«Δημοτική απαξίωση» για τοπικά προϊόντα και τοπικούς δημιουργούς
Παρέμβαση του σπιράλ με αφορμή το Μουσείο Λουκουμιού και το Αρχείο Μπάμπη Γκολέ
Από τις αυτονόητες υποχρεώσεις κάθε δημοτικής αρχής είναι η ανάδειξη του τοπικού πολιτιστικού και λαογραφικού πλούτου. Πόσο μάλλον όταν ο πλούτος είναι μεγάλος, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε προϊόντα. Ακόμα περισσότερο όταν αρχεία και ντοκουμέντα περιέρχονται στην κατοχή του δήμου από δωρητές. Υπάρχουν δύο τέτοιες περιπτώσεις στην πόλη τελευταία, όπου μάλιστα το κόστος κτήσης σπάνιων αντικειμένων ήταν για τον Δήμο Πατρέων… μηδενικό! Μηδενικό δυστυχώς είναι και το αποτέλεσμα, λόγω της εντελώς απαξιωτικής στάσης της αδιάφορης δημοτικής αρχής.
Ο λόγος για το “Μουσείο Λουκουμιού” και για τη “Συλλογή μουσικών οργάνων Μπάμπη Γκολέ”. Δύο μοναδικές ευκαιρίες που χάθηκαν:
Η ανάδειξη της τοπικής λουκουμοποιίας, που έχει στην πόλη παράδοση δεκαετιών
η προβολή της τοπικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, μέσω ενός γνήσιου λαϊκού καλλιτέχνη της πόλης
Το προσωπικό αρχείο και 51 μουσικά όργανα του Πατρινού ρεμπέτη προσφέρθηκαν στον Δήμο Πατρέων από την οικογένειά του, αλλά παραμένουν αναξιοποίητα σε αποθήκες, έντεκα χρόνια από τον θάνατο του. Σπάνια μηχανήματα της ιστορικής λουκομοποιίας “Αφοί Αγγελόπουλοι” αποτελούσαν περιουσία του δήμου, πρόσφατα όμως αποκαλύφθηκε πως “εξαφανίστηκαν”. Έχουμε να συνεισφέρουμε κι άλλη στενάχωρη αποκάλυψη επί του προκειμένου: ενεργός λουκουμοποιός της πόλης κατέθεσε πρόσφατα την πρότασή του να λειτουργήσει “Μουσείο Λουκουμιού” σε δημοτικό χώρο αλλά η δημοτική αρχή δεν διευκόλυνε την προοπτική και ο χώρος αξιοποιήθηκε αλλιώς.
Κρατάμε τρεις διαπιστώσεις:
Η Πάτρα θα μπορούσε να διαθέτει σήμερα επισκέψιμους χώρους στους οποίους να τιμάται η βιομηχανική και πολιτιστική κληρονομιά της και το τοπικό ανθρώπινο δυναμικό της. Η δημοτική αρχή δεν νοιάστηκε όμως να αποκτήσει η πόλη ούτε “Μουσείο Λουκουμιού”, ούτε “Έκθεση Μπάμπη Γκολέ”.
Η Θεώνη Γκολέ (αδερφή του καλλιτέχνη) και οι απόγονοι των λουκουμοποιών Αγγελόπουλων έδωσαν στον Δήμο Πατρέων τους “θησαυρούς τους” και εις αντάλλαγμα εισέπραξαν αχαριστία και απαξίωση. Οι δε Πατρινοί (και οι επισκέπτες) στερούμαστε τη δυνατότητα να τους θαυμάσουμε.
Την ίδια ώρα: Στην Ερμούπολη της Σύρου ο εκεί δήμος λειτουργεί “Βιομηχανικό Μουσείο” που διαθέτει ειδική πτέρυγα για το λουκούμι, ενώ στα Τρίκαλα το “Μουσείο Βασίλη Τσιτσάνη” αποτελεί ένα σύγχρονο ψηφιακό κέντρο έρευνας που μετρά ήδη χιλιάδες επισκέπτες. Τέτοιες πρωτοβουλίες αξιώνουν οι δημότες από τους δημάρχους τους.
