Στη μαγευτική παραλία του Δρέπανου στην Αχαΐα οι κορυφαίοι του kitesurf έχουν δώσει ραντεβού για το 1ο πανελλήνιο πρωτάθλημα που έχει ιστορική σημασία καθώς θα συσταθεί η πρώτη Ολυμπιακή ομάδα που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι.
Ανάμεσά τους και ο 75χρονος Γιάννης Καλογεράτος που θεωρείται από τους πρωτοπόρους του αθλήματος που έχει φανατικούς φίλους, ωστόσο είναι ακόμα άγνωστο στο ευρύ κοινό.
Ο αετός στο Δρέπανο
Όπως λέει η αγάπη του για την οικογένεια του, τη φύση, τη θάλασσα αλλά και το αγαπημένο του χόμπι που είναι το κάιτ σερφ έχουν προτεραιότητα στη ζωή του και νιώθει σαν έφηβος. Παρακολουθεί τους αθλητές και τις αθλήτριες και περιμένει τη στιγμή που θα τελειώσει το αγωνιστικό πρόγραμμα ώστε να πάρει τον αετό του και τη σανίδα του. Φτερουγίζει σαν αετός πάνω από το εντυπωσιακό κομμάτι άμμου που σχίζει τα νερά και μοιάζει με… δρέπανο. Στο βάθος ορθώνεται επιβλητικά η γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης Ρίου – Αντιρρίου να φτερουγίσει στον πατραϊκό κόλπο σαν άλλος Ίκαρος.
Τόπο στα νιάτα…
«Παρότι μου προτάθηκε να αγωνιστώ στο 1ο πανελλήνιο πρωτάθλημα κάιτ σερφ ήταν απόφαση μου να μείνω έξω από τον αγώνα. Το αγωνιστικό κομμάτι του πρωταθλητισμού έχει διαφορετική φιλοσοφία, άλλες απαιτήσεις, άλλο πρόγραμμα. Το σκέφτηκα πολύ. Η δική μου πορεία είναι διαφορετική. Χαίρομαι όμως που έχουμε πολλές συμμετοχές, υψηλό ανταγωνισμό και νέες παρουσίες σε αυτό το όμορφο άθλημα».
40 χρόνια σε μία σανίδα
Για να ξετυλιχτεί το κουβάρι των αναμνήσεων ώστε να αποκαλύψουμε πως ένας Κεφαλλονίτης από τα Δεμένικα έγινε μάστερ στο κάιτ σερφ χρειάστηκε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο 40 χρόνια, όταν έκαναν στην εμφάνιση τους στην Ελλάδα οι πρώτες σανίδες του σερφ και ο 35χρονος τότε Γιάννης Καλογεράτος έκανε την αγορά της ζωής του: «Το 1982 πήρα την πρώτη μου σανίδα σερφ. Κάναμε ατελείωτες ώρες. Περίμενα όλη την ημέρα να τελειώσω τη δουλειά μου για να έρθω εδώ στο Δρέπανο ή στην παραλία στην Πάτρα για να κάνω σερφ».
Τρελάθηκα από την πρώτη στιγμή
Ανήσυχο πνεύμα ο Κεφαλλονίτης παρακολουθούσε κάθε εξέλιξη στο αγαπημένο του σπορ και η εξέλιξη ήταν το κάιτ σερφ καθώς η πορεία, η ταχύτητα και εν τέλει η απογείωση του αθλητή εξαρτάται από ένα πανί ενώ τα πόδια του είναι δεμένα στη σανίδα. Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έκανε το δεύτερο μεγάλο βήμα: «Από την πρώτη στιγμή που το είδα τρελάθηκα. Ήταν οι αρχές της δεκαετίας του ’90».
Μας δίδαξε ένα παλικάρι από τη Ραφήνα
«Αν δεν κάνω λάθος ήμουν ο τρίτος στην Ελλάδα που πήρα αετό και έκανα κάιτ σεφ. Πρωτοπόρο ήταν ένα παλικάρι από τη Ραφήνα που είχε έρθει εδώ και μας το έδειξε. Από τότε κολλήσαμε μια ολόκληρη παρέα. Είμαστε περίπου 20 φίλοι που κάνουμε κάιτ. Αρχικά ήμασταν στον ΝΟ Πατρών που είχε τμήμα σερφ αλλά μετά το διέλυσε το τμήμα. Ερχόμαστε εδώ στο Δρέπανο που και το μέρος είναι καταπληκτικό αλλά και οι καιρικές συνθήκες είναι ιδανικές».
