Το πρωί του Σαββάτου «έφυγε» από τη ζωή ο δάσκαλος του 24ου Δημοτικού Σχολείου Ζαρουχλεΐκων, Τάκης Γκοτσόπουλος, που τα τελευταία χρόνια πάλευε με ασθένεια.
Συγκλονισμένοι οι συνάδελφοί του τον αποχαιρετούν:
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ…
“Καλό ταξίδι, αγαπημένε μας συνάδελφε, Παναγιώτη
Καλό ταξίδι στις στιγμές που μοιραστήκαμε στο σχολείο μας τόσα χρόνια μαζί.
Στα εύκολα και στα δύσκολα εσύ ήσουν ΠΑΝΤΑ εκεί με έναν καλό λόγο, ισορροπιστής και βοηθητικός, δουλεύοντας πάντα για το καλό των συναδέλφων.
Καλό ταξίδι στις κουβέντες που κάναμε, στις συμβουλές που μας έδινες σαν ο αρχαιότερος και ο σοφότερος για μας.
Ήσουν για εμάς ο Παναγιώτης μας, αυτός που με τη στάση του μας δίδαξες το ήθος, την καρτερικότητα, την ταπεινότητα, την αλληλεγγύη, την ενσυναίσθηση, το σεβασμό στο Πρόσωπο, την προσφορά, την αγάπη, την πραότητα στο λόγο, στη σκέψη και στα έργα.
Ήσουν για εμάς ο Παναγιώτης μας, με τη θερμή, σφιχτή, πολύ σφιχτή χειραψία με τη θερμή, σφιχτή, πολύ σφιχτή αγκαλιά.
Ο χαμογελαστός συνάδελφος που αφιέρωνε προσωπικό χρόνο, ατέλειωτα βράδια θέλοντας να διευκολύνει τον καθένα από εμάς για να κάνεις ευκολότερο το δύσκολο έργο μας, δίνοντας λύση σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε, ακόμα και εις βάρος του εαυτού σου.
Ήσουν ο δημοκρατικός δάσκαλος, που έδινες χώρο στους μαθητές σου να αναπτυχθούν και να είναι ελεύθεροι άνθρωποι με γνώμονα πάντα το σεβασμό στο συμμαθητή και στο διαφορετικό.
Ήσουν ο δάσκαλος – πατέρας που αγαπήθηκες πολύ από τους μαθητές σου.
Δημιούργησες μια αξιόλογη οικογένεια, πορεύθηκες μαζί με την Μαρία, τη σύντροφό σου, που ήταν το στήριγμά σου και πρόλαβες να χαρείς ευτυχισμένες στιγμές των τεσσάρων υπέροχων παιδιών σου του Απόστολου, της Μαριάννας, του Ανδρέα και του Βασίλη που θα είναι τώρα οι συνεχιστές των δικών σου αξιών που τους δίδαξες μέσα από τη ζωή σου.
Θα μείνεις για πάντα στις καρδιές μας ως ένα φωτεινό παράδειγμα ανθρώπου και δασκάλου, κάτι που έχουμε ανάγκη ειδικά στις δύσκολες στιγμές που βιώνει η κοινωνία μας σήμερα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν οι φωτεινοί άνθρωποι εκπληρώσουν το έργο τους σ΄ αυτή τη ζωή φεύγουν, χωρίς όμως ποτέ να φύγουν από την ψυχή μας και τη σκέψη μας. Αυτό ήσουν κι εσύ, γι’ αυτό και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Κι από εκεί ψηλά που βρίσκεσαι να μας κλείνεις το μάτι πού και πού, όπως συνήθιζες, και να μας δίνεις δύναμη.
Σε ευχαριστούμε πολύ για όλα.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας, υπέροχε άνθρωπε”.
Οι συνάδελφοί σου από το 24ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών
