Βλέπουν τον κόσμο να κυκλοφορεί ελεύθερος, χωρίς να υπάρχουν επί της ουσίας περιορισμοί και αναρωτιούνται: «Εμείς γιατί κρατάμε τα μαγαζιά μας κλειστά άραγε;».
Είναι μια ερώτηση που σίγουρα έχουν θέσει στους εαυτούς τους τις τελευταίες ημέρες αρκετοί επαγγελματίες που είτε λειτουργούν με τα μαγαζιά τους μισοκλειστά και με click away, είτε τα έχουν εντελώς κλειστά.
Ειδικότερα, στον κλάδο της εστίασης, οι επαγγελματίες που έχουν τα καταστήματα τους με λουκέτο εδώ και 1,5 μήνα, έχουν εύλογη την παραπάνω απορία, γνωρίζοντας ότι τουλάχιστον τις γιορτινές αυτές μέρες θα είχαν κόσμο και θα έκαναν κάποιους τζίρους.
«Το μόνο που θυμίζει ότι υπάρχουν περιοριστικά μέτρα είναι τα καταστήματα εστίασης που είναι κλειστά και τα εμπορικά στα οποία δεν μπορεί να μπει ο κόσμος. Τίποτα άλλο» τονίζει ο πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ Σπύρος Στεργίου. «Δεν τηρείται τίποτα από τα μέτρα από πλευράς κόσμου που βγαίνει ανεξέλεγκτα έξω, χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος».
Σύμφωνα με τον κ. Στεργίου οι κεντρικοί δρόμοι της Πάτρας την ημέρα έχουν κίνηση και δεν διαφέρουν σε πολλά από την κατάσταση που υπήρχε πριν από την καραντίνα.
Το ίδιο ισχύει για τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου, την πλατεία Γεωργίου, την Αγίου Νικολάου, αλλά και την Τριών Συμμάχων. Ο κόσμος κάνει την βόλτα του και προφανώς λίγοι από αυτούς θα έχουν στείλει sms στο 13033.
Όμως για τον κλάδο της εστίασης δεν είναι αυτό το θέμα. Το ζήτημα είναι οι συνέπειες αυτής της… ιμιτασιόν καραντίνας, καθώς είναι αρκετά πιθανό το ενδεχόμενο της αύξησης των κρουσμάτων να κρατήσει παραπάνω από το αναμενόμενο τα καταστήματα τους κλειστά.
“Είμαστε κλειστοί εδώ και τόσο καιρό και είναι σαν να μην υπάρχει λόγος. Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε σε lockdown ή τέλος πάντων σε μία περίοδο με περιοριστικά μέτρα, το έχουμε δεχθεί ως κλάδος και όμως τα μέτρα αυτά προφανώς και δεν τηρούνται”.
Στην εστίαση πλέον γνωρίζουν ότι τον Ιανουάριο, αλλά και κατά πάσα πιθανότητα τον Φεβρουάριο, τα καταστήματα τους θα είναι κλειστά. «Έτσι όπως έχει πάει το πράγμα βλέπω στην καλύτερη περίπτωση να ανοίγουμε από τις αρχές Μαρτίου και μετά…».
