Σε αυτή την πόλη που ζούμε η κάθε περιοχή, η κάθε γειτονιά έχει την δική της εστία μόλυνσης, ένα σημείο δηλαδή που ο καθένας από εμάς πετάει ότι του είναι άχρηστο και περιμένουν κάποια στιγμή από τον Δήμο να το μαζέψει.
Η στιγμή αυτή δεν έρχεται, ο καθένας από εμάς πετάει και άλλα σκουπίδια και το σημείο γίνεται εστία μόλυνσης μπροστά από το οποίο δεν μπορεί να περάσει κανείς. Συνηθισμένα πράγματα στην Πάτρα.
Η διαφορά βέβαια με το σημείο της πλατείας Μαρούδα με τα σκουπίδια είναι ότι δίπλα σε αυτό υπάρχει η στάση για τους επιβάτες του Αστικού ΚΤΕΛ. Οπότε ο κόσμος δεν πρέπει απλά να περάσει, αλλά να κάτσει κιόλας και να περιμένει το λεωφορείο.
Είναι μια πρόκληση και αυτή, δεν μπορείς να πεις. Κλείνει οπότε τη μύτη και ότι γίνει…