Το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Daily Mail και είχε να κάνει με τη μελέτη του Compare the Market για τις πόλεις που έχουν την καλύτερη προσβασιμότητα για περπάτημα στον κόσμο, έκανε τον γύρο του διαδικτύου, κυρίως από τους άσπονδους φίλους της δημοτικής αρχής. Από την άλλη πλευρά, οι φίλοι της δημοτικής αρχής έκαναν λόγο για… ανακρίβειες που δημοσιεύτηκαν από μερίδα του τοπικού ηλεκτρονικού Τύπου, στο πλαίσιο της αντιπολιτευτικής πολιτικής που ασκούν. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, η Πάτρα είναι η δεύτερη χειρότερη πόλη στον κόσμο για περπάτημα μετά τον Γιοχάνεσμπουργκ. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Η μελέτη που έγινε ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αφορούσε απλά και μόνο το περπάτημα, αλλά την ανάδειξη μέσω αυτού της κάθε τοπικής αγοράς, των σημείων αναφοράς της κάθε πόλης και των τοπωνυμίων της. Την αποκάλυψη, δηλαδή, μέσω της χαλάρωσης που προσφέρει το περπάτημα των ιδιαίτερων σημείων και ομορφιών της κάθε πόλης.
Χωρίς σχεδιασμό
Με λίγα λόγια, η μελέτη αποτύπωνε αυτό που θέλει να πετύχει η Πάτρα μέσα από την ανάδειξη και τη δυναμική που μπορεί να αποκτήσει μέσω του αστικού περιηγητικού τουρισμού, χωρίς όμως μέχρι τώρα να υπάρχει ένας κεντρικός σχεδιασμός πάνω σε αυτό.
Από εκεί και πέρα, λείπουν τα μονοπάτια που απευθύνονται αποκλειστικά σε πεζούς, απουσιάζουν οι ποδηλατόδρομοι, ενώ γύρω από τα τοπωνύμια της πόλης δεν έχει γίνει η ανάλογη δουλειά προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσβαση σε αυτά και να αναδειχθούν στα μάτια ενός επισκέπτη.
Η ελπίδα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση έρχεται μέσα από το έργο της ανάπλασης του ιστορικού κέντρου και κυρίως μέσα από την πεζοδρόμηση της Μαιζώνος, ενός κεντρικού δρόμου που διασχίζει την εμπορική αγορά, αλλά και μέσα από τα όσα πρόκειται να γίνουν με την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης, ένα έργο που σύμφωνα με το σκεπτικό της δημοτικής αρχής έχει να κάνει με την αναψυχή και το περπάτημα μέσα από την ελεύθερη πρόσβαση των δημοτών.
Η αυτοψία
Πάντως για την ώρα ο «Ν» περπάτησε στους δρόμους γύρω από το κέντρο, αλλά και από τα σημεία ενδιαφέροντος της Πάτρας, όπως και από τους χώρους αναψυχής, κάνοντας την δική του αυτοψία και το αποτέλεσμα είναι μάλλον απογοητευτικό.
Γερμανού: Είναι ο δρόμος που αν έκαναν μια βόλτα οι ερευνητές αυτής της μελέτης ίσως και να μας έβαζαν κάτω από το Γιοχάνεσμπουργκ. Ένας δρόμος που θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί την διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην Κάτω και στην Άνω πόλη, ενώ σχετίζεται άμεσα με το Ρωμαϊκό Ωδείο, είναι μη προσβάσιμος σε πολλά σημεία του για τους πεζούς. Η ευθύνη της οδού ανήκει στον Δήμο.
Καραϊσκάκη – Αλ. Υψηλάντου: Δυο παράλληλοι δρόμοι εντός του ιστορικού κέντρου που σχετίζονται και με την παραδοσιακή αγορά του Μαρκάτο. Όμως δεν προσφέρονται για περπάτημα. Στενά πεζοδρόμια και κατεστραμμένα σε διάφορα σημεία τους, με τον πεζό να αναγκάζεται να κατέβει στην άσφαλτο για να προχωρήσει. Τι κάνει ο Δήμος;
Ρήγα Φεραίου (πεζόδρομος): Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν τραπεζάκια στον πεζόδρομο η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με το σκηνικό που επικρατούσε παλιότερα. Μένει να δούμε αν θα αλλάξει αυτό αφού ο Δήμος είναι να επαναφέρει ξανά τα τραπεζάκια. Όμως από το ύψος της Γούναρη προς τον Άγιο Ανδρέα αρκετά συχνά συναντάει κανείς αυτοκίνητα και μηχανάκια διερχόμενα.
