Δημόσιο ΙΕΚ Πάτρας. Στην οδό Ακρωτηρίου, δίπλα από τις παραγλαύκειες οδούς. Ένα κτίριο «φάντασμα» όπου αναρίθμητοι επαγγελματίες διαφόρων κλάδων, πήραν από εκεί τα πρώτα τους επαγγελματικά εφόδια…
Στο κτίριο σπούδασαν και αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά, αναρίθμητοι συμπολίτες, σημερινοί επαγγελματίες. Για να βλέπουν με λύπη και οργή τη σημερινή κατάσταση του…
Ακόμα και δημοσιογράφοι, που σήμερα απασχολούνται στον χώρο της τοπικής ενημέρωσης (έντυπης, διαδικτυακής και τηλεοπτικής) έκαναν σε αυτό το κτίριο τα πρώτα τους μαθησιακά βήματα στον χώρο της δημοσιογραφίας και επικοινωνίας.
Αλλά και πολλοί ακόμα τεχνίτες και καταξιωμένοι στο επάγγελμα τους, που δεν έτυχε να σπουδάσουν σε ανώτατη ή ανώτερη εκείνα τα χρόνια, εκπαίδευση, αλλά ακολούθησαν τις διεξόδους που έδινε το δημόσιο Ίδρυμα Επαγγελματικής Κατάρτισης.
Δυστυχώς όμως, σήμερα το κτίριο εμφανίζει την πλέον αποκρουστική εικόνα! Εγκαταλελειμμένο, αφημένο στο έλεος της τύχης του και του χρόνου ο οποίος αφήνει πάνω του τα έντονα σημάδια φθοράς.
Και συν τοις άλλοις, ένας χώρος που άλλοτε αποτελούσε «κόσμημα» για την περιοχή, επιδεικνύοντας το φροντισμένο φυσικό κάλλος του προαυλίου του, με τα δένδρα και το γρασίδι, αλλά τώρα έχει μόνο να δείξει ξερά χόρτα, σκουπίδια και ακαθάριστα σημεία…! Σε μια περίοδο μάλιστα που ο καθαρισμός χώρων υπό τον κίνδυνο πρόκλησης φωτιάς, είναι πρώτιστη υποχρέωση, αλλά αυτό είναι… άλλο θέμα συζήτησης που κανείς δεν τις αγγίζει.
Όπως και να ‘χει, καλοκαίρι (με κίνδυνο πυρκαγιάς) ή και χειμώνα, το σκηνικό μένει ίδιο, με κάκιστο πρόσημο! Μένοντας να δημιουργεί την πλέον αυτονόητη απορία καθενός περαστικού: «Μα είναι δυνατόν η πολιτεία να έχει αφήσει σε τέτοιο χάλι ένα κτίριο; Όταν μάλιστα αυτό το κτίριο αποτέλεσε χώρο μάθησης για νέες και νέους;». Και το χειρότερο, όλων, είναι ότι ουδείς από τους τοπικούς αρμόδιους φορείς δεν έχει ευαισθητοποιηθεί – ΑΚΟΜΑ – από αυτή την ντροπιαστική κατάσταση. Μ’ ένα κτίριο ερειπωμένο, με μόνη ζωή εντός του, τα τρωκτικά κι ό,τι άλλο…
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ
