το κάνεις.Πάρε τρεις επικουρικούς γιατρούς και βάλτους να δουλέψουν. Το ίδιο θα ‘ναι».