Αγίου Νικολάου: Τα μάρμαρα της πεζοδρομημένης οδού πολλές φορές γλιστράνε σε διάφορα σημεία τους, ειδικότερα όταν βρέχει. Σε άλλα σημεία της οδού υπάρχουν επικίνδυνα σημεία για τον πεζό, ενώ στο πάνω μέρος της οδού δεν υπάρχει κάτι που να διευκολύνει την ανάδειξη των σκαλιών της Αγίου Νικολάου που είναι ένα από τα κυριότερα σημεία ενδιαφέροντος για τους επισκέπτες.
Ηφαίστου: Είναι ο πεζόδρομος που αρκετοί τον παρομοιάζουν με την Πλάκα της Αθήνας. Επί της ουσίας όμως αποτελεί στέκι της νεολαίας και των φοιτητών με τα μαγαζιά εστίασης που υπάρχουν εκεί. Με τα τραπεζάκια ωστόσο που μπαίνουν από τα μαγαζιά και με τον τρόπο που τα βάζουν η πρόσβαση για τον πεζό ειδικά τις βραδινές ώρες να είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη.
Τριών Ναυάρχων: Είναι γεγονός ότι οι εργασίες που έγιναν για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου βοήθησαν στην βελτίωση της εικόνας του πεζόδρομου με τις νεραντζιές, καθιστώντας τον ένα από τα όμορφα σημεία της πόλης. Στις εισόδους όμως του πεζόδρομου οι πεζοί αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα αφού τις περισσότερες φορές είναι φρακαρισμένοι από σταθμευμένα αμάξια.
Ακτή Δυμαίων: Η παραλιακή οδός που περνάει από διάφορα σημεία ενδιαφέροντος (ή σημεία που θα μπορούσαν να αναδειχθούν από την πόλη) ξεκινώντας και καταλήγοντας στον ναό του Πολιούχου Αγίου Ανδρέα. Οι ρίζες των δέντρων (στο ύψος της Ανθείας) έχουν πετάξει τα πεζοδρόμια, ενώ στα υπόλοιπα σημεία, σίγουρα η οδός δεν προσφέρεται για περπάτημα. Η ευθύνη από τη στιγμή που ο δρόμος θεωρείται εθνικός ανήκει στην Περιφέρεια σε αντίθεση με τις άλλες περιπτώσεις που την ευθύνη την έχει ο Δήμος.
Ελευθερίου Βενιζέλου: Η κάθετη οδός που ενώνει την νότια Πάτρα με το νέο λιμάνι και που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και για τους πεζούς και για τους ποδηλάτες. Όμως τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Χόρτα και καλαμιές παντού, που σκεπάζουν σε πολλά σημεία τους τα πεζοδρόμια, σε μια οδός που τα αυτοκίνητα αναπτύσσουν ταχύτητα, με τους κινδύνους που μπορεί να σημαίνει αυτό για τους πεζούς. Και εδώ η ευθύνη ανήκει στην Περιφέρεια.
Παραλιακή ζώνη: Όλο το θαλάσσιο μέτωπο ο Δήμος το προορίζει για περπάτημα. Έχει όμως φροντίσει για την συντήρηση του και την αισθητική του ανάδειξη για να προσφέρεται για βόλτες στον πατρινό ή στον επισκέπτη. Μια ματιά ξεκινώντας από τον Κόκκινο Μύλο, φτάνοντας στο Νότιο Πάρκο και από εκεί στον Μώλο, στην Μαρίνα και στο Βόρειο Πάρκο (για να μην πούμε και για το Έλος της Αγυιάς), δίνει τις ανάλογες απαντήσεις. Ξερό γκαζόν, ανύπαρκτες υποδομές, και εμφανή τα….σημάδια των σκηνιτών Ρομά.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