Κάνω μαζί με τον 6χρονο εγγονό μου
Συνταξιούχος αλουμινάς ο κυρ Γιάννης έχει παραδώσει την επιχείρηση στα δύο παιδιά του 48 και 47 ετών και καθημερινά απολαμβάνει το αγαπημένο του άθλημα. «Κάθε μέρα πηγαινοερχόμαστε οικογενειακώς από την Πάτρα στο Δρέπανο κάνοντας συνολικά 52 χιλιόμετρα».
«Τα παιδιά έχουν αναλάβει την επιχείρηση αλλά κάνουν και αυτοί κάιτ όπως και τα έξι μου εγγόνια. Ο μεγαλύτερος εγγονός μου είναι 19 ετών. Ο μικρότερος είναι 6 ετών και αυτές τις ημέρες του κάνω μαθήματα σερφ και κάνουμε μαζί. Όλα μου τα εγγόνια έχουν μάθει και κάνουν σερφ και κάιτ και χαίρομαι πολύ για αυτό».
Η Ελλάδα θα μπορούσε να ήταν πρώτη
«Μέσα από αυτά τα δύο αθλήματα λαμβάνεις γνώσεις για τη θάλασσα και τη φύση και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος. Προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι για το κομμάτι του πρωταθλητισμού αλλά τα παιδιά και τα εγγόνια μου μπορεί να το επιλέξουν, ειδικά τώρα που έγινε το κάιτ Ολυμπιακό άθλημα. Μην ξεχνάτε πως είμαστε στην Ελλάδα και τα θαλάσσια αθλήματα θα μπορούσε να ήταν πιο ανεπτυγμένα. Θα μπορούσαμε να είχαμε παντού διεθνείς επιτυχίες».
Έχω πιει πολύ νερό για να μάθω
Όπως ξεκαθάρισε όμως στο κάιτ σερφ ισχύει το «κάθε αρχή και δύσκολη»: «Η αλήθεια είναι πως στην αρχή χρειάζεται πολύ δουλειά. Ξέρετε πόσο νερό έχω πιει για να μάθω κάιτ σερφ; Προσωπικά είμαι αυτοδίδαχτος. Παιδεύτηκα πολύ για να μάθω. Δεν είχα κάποιον να μου δείξει, ούτε είχαμε πληροφόρηση τότε από το ίντερνετ. Είναι φοβερή η αίσθηση που νιώθεις όταν απογειώνεσαι και παίζεις με τον αέρα και την θάλασσα».
Δεν χωρούν επιπολαιότητες
Όπως κάθε θαλάσσιο άθλημα έτσι και το κάιτ χρειάζεται σεβασμό, γνώσεις και εμπειρία με τα στοιχεία της φύσης: «Εάν λάβεις όλα τα προβλεπόμενα μέτρα είναι πέρα για πέρα ασφαλές άθλημα. Δεν χωρούν επιπολαιότητες. Κατ’ αρχήν πρέπει να υπάρχει και δεύτερο άτομο για να σε βοηθήσει στην αρχή. Πρέπει να ειδοποιείς και να ενημερώνεις για τις κινήσεις σου».
«Χρειάζεται προσοχή με τα σχοινιά, τη δύναμη και τα ρεύματα του ανέμου, ειδικά όταν ο αέρας είναι ανατολικός μήπως σε απομακρύνει από την ακτή. Όλα αυτά όμως κρύβουν μία μοναδική γοητεία και φυσικά ο βαθμός δυσκολίας είναι αυτό που σε απελευθερώνει».
Το κόστος του εξοπλισμού και το «κόλλημα»
Όσο για το κόστος του εξοπλισμού είπε: «Ο εξοπλισμός σε επίπεδο πρωταθλητισμού είναι λίγο ακριβός. Το πανί με τα ειδικά σχοινιά, μάτσες κλπ μπορεί να φτάσουμε τις 2.500 Ευρώ και περίπου 800 Ευρώ η σανίδα. Σίγουρα σε χαμηλότερο επίπεδο μπορείς να τα βρεις όλα αυτά πολύ φθηνότερα, στα 500-600 Ευρώ ή να πάρεις και μεταχειρισμένα».
Έκανες… κόλλησες
«Το πιο σωστό όμως είναι να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου σε κάποια από τις σχολές που υπάρχουν. Εδώ στο Δρέπανο υπάρχουν δύο σχολές. Λαμβάνεις μαθήματα και γνώσεις και εάν σου αρέσει προχωράς. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να μην κολλήσεις».
ethnos.gr
